Πώς νομιμοποιείται το «φακελάκι και η δωροδοκία»...
Εντελώς αδικαιολόγητο χαρακτηρίζει το υπουργείο Δικαιοσύνης τον θόρυβο που προκλήθηκε σχετικά με τη διάταξη του πρόσφατου νόμου 4139/13 (άρθρο 68, παρ. 3) που ορίζει ότι «δεν συνιστά δωροδοκία η απλή υλική παροχή προς έκφραση ευγνωμοσύνης». Η σχετική αναφορά προκάλεσε σάλο με όλα τα κόμματα να ζητούν την απόσυρσή της υποστηρίζοντας ότι ανοίγει παράθυρο για να νομιμοποιηθεί το «φακελάκι και η δωροδοκία».
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γιάννης Μανιάτης από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ τόνισε ότι «σε κάθε περίπτωση όμως και επειδή κάθε γενικού χαρακτήρα διάταξη σε τέτοια θέματα, μπορεί να ερμηνευτεί -ή παρερμηνευτεί- ως πρόθεση ''κάλυψης'' κρουσμάτων διαφθοράς, η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ ζητά από την κυβέρνηση την άμεση κατάργησή της. Στα θέματα διαφάνειας και πάταξης της διαφθοράς δεν μπορεί να υπάρχουν σκιές και αμφισβητήσεις».
Απαντώντας σε όσους ισχυρίζονται ότι η διάταξη μπορεί να αποτελέσει «συγχωροχάρτι» για μικρά «φακελάκια» και «γρηγορόσημα», τονίζει ότι «δεν υπάρχει καν τρίχα για να γίνει τριχιά». Το υπουργείο υπογραμμίζει ότι η διάταξη αυτή αναφέρεται αποκλειστικά σε δώρα συμβολικής αξίας (όπως βιβλία, στιλό, λουλούδια κ.λπ.) και όχι σε δώρα ιδιαίτερης αξίας, πόσο μάλλον σε χρηματική καταβολή.
Προσθέτει ότι η επίμαχη διάταξη που ψηφίστηκε με ομοφωνία των κομμάτων (πλην ενός που δήλωσε «παρών» και ενός που δεν μετείχε καν στις ψηφοφορίες) έχει πιο στενά όρια και από αυτά που έχει δεχθεί η νομολογία του Αρείου Πάγου και όσα ασπάζεται η πλούσια θεωρία της ποινικής επιστήμης.
Το υπουργείο Δικαιοσύνης διερωτάται για ποιους λόγους επιχειρήθηκε ο συγκεκριμένος θόρυβος και η μετατόπιση του δημοσίου ενδιαφέροντος από το σημαντικό στο ασήμαντο, καθώς παραγνωρίζεται ότι για πρώτη φορά θεσπίστηκε υποχρεωτική επιβολή χρηματικής ποινής 50πλάσιας του ωφελήματος (από το φακελάκι) που αποκόμισε ο κρατικός λειτουργός εκμεταλλευόμενος τη θέση του και την ανάγκη του πολίτη… (sigmalive)
