Ένας προβληματισμός των γονιών κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι αν πρέπει να πάει το παιδί τους κατασκήνωση. Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία και ποιες θα’ ναι οι επιπτώσεις της ένταξής του, μακριά από αυτούς;
Η κατασκήνωση δίνει την ευκαιρία στο παιδί να βρεθεί κοντά στη φύση, να μοιραστεί εμπειρίες με άλλα παιδιά, να γίνει αυτόνομο, να ωριμάσει, να πάρει πρωτοβουλίες χωρίς την επέμβαση, θετική ή αρνητική, των γονιών του. Να ζήσει δηλαδή σε μια οργανωμένη κοινωνία, με τους κανόνες της, τις στερήσεις και τις απολαύσεις της, που δεν είναι τίποτα άλλο από μια μικρογραφία της κοινωνίας των ενηλίκων.
Οι νέες φιλίες που θα δημιουργηθούν, θα το βοηθήσουν στην ομαλή κοινωνικοποίηση του, μαθαίνοντας να ζει συντροφικά σεβόμενο τις ανάγκες και τα θέλω των γύρω του. Όλα αυτά το οδηγούν στη χαρά και στην επιβεβαίωση του «εγώ».
Πότε όμως ένα παιδί είναι έτοιμο να αποχωριστεί την κλειστή κοινωνία της οικογένειας και να ενταχθεί σε μια μεταβατική κοινωνία, πριν την ένταξη του στην κοινωνία των ενηλίκων;
Δεν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν κάποια κριτήρια για συγκεκριμένη ηλικία, γιατί αυτό εξαρτάται από τον τρόπο που έχει διαπαιδαγωγηθεί ένα παιδί. Οι γονείς μπορούν να αντιληφθούν κατά πόσο είναι έτοιμο να ενταχθεί ή όχι. Σίγουρα θα πρέπει να έχει περάσει την ηλικία των εφτά, που η κοινωνικοποίηση του έχει ήδη προχωρήσει.
Όσο έτοιμο και αν νομίζουν ότι είναι το παιδί τους, θα πρέπει να του επιβεβαιώσουν ότι η αγάπη τους και η εμπιστοσύνη τους για αυτά δε χάνεται. Έτσι θα το βοηθήσουν να μην αναπτύξει το αίσθημα του άγχους και του φόβου του αποχωρισμού.
Δώστε στο παιδί σας την ευκαιρία να ζήσει αξέχαστες εμπειρίες και μοιραστείτε τις μαζί του. Η εμπιστοσύνη, η κατανόηση και η αγάπη, θα το οδηγήσουν στην ψυχική του ωρίμανση.
Χαρείτε με τη χαρά του και λυπηθείτε με τη λύπη του. Νιώστε τις εμπειρίες του και δώστε του την ευκαιρία να ζήσει την παιδική του ηλικία με όλο του το είναι.
Η κοινωνία θέλει ώριμα παιδιά και όχι προσκολλημένα στην ποδιά σας.
Καλλιόπη Γραμμένου
Δημοσιογράφος-Παιδαγωγός
