Καθημερινά κάθε παιδάκι μαθαίνει πολλά πράγματα. Αρχίζει να στηρίζει το κεφαλάκι του, τον κορμό του, να μπουσουλάει, να περπατάει, νε λέει μία λέξη και σιγά – σιγά πρόταση, να τρώει μόνο του, να πλένει τα χέρια του, να παίζει, να διαβάζει κτλ. Αρχικά, όλοι ενθουσιάζονται και σκορπίζουν χαμόγελα, αγκαλιές και πολλά μπράβο...
Πολλές φορές, όμως, καθώς ο χρόνος περνάει, πολλά θεωρούνται δεδομένα και συνήθως οι γονείς παύουν να τα ενθαρρύνουν ή να τα επιβραβεύουν. Αντίθετα, όμως, τιμωρούν πάντα μία ανεπιθύμητη συμπεριφορά. Έτσι, χωρίς να το καταλαβαίνουν ασχολούνται με τα παιδιά όταν είναι άτακτα και κάνουν σκανταλιές. Αυτό έχε σαν συνέπεια να παιδιά να ενισχύουν και να επαναλαμβάνουν αυτή την συμπεριφορά λόγω της προσοχής που κερδίζουν.
Όταν π.χ. το μικρό παιδάκι βλέπει το μεγαλύτερο να κάθεται στο γραφείο του να διαβάζει και προσπαθεί να το μιμηθεί παίρνοντας κάποιο περιοδικό στο τραπέζι, τότε επιβραβεύοντάς το με ένα απλό «μπράβο» τότε αυξάνεται η πιθανότητα να μιμηθεί και άλλες συμπεριφορές από κάποιον μεγαλύτερο.
Οι επιβραβεύσεις μπορεί να είναι υλικές πχ μία καραμέλα, ένα γλύκισμα, ένα βιβλίο, ένα παιχνίδι, να δει λίγο τηλεόραση κτλ ή ηθικές πχ ένα μπράβο, μία μεγάλη αγκαλίτσα, ένα φιλάκι, ένα χαμόγελο, ένας έπαινος.
Είναι πολύ σημαντικό η επιβράβευση:
να συνοδεύεται πάντα από οπτική επαφή
να είναι ανάλογη με αυτό που πέτυχε το παιδί
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως όταν μία συμπεριφορά ενθαρρύνεται αμέσως, τότε η πιθανότητα να επαναληφθεί είναι μεγάλη... (my-family)
