Η Τζένη Καρέζη ή Ευγενία Καρπούζη, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Ιανουαρίου 1934. Υπήρξε από τις σημαντικότερες και πιο αγαπημένες...
Λίγων μόλις μηνών στην αγκαλιά της μαμάς της
Ο πατέρας της ήταν γυμνασιάρχης και η μητέρα της δασκάλα."Όταν τέλειωσα με άριστα το σχολείο κι έφτασε η στιγμή να πάρει σάρκα και οστά το όνειρό μου, τότε αντιμετώπισα την ανυποχώρητη αντίδραση του πατέρα μου. Ήταν ένας άνθρωπος συντηρητικός. Από τους παλιούς εκπαιδευτικούς, τους πολύ αυστηρούς. Γι' αυτόν, το να βγεί η μοναχοκόρη του στο θέατρο ήταν κάτι τρομερό. Όμως εγώ ήμουν αποφασισμένη να διεκδικήσω τη ζωή μου. Ή θα έκανα αυτό ή δεν ήθελα τίποτε άλλο. Εκείνος επέμενε να δώσω εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο. Εγώ επέμενα για τη Δραματική Σχολή. Πάλεψα, έκανα απεργία πείνας. Έτσι έδωσα στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου και από τότε, τα πράγματα κύλησαν μόνα τους”, είχε περιγράψει η ίδια.
Οι σημαντικότεροι σταθμοί της ζωής της
1951: μπήκε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από την οποία αποφοίτησε το 1954. Mαθήτρια ακόμα, έπαιζε σε ρόλους πρωταγωνιστικούς δίπλα στη Μελίνα Μερκούρη στα έργα Ωραία Ελένη και Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα του Λόρκα, τα οποία και την καθιέρωσαν.
1962: παντρεύτηκε τον Ζάχο Χατζηφωτίου. ".....Όταν φάνηκε να κατεβαίνει από το επάνω μέρος της σκάλας, έμεινα άφωνος. Ήταν το πιο όμορφο πλάσμα που είχα δει ως τότε στη ζωή μου", γράφει ο Ζάχος Χατζηφωτίου στο βιβλίο του "Η Τζένη Καρέζη όπως τη γνώρισα".
Το πρώτο τουιστ μετά το γάμο
1963: ηγείται προσωπικού θιάσου όπου, μεταξύ άλλων, ανέβασε τα έργα Κρατικές υποθέσεις, Μαίρη - Μαίρη, Κάθε Τετάρτη, κ.ά. Από το 1968 ανέβασε με τον Κώστα Καζάκο τα έργα: Θεοδώρα η Μεγάλη, Ασπασία, Το μεγάλο μας τσίρκο, Ο Εχθρός λαός. κ.ά.
1968: Στις 5 Αυγούστου παντρεύεται τον ηθοποιό Κώστα Καζάκο με τον οποίο και απέκτησε ένα γιο, τον επίσης ηθοποιό Κωνσταντίνο. "Εγώ άρχισα να υπάρχω αληθινά από τη στιγμή που γνώρισα τον Καζάκο στο διάστημα ενός γυρίσματος και είπα "Αυτός είναι!", είχε δηλώσει. Από το 1968 μέχρι το θάνατό της έπαιζε μαζί του.
Την έχουμε αγαπήσει μέσα από δεκάδες ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, θεατρικές εμφανίσεις αλλά και τηλεοπτικές σειρές. Δύσκολα μπορούμε να ξεχωρίσουμε κάποια από αυτές...
Ένας ιππότης για τη Βασούλα, 1969
