Η εφηβεία είναι η περίοδος της μετάβασης από την παιδική στην ώριμη ηλικία κι έχει για κέντρο της την ΗΒΗ. Δηλαδή αφορά το σύνολο των ψυχικών λειτουργιών που συντελούνται ΕΠΙ ΤΗΣ ΗΒΗΣ , πού σημαίνει: εφηβεία, για να μπορέσει το άτομο να ενσωματώσει ψυχικά τις αλλαγές που προκύπτουν απ’ αυτήν.
Μπορούμε να προσεγγίσουμε την εφηβεία βλέποντάς την σαν μία δεύτερη γέννηση. Εκεί, όπου, καλούμαστε ν’ αφήσουμε την οικογενειακή προστασία.
Το σώμα αλλάζει δημιουργώντας ορμές και επιθυμίες. Συχνά αυτές τις επιθυμίες ο έφηβος δεν καταφέρνει να τις συνειδητοποιήσει αλλά και να τις ελέγξει, με αποτέλεσμα να του προκαλούν εκρήξεις είτε βίας είτε αδυναμίας.
Γι’ αυτό στην εφηβεία τα περισσότερα άτομα, μπλέκουν στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Πράττουν χωρίς να σκέφτονται, και προσπαθούν να κατευνάσουν το υπερβολικό άγχος τους για όλα αυτά που συμβαίνουν μέσα τους, είτε όταν χτυπούν τις πόρτες για να μη χτυπήσουν τη μητέρα τους, για πχ.
Βρίσκονται συνεχώς σε ανασφάλεια, έχουν διλήμματα στο ηθικό πεδίο, αμφισβητούν αρχές και αξίες στην προσπάθεια να επαναπροσδιορίσουν τους γονείς τους, ζητούν το ενδιαφέρον των ενηλίκων γι’ αυτή την εξέλιξη τους.
Η λέξη «ΒΓΑΙΝΩ» είναι η λέξη κλειδί για την εφηβεία: σημαίνει το βασανιστήριο των γονιών το βράδυ, το «έχω μία ερωτική σχέση», αλλά σημαίνει ακόμα και «βγαίνω απ’ το κουκούλι μου».
Σημαίνει εν τέλει τη δύναμη της μεταμόρφωσης που συντελείται στην εφηβεία. Μεταμόρφωση επώδυνη μεν, απαραίτητη και γεμάτη χαρά και δύναμη δε. Όταν οι έφηβοι έχουν διδαχθεί να εμπιστεύονται τη ζωή, εμπιστεύονται και τη μεταμόρφωσή τους και καταφέρνουν να «γράψουν»την προσωπική τους ιστορία στο μέλλον, συνδέοντάς την με το παιδικό τους παρελθόν.
Για αυτό ας τους εμπιστευτούμε και βοηθήσουμε, κι εμείς, οι μεγαλύτεροι, όσο μπορούμε.
Από τη συγγραφέα, Ηλιάνα Βολονάκη
