Έλαβα ένα προσωπικό μέιλ από μια φίλη:
"Βρε αθεόφοβε, γύρισες από διακοπές κι έφερες μαζί σου σουβενίρ;"
Και στο καπάκι με κατσάδιασε επειδή, λέει, υποτίμησα τις Ελληνίδες και ανέβασα τις "Βόρειες".
Της απάντησα με κάθε ειλικρίνεια:
"Εμείς οι Έλληνες προτιμάμε τις βόρειες γιατί έχουν...
Έχετε διαβάσει ποτέ τον "Πρωταγόρα" του Πλάτωνα;
Ξέρετε πως ξεκινάει ο σπουδαίος αυτός φιλοσοφικός διάλογος;
Με μια ερώτηση που απευθύνεται στο μεγάλο πρόγονό μας:
"Πού ήσουν όλη μέρα Σωκράτη; Πάλι κυνηγούσες την ομορφιά του Αλκιβιάδη;"
Στεκόμαστε μπροστά στον καθρέφτη γυμνοί.
Δίπλα-δίπλα.
Εκείνη μια Άρτεμις.
Μάτια αντιλόπης, σώμα σαν τόξο, αεροδυναμική σαν το βέλος της θεάς που σκίζει τον αέρα.
Ιέρεια κι αυτή του έρωτα και της φύσης.
Κι εγώ ένας Διόνυσος.
Δεν έχω το ασκητικό σώμα του ανέραστου, ούτε το χαύνο του έκλυτου.
Πέρασα μέσα απ' τη φωτιά του Πάνα και του Πρίαπου.
Ολοκληρώθηκα.
Μοιάζω πλέον με αθώο παιδί.
Που αφού έπαιξα με το παιχνίδι, το βαλα κάτω, το διέλυσα, είδα πώς δουλεύει, και τώρα το κοιτάω με συγκατάβαση... (askardamikti)
Ο άπαιχτος