Το μινωικό ναυπηγείο που ανακαλύφθηκε στην ακτή των Αγίων Θεοδώρων κοντά στο μινωικό μέγαρο του Νίρου Χάνι (Κοκκίνη Χάνι), όσα αναφέρει ο Πλούταρχος στο έργο του ο «Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης» και άλλα ευρήματα όπως επιγραφές που βρέθηκαν στον Καναδά αλλά και τη Νορβηγία αποδεικνύουν, σύμφωνα με τους ερευνητές...
Για την ανάπτυξη της μινωικής ναυτιλίας, μέχρι τώρα οι ερευνητές στηρίζονταν σε αναπαραστάσεις με εικόνες πλοίων που δείχνουν ποντοπόρα πλοία με 50 κουπιά τα οποία αντιστοιχούν θεωρητικά σε σκάφη μήκους 40 έως 50 μέτρα και πλάτους 10 μέτρων.
Η ανακάλυψη του μινωικού ναυπηγείου όμως έρχεται να αποκαταστήσει μια ιστορική αλήθεια και να αποδείξει ότι οι Μινωίτες δεν τα ζωγράφιζαν μόνο, αλλά έκαναν και υπερατλαντικά ταξίδια για τον καθαρό χαλκό και το σίδηρο.
Σύμφωνα με το υλικό των ερευνητών, που θα παρουσιαστεί την ερχόμενη Τετάρτη στο συνέδριο για την Αρχαία Ελληνική Τεχνολογία στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου στις 17.30, στην περιοχή υπάρχουν λαξεύματα και βάσεις μινωικών κτισμάτων τόσο στην ξηρά όσο και μέσα στην θάλασσα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία ήταν σημαντικός χώρος ο οποίος λειτούργησε κυρίως τη Υ.Μ.Ι. 1650-1500 (Σπύρου Ν. Μαρινάτου Π.Α.Ε. 1925-1926 σελ 141-147).
Στη βόρεια πλευρά της αμμώδους παραλίας εμφανίζονται δύο μεγάλα ορθογώνια λαξεύματα τα οποία έχουν κατακλυσθεί από την θάλασσα. Πιθανότατα χώρος κατασκευής μινωικών πλοίων (γύρω στα 45 μέτρα και μικρότερων 15-25 μέτρα).
Με βάση την περιγραφή του κειμένου του Πλούταρχου μπόρεσαν να αποδείξουν μέσω Η/Υ την αλήθεια των αναφερομένων στοιχείων του περιγραφόμενου ταξιδιού.
Φαίνεται ότι μετά τους πρώτους εμπόρους Μινωίτες συνέχισαν και οι Μυκηναίοι, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, με την εκστρατεία του Ηρακλή που πήγε και αναθέρμανε το ελληνικό στοιχείο, που είχε χαθεί με τις επιμιξίες με τους ντόπιους.
Τα ταξίδια στον Καναδά είχαν σχέση με το εμπόριο και τη διακίνηση του καθαρού χαλκού.
Όπως είπε ο κ. Τσικριτζής στο MadeinCreta "στην περιοχή γύρω από τη Λίμνη Superior και στο νησί Royale που βρίσκονται στον Καναδά έχουν γίνει μεγάλες εξορύξεις χαλκού σε μία περίοδο, μεταξύ 2400 και 1200 πΧ, παρότι η περιοχή βρίσκονταν στη Λίθινη Εποχή. Εξορύχτηκαν 50.000 τόνοι χαλκού αυτή την περίοδο αλλά κανείς δεν έχει βρει που πήγε αυτή η ποσότητα"!
Αυτή την εποχή παρατηρούνται επιγραφές που βρέθηκαν στην Νορβηγία σε μεταλλεία σιδήρου.
Την Εποχή του Σιδήρου, μάλιστα, το ενδιαφέρον για την περιοχή παράκμασε και παρέμεινε έως τους ελληνιστικούς χρόνους μια εθιμοτυπική λατρευτική παράδοση.
Έτσι κάθε τριάντα χρόνια αποστέλλονται κάποια πλοία σε περιοχές που είχαν τη λατρεία του Κρόνου για να ανανεώνεται το ανθρώπινο προσωπικό με ιερείς. Όλη αυτή τη διαδρομή ο Πλούταρχος την αναφέρει.
«Καθορίζει περίοδο τριάντα χρονών, μετά την οποία ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής: όταν ο Πλανήτης Κρόνος ανατέλλει με τον αστερισμό του Ταύρου. Τα αστρονομικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι σε γεωγραφικό πλάτος βόρειο 47ο, τον 1ο αιώνα μΧ, η περίοδος αυτή ήταν στα τέλη Μαΐου του 86 μΧ.
Κάθε τριάντα ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής. Όταν ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής τρεις μήνες έμεναν στο νησί της Γροιλανδίας βόρεια (60ο Ν), που ο ήλιος δύει μόνο μια ώρα την περίοδο του θερινού ηλιοστασίου μεταξύ 9/6 και 9/7. Ο προσδιορισμός αυτός επιβεβαιώνει ότι το νησί της Γροιλανδίας πρέπει να ταυτιστεί με τον κάτω κόσμο, όπου είχε ταφεί ο Κρόνος σε σπήλαιο και φυλασσόταν από τον Δία».
Παρατηρήσεις
Στο χώρο πραγματοποιήθηκαν σειρά προσωπικών επισκέψεων, παρατηρήσεων και μετρήσεων. Το αποτέλεσμα είναι ότι η περιοχή ολόκληρη αποτέλεσε ένα μεγάλο λατομείο. Όταν καταδύθηκαν, εντυπωσιάστηκαν από τις φάλκες χάραξης που είδαν σε πολλά σημεία του πυθμένα που διατηρούνταν σε άριστη κατάσταση. Παρατηρούνται ακόμα εξορύξεις σε διάφορα σημεία του χώρου, εκείνο όμως που εντυπωσιάζει είναι το μεγάλο λάξευμα που έχει κατακλυσθεί από τη θάλασσα αλλά και ένα σκαλοπάτι νότια του λαξεύματος αυτού.
Οι πινακίδες της γραμμικής Β από την Κνωσό φέρνουν στο φως στοιχεία του Κρητικού στόλου πλοίων που ήταν σταθμευμένα σε κάποια λιμάνια ενώ όλα τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι από τις διαστάσεις του μινωικού ναυπηγείου στους Αγίους Θεοδώρους, τα πλοία που κατασκεύαζαν είχαν μήκος 40-50 μέτρα, με πλάτος περί τα 10 μέτρα, έτσι ήταν εφικτό για τους Μινωίτες να πλέουν στον Ατλαντικό ωκεανό… (madeincreta)
