Δυο γράμματα μόνο -«ακ»- χωρίζουν τον playboy, δημοσιογράφο, bon vivant Τάκη Θεοδωρακόπουλο από τον διανοούμενο, δημοσιογράφο και συγγραφέα Τάκη Θεοδωρόπουλο, αλλά στο μυαλό του ΣΥΡΙΖΑ αυτό το «ακ» μάλλον ταυτίζεται...

με την απέχθεια που προκαλούν και οι δύο στην Αριστερά.

Ο πρώτος έχει δηλώσει ευθαρσώς ότι η Αριστερά είναι ο λόγος που δεν θα επέστρεφε ποτέ μόνιμα στην Ελλάδα, ενώ ο δεύτερος εξακολουθεί να ταυτίζει τον ΣΥΡΙΖΑ με οτιδήποτε ακραίο.

Παρότι όμως ο περισσότερο γνωστός στο εξωτερικό παρά στην Ελλάδα Τάκης Θεοδωρακόπουλος έχει φτάσει στο σημείο να ασπάζεται φανερά τη Χρυσή Αυγή, ο μόνιμος κάτοικος Αθηνών Τάκης Θεοδωρόπουλος παραμένει πιστός στον χώρο της φιλελεύθερης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.

Συγχέοντας πάντως τα δυο πρόσωπα, η εφημερίδα «Αυγή» αφιέρωσε πρόσφατα ένα ολόκληρο κείμενο κατά του Τάκη Θεοδωρόπουλου τον οποίο ταύτιζε, ούτε λίγο ούτε πολύ, με τον διαβόητο playboy Τάκη Θεοδωρακόπουλο, κατηγορώντας τον για ακροδεξιές θέσεις και φιλοναζισμό - για να ακολουθήσουν δηλώσεις εκ μέρους του Αλέξη Τσίπρα. 

Εννοείται βέβαια ότι ο Τάκης Θεοδωρόπουλος, γνωστός και για βιβλία του όπως το «Αριστερό Χέρι της Αφροδίτης» και ο «Ψίθυρος της Περσεφόνης», προφανώς δεν συχνάζει σε σκάφη βαθύπλουτων κροίσων, δεν έχει εξοχικό στο Γκστάαντ και τα Σαββατοκύριακα δεν επισκέπτεται τα μεγάλα καζίνο του κόσμου για να περάσει η ώρα του - όπως ενίοτε κάνει ο σχεδόν συνονόματός του Τάκης Θεοδωρακόπουλος.

Σε αντίθεση με τον τελευταίο, δεν έχει κάνει φυλακή για κατοχή κοκαΐνης και δεν θεωρεί ότι τα πανέμορφα ημίγυμνα κορίτσια του «Playboy» έχουν σημαντικότερη αξία απ’ ό,τι η πολιτική. Μπορεί αμφότεροι να έχουν περάσει αρκετά βράδια κοντά στον Πύργο του Αϊφελ, γνωρίζοντας εξίσου καλά το Παρίσι, αλλά για διαφορετικούς λόγους ο καθείς.

Την εποχή που ο Θεοδωρακόπουλος έκοβε βόλτες στη Rue du Faubourg Saint-Honore, τη δεκαετία του ’70, παρέα με την Μπριζίτ Μπαρντό, ο Θεοδωρόπουλος σύχναζε στη Σορβόνη με τον Νίκο Πουλαντζά. Η αρτιότητα με την οποία χειρίζονται και οι δύο τη γαλλική προφανώς δεν είναι επαρκής λόγος ώστε να μην ταυτίζει ο Αλέξης Τσίπρας τους δυο άνδρες. Εστω κι αν κάτι τέτοιο μοιάζει με αποτυχημένο επεισόδιο της «Μαντάμ Σουσούς», παρά με ατυχή συγκυρία.

Επικές κόντρες

Επιπλέον ο Τάκης Θεοδωρόπουλος δεν ειδικεύεται στις πολεμικές τέχνες και δεν έχει ζώνη στο καράτε όπως ο Θεοδωρακόπουλος - ούτε έχει υπάρξει αρχηγός της εθνικής ομάδας σε αντίστοιχο άθλημα. Δεν κατοικοεδρεύει ταυτόχρονα σε Νέα Υόρκη, Λονδίνο και Παρίσι.

Από την άλλη, παρότι έχει ζήσει μια ζωή που φτάνει να γεμίσει αρκετά βιβλία, ο 78χρονος Τάκης Θεοδωρακόπουλος εξακολουθεί να επιδιώκει επικές κόντρες που μπορεί να τον κρατάνε πάντα στην επικαιρότητα. Αρθρα του φιλοξενούνται ακόμα και είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στο «Spectator» -διατηρεί τη μακροβιότερη στήλη του περιοδικού- και στους «Sunday Times» του Λονδίνου, καθώς και στο αμερικανικό «Esquire» και στο «Vanity Fair», όπου παρουσιάζει τα εκάστοτε κοσμικά γκαλά. Μεταξύ αυτών, θα δει κανείς πάντα να φιγουράρουν κάποια μέλη της τέως βασιλικής οικογένειας τα οποία, παρότι ο Θεοδωρακόπουλος έχει επανειλημμένως βρεθεί στα μαχαίρια μαζί τους, ακόμη και σήμερα τα εμφανίζει με την ιδιότητα των γαλαζοαίματων εν ισχύ (βάζοντας λεζάντες όπως ο πρίγκιπας της Ελλάδος, βασιλεύς κ.λπ.).

Γενικότερα κάνει ό,τι μπορεί για να προκαλέσει το κατά τη γνώμη του συμβιβασμένο πολιτικό αίσθημα των Ελλήνων, επιμένοντας ότι το καλύτερο που έχει συμβεί μέχρι στιγμής στη χώρα καταγωγής του είναι -εκτός από τη δικτατορία των συνταγματαρχών- η άνοδος της Χρυσής Αυγής! 

Οπαδός του φασισμού ή ακραία αντιδραστικός, κυνικός αρθρογράφος ή απλώς εραστής των συγκρούσεων, όπως και να έχει, χρόνια τώρα ο κοσμοπολίτης jet setter, Τάκης Θεοδωρακόπουλος -sir Taki, όπως τον ξέρουν στο εξωτερικό- ανέκαθεν ήθελε να προκαλεί.

Επιπλέον ως γιος του εφοπλιστή Γιάννη Θεοδωρακόπουλου, του ανθρώπου που έφτιαξε το «Caravel» της Αθήνας, ξέρει καλά ότι ο πατέρας του δεν έχασε καμία από τις γιορτές των συνταγματαρχών - γι’ αυτό και σπεύδει να τον υπερασπιστεί. Υποστηρίζει σθεναρά ότι οι ίδιοι οι συνταγματάρχες ήταν καλοί άνθρωποι και πατριώτες και, όπως επισημαίνει στη βιογραφία του «Nothing to Declare» («Δεν έχω τίποτα να δηλώσω»), η στήριξή του σε αυτούς ήταν η αφορμή για να διαρραγούν μια για πάντα οι σχέσεις του με τον Κωνσταντίνο και την αδελφή του, σημερινή βασίλισσα της Ισπανίας, Σοφία. «Την τελευταία φορά που είδα τη Σοφία ήταν το καλοκαίρι του 1975, όταν καθόταν δίπλα μου κατά τη διάρκεια ενός γεύματος στο γιοτ του Σταύρου Νιάρχου “Ατλαντίς”, κάπου στη Μαγιόρκα, όπου είχε το εξοχικό του ο Χουάν Κάρλος», γράφει στην αυτοβιογραφία του.

«Οι Έλληνες συνταγματάρχες, παρότι είχαν παραδώσει οικειοθελώς την εξουσία που διατήρησαν επί οχτώ συναπτά έτη, είχαν εν τω μεταξύ οδηγηθεί σε δίκη. Εύλογο επομένως ήταν η συζήτηση κάποια στιγμή να οδηγηθεί στην έκβαση της δίκης και η Σοφία να στραφεί προς το μέρος μου ζητώντας τη γνώμη μου. Δεν μπορούσα να μην της πω ότι λυπόμουν πραγματικά που τρεις πατριώτες αξιωματικοί, όσο ανάλγητοι ή ανεπαρκείς κι αν ήταν, καταδικάστηκαν σε θάνατο».

Παρότι, λοιπόν, ο Θεοδωρακόπουλος καταλάβαινε ότι έκανε αλγεινή εντύπωση στη σημερινή βασίλισσα της Ισπανίας καθώς ο αδελφός της είχε εκπατριστεί από τους συνταγματάρχες, δεν φοβήθηκε να υποστηρίξει ότι «σε δημοκρατικό καθεστώς σπάνια βρίσκεις στην Ελλάδα πατριώτες στρατιωτικούς».

Στο βιβλίο του κατηγορεί μάλιστα τον Καραμανλή για ενδοτισμό, ενώ δεν διστάζει να ρίξει ευθύνες σε όλους τους πολιτικούς που επέτρεψαν ακραία φαινόμενα όπως η «17 Νοέμβρη». Από την ασυδοσία της δημοκρατίας υποστηρίζει ότι προτιμά την τάξη και ασφάλεια που του χαρίζουν οι στρατιωτικοί - κάτι που σήμερα ο ίδιος βλέπει να κάνει η Χρυσή Αυγή. Γι’ αυτό δεν δίστασε πρόσφατα να γράψει ένα άρθρο στο «Spectator» όπου επιμένει ότι «το ακροδεξιό κόμμα κατάφερε να καθαρίσει την Αθήνα από τους ξένους», προκαλώντας μια σειρά δημοσιευμάτων εναντίον του σε όλο το φάσμα του ξένου Τύπου.

Βαθιά αντικομμουνιστής

Εχθρός και ο ίδιος οποιουδήποτε έγχρωμου και ξένου, δείχνει να ταυτίζεται ιδεολογικά με τη Χρυσή Αυγή, επιμένοντας ότι «οι Σαουδάραβες που έχουν καταλάβει τα λόμπι των καλών ξενοδοχείων δεν αφήνουν τους λευκούς να απολαύσουν το ποτό τους».

Στη αυτοβιογραφία του, πάντως, αυτοσυστήνεται ως βαθιά αντικομμουνιστής: «Πολύ συχνά με κατηγορούν ότι είμαι ακροδεξιός, αλλά δεν έχω τίποτα κοινό με αυτούς. Αυτό που με χαρακτηρίζει είναι ένας βαθύς αντικομμουνισμός, καθώς και μια βαθιά καχυποψία για όλους τους φιλελεύθερους που θεωρούν ότι μπορούν άνετα να τους συναναστραφούν.

Το ελληνικό κομμουνιστικό κόμμα δεν έχει αλλάξει στο ελάχιστο από το 1944. Τα ξεσπάσματα οργής που ακολούθησαν την έκδοση του βιβλίου “Ελένη” από τον Νίκολας Γκέιτζ, ένα χρονικό της τραγικής εκδίωξης, βάρβαρης προσαγωγής και βασανιστηρίων που υπέστη η μητέρα του από τους κομμουνιστές, είναι απτή απόδειξη ότι οι κομμουνιστές όχι μόνο είναι απρόθυμοι να παραδεχτούν τα περασμένα εγκλήματά τους, αλλά έχουν την τάση να καταστηλιτεύουν τη μνήμη χιλιάδων που δολοφονήθηκαν με το να τους αποκαλούν “φασίστες”».

Κατά τα άλλα, κανείς δεν θα περίμενε από έναν γνήσια αντιδραστικό όπως ο Θεοδωρακόπουλος ότι θα ήταν ο καλύτερος σύντροφος για μια παρέα. Άνθρωποι που τον γνωρίζουν προσωπικά κάνουν λόγο για έναν κοσμοπολίτη ο οποίος σε αντίθεση με τις δημόσιες θέσεις του συμπαραστέκεται στους φίλους του. Κατά καιρούς έχει επιδείξει μια παράδοξη ηθική υπερασπιζόμενος αδύναμους φίλους του ή ανθρώπους που τον είχαν ανάγκη. Γενικότερα η φήμη του πιστού φίλου είναι ανάμεσα στα πλεονεκτήματα που συνοδεύουν το προφίλ του διάσημου playboy.

Βόλτες με τον Ωνάση

Στην αυτοβιογραφία του αναφέρει και το εξής περιστατικό με πρωταγωνιστές τον ίδιο, τον Αλέξανδρο Ωνάση και τον διάσημο χορευτή Σερζ Λιφάρ, στο Πριγκιπάτο του Μονακό: O sir Taki και ο νεαρός Ωνάσης επέβαιναν στο ίδιο αυτοκίνητο και έτυχε να συγκρουστούν με τον Λιφάρ.

Παρότι ο Θεοδωρακόπουλος προσπάθησε να μεταπείσει τον γιο του κροίσου να λυπηθεί τον χορευτή, ο οποίος τον ικέτευε να μην τον σύρει στα δικαστήρια, ο Ωνάσης παρέμενε ανένδοτος.

Το αποτέλεσμα ήταν ο Θεοδωρακόπουλος να καταθέσει εναντίον του Αλέξανδρου από μια διάθεση εσωτερικής δικαιοσύνης που ακόμη και  σήμερα φίλοι του υποστηρίζουν ότι διακατέχει τον Ελληνα playboy και δημοσιογράφο -αν εξαιρέσεις βέβαια τα ρατσιστικά του παραληρήματα. Σε κάποιο άλλο εσταντανέ με άλλους γιους εφοπλιστών, αυτή τη φορά, ο Θεοδωρακόπουλος υποστηρίζει ότι τα τέκνα των πλουσίων δεν δείχνουν να έχουν εσωτερική ηθική, ακριβώς γιατί το μόνο που σέβονται είναι η δύναμη και το χρήμα.

Τουλάχιστον όσοι γνωρίζουν τον γιο του Θεοδωρακόπουλου, Τζον-Τάκη Θεοδωρακόπουλο, ο οποίος μένει μόνιμα στο Μπρούκλιν, μιλάνε για ένα σεμνό παιδί χαμηλών τόνων που, σε αντίθεση με τον πατέρα του, δεν δείχνει να συμπαθεί τα κλειστά πάρτι και τις σαμπάνιες που ρέουν σε αφθονία.

Ως γνήσιος playboy ο πατήρ Θεοδωρακόπουλος είχε την τάση να ταξιδεύει σε διάφορα μέρη του κόσμου, να έχει φίλους όπως η Σοφία Λόρεν ή η Μπριζίτ Μπαρντό, να τζογάρει σαν να μην υπάρχει αύριο, να συχνάζει σε πριβέ εστιατόρια, ενώ μέχρι σήμερα δεν κάνει τίποτε άλλο από το να επιδίδεται σε πολύκροτες και ασυνήθιστες δηλώσεις - όπως αυτή για τη Χρυσή Αυγή.

Βαριέται συχνά -και μάλιστα πολύ συχνότερα απ’ ό,τι οι υπόλοιποι, παρότι περιβάλλεται σχεδόν πάντα από αιθέριες παρουσίες-, γι’ αυτό και επωάζει μεγάλα σχέδια, διατηρώντας μια παράξενη οίηση που συνοδεύεται από ένα ιδιότυπο στυλ. Στην περίπτωσή του το στυλ του, παλιομοδίτικο και βγαλμένο από το dress code των κλειστών κύκλων της Ελβετίας, διαμορφώνει σχολή μέχρι σήμερα: ένα απαύγασμα από έξυπνες ατάκες, φουλάρι στον λαιμό, ουαλδική ακηδία.

Ο Θεοδωρακόπουλος λέει πάντα ό,τι του περνάει από το μυαλό, ονειρεύεται με ανοιχτά μάτια -ή μάλλον κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα-, δεν φοράει ποτέ προσωπείο. Μιλάει για γυναίκες, για χρήματα, για το καράτε, για τους Εβραίους -τους οποίους επίσης εχθρεύεται- και για τη μεγάλη του αγάπη, τις πόρνες, «όχι αυτές που έχουν παντρευτεί πλούσιους, αλλά τις άλλες τις γνήσιες που τις απολαμβάνεις επί πληρωμή».

 Αυτός είναι ο Τάκης Θεοδωρακόπουλος, ένας αντιφατικός προβοκάτορας, ικανός να γεννήσει τις πιο ακραίες και ενίοτε τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες… ( protothema)