"Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει, αλλά αυτός που παραιτείται". 14 Ιουλίου 1099. Ενώ η Ιερουσαλήμ προετοιμάζεται για την εισβολή των σταυροφόρων, ένας Έλληνας, γνωστός ως Κόπτης, συγκαλεί σε συγκέντρωση τους νέους, τους γέρους, τους άντρες και τις γυναίκες της πόλης. Το πλήθος, που αποτελείται από χριστιανούς, εβραίους και μουσουλμάνους, φτάνει...
στην πλατεία πιστεύοντας πως θα ακούσει μια ομιλία για το πώς να προετοιμαστεί για τη μάχη, όμως ο Κόπτης δε θέλει να τους πει αυτό. Όλα δείχνουν πως επίκειται η ήττα, αλλά ο Έλληνας θέλει απλώς να παρακινήσει τους ανθρώπους να αναζητήσουν τη σοφία που υπάρχει στην καθημερινότητά τους και έχει σφυρηλατηθεί από τις προκλήσεις και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Πιστεύει πως η πραγματική γνώση βρίσκεται στις αγάπες που ζούμε, στις απώλειες που υφιστάμεθα, στις στιγμές της κρίσης και της δόξας και στην καθημερινή συνύπαρξη με το αναπόφευκτο του θανάτου. "Το Χειρόγραφο της Άκρα" αποτελεί ένα κάλεσμα για να συλλογιστούμε τις αρχές και την ανθρωπιά μας.
