Οι σπιτικές θεραπείες της Αρχαίας Ελλάδας εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σήμερα για τη θεραπεία ασθενειών και ιατρικών καταστάσεων στη σύγχρονη εποχή.
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι το να αρρωστήσουν με ασθένεια ήταν μια μορφή τιμωρίας από τους θεούς για κάτι που έκαναν ή δεν έκαναν. Στην πραγματικότητα, αυτή η νοοτροπία παρέμεινε αληθινή έως ότου ο Κλασικός Έλληνας γιατρός Ιπποκράτης μετατόπισε τις απόψεις της αρχαίας Ελληνικής ιατρικής από την πνευματικότητα στην επιστημονική λογική.
Ας δούμε δέκα από τις πιο δοκιμασμένες και αποδεδειγμένες φυσικές θεραπείες που μας έχουν δώσει οι αρχαίοι Έλληνες, τις οποίες μπορείτε να δοκιμάσετε μόνοι σας!
1. Ελιές στην Αρχαία Ελλάδα: Θεραπεία για την αντιμετώπιση της ακμής και την προστασία του δέρματος
Οι Έλληνες ισχυρίζονται ότι τα πρώτα ελαιόδεντρα φύτρωσαν στην Ελλάδα όταν η θεά Αθηνά φύτεψε στο έδαφος έναν σπόρο που αμέσως φύτρωσε σε μια όμορφη ελιά.
Οι αρχαίες Ελληνίδες βρήκαν πολλές φυσικές θεραπείες από τις ελιές, όπως η χρήση του ελαίου για προστασία από τις βλάβες από τον ήλιο στο δέρμα τους και το σύνθλιψη των φύλλων των ελαιόδεντρων για να φτιάξουν μια πάστα προσώπου ως μάσκα για το δέρμα. Η μάσκα βοήθησε στη θεραπεία της ακμής και άλλων δερματικών ερεθισμών.
2. Ντομάτες για την πρόληψη του καρκίνου του προστάτη
Ίσως όχι τόσο αρχαίο, αλλά ήδη από τον 15ο αιώνα, οι Έλληνες πίστευαν ότι η κατανάλωση μιας ντομάτας την ημέρα θα μείωνε τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου του προστάτη στους άνδρες. Σίγουρα μια συμβουλή που αξίζει να σημειωθεί.
3. Παντζάρια για την αναιμία
Δεδομένου ότι το παντζάρι έχει υψηλή ποσότητα σιδήρου, οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία της αναιμίας και άλλων σχετικών παθήσεων του αίματος. Έτρωγαν τακτικά παντζάρια και θα έπιναν φρέσκο χυμό από παντζάρια για να βοηθήσουν στην αύξηση των επιπέδων των ερυθρών αιμοσφαιρίων.
4. Η συμβολή των Αρχαίων Ελλήνων σε μια πολύ συχνή ασθένεια
Οι αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν μόνο τη μέντα ως αρωματοθεραπεία λόγω του φρέσκου χαλαρωτικού αρώματός της, αλλά χρησιμοποιούσαν επίσης τη μέντα για την ανακούφιση από τις ημικρανίες και επίσης για την ανακούφιση από τους πόνους στο στομάχι.
5. Θεραπείες με αλκοόλ, μέλι και κανέλα για το κρυολόγημα και τη γρίπη
Οι αρχαίοι Έλληνες κατανάλωναν ένα αλκοολούχο ποτό που ονομαζόταν τσίπουρο. Θα πρόσθεταν λίγη κανέλα και μέλι για να απαλύνουν τα συμπτώματα του κρυολογήματος και της γρίπης. Αυτό εξακολουθεί να εφαρμόζεται σήμερα σε ορισμένα νοικοκυριά.
6. Τριγωνέλλα (Fenugreek) για παθήσεις του αναπνευστικού και διαβήτη
Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά το βότανο που είναι γνωστό ως Τριγωνέλλα ως μέρος της τροφής των βοοειδών τους για να διεγείρει την πέψη των βοοειδών και των αλόγων τους.
Ο σοφός και καινοτόμος Ιπποκράτης είδε άλλες χρήσεις αυτού του βοτάνου και ενθάρρυνε τη χρήση του για τη θεραπεία αναπνευστικών προβλημάτων όπως ο βήχας και η φυματίωση.
Αναφέρεται επίσης χρησιμοποιήθηκε επίσης για τη θεραπεία σπάνιων περιπτώσεων διαβήτη στην αρχαιότητα.
7. Μάραθος για απώλεια βάρους και πόνους στις αρθρώσεις
Οι αρχαίοι Έλληνες έβλεπαν το μάραθο ως ένα φυσικό αποχρεμπτικό που χρησιμοποιήθηκε για την καταπολέμηση του ενοχλητικού βήχα.
Λαμβάνεται επίσης με τη μορφή τσαγιού από βότανα όπου βοηθούσε στην ενίσχυση της απώλειας βάρους, στην ανακούφιση από κράμπες και μια θεραπεία για πόνους μυών και αρθρώσεων.
8. Κύμινο για κολικούς
Το κύμινο ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή και συμφέροντα μπαχαρικά στην αρχαία Ελλάδα.
Το μάσημα των σπόρων κύμινου χρησιμοποιήθηκε για να βοηθήσει στην εξουδετέρωση του σχηματισμού μετεωρισμού μετά την κατανάλωση πιάτων με φασόλια και οι σπόροι θεωρούνταν ως ένα από τα πιο αποτελεσματικά πεπτικά βοηθήματα στην αρχαιότητα.
9. Λιναρόσπορος για μείωση της χοληστερόλης
Χρησιμοποιούμενος τόσο συχνά στην αρχαιότητα όσο και στις μέρες μας, ο λιναρόσπορος βοηθά στην πέψη και στη μείωση των επιπέδων χοληστερόλης και ήταν ο αγαπημένος συνταγογραφούμενος θεραπευτής των αρχαίων Ελλήνων γιατρών.
10. Χρένο για λοιμώξεις του αναπνευστικού
Χρησιμοποιήθηκε στην αρχαιότητα για να βοηθήσει στην πρόληψη ασθενειών, κατά τους κρύους χειμερινούς μήνες, οι αρχαίοι Έλληνες έτρωγαν χρένο για να βοηθήσουν να απαλλαγούν από το υπερβολικό φλέγμα στους πνεύμονες και το αναπνευστικό σύστημα, όπως τα ιγμόρεια.
