Στην Πάρο ο ποιητής Αρχίλογος αγάπησε τη Νεοβούλη, θυγατέρα του Λυκάμβη, την οποία και μνηστεύτηκε. Ο πατέρας της όμως δεν συγκατατέθηκε για την ένωση τους και αρνήθηκε να του τη δώσει, πράγμα που εξόργισε τον Αρχίλογο. Ο ιαμβογράφος τότε εξέφρασε τη δηκτικότητα του μέσω των ιάμβων. Οι κατηγορίες που απηύθυνε ήταν τόσο τσουχτερές, η καυστική σάτιρα του ήταν τόσο δριμεία για τον πατέρα, τη Νεοβούλη αλλά και τις αδερφές της, ώστε ο Λυκάμβης και η θυγατέρα του αυτοκτόνησαν. Το περιστατικό είναι μύθος, που επινοήθηκε προς δήλωση της θανατηφόρου πικρίας των ιάμβων του ποιητή, όμως από τότε έμεινε να χαρακτηρίζεται «αρχιλόχειο βέλος» ο δηκτικός, καυστικός, τσουχτερός λόγος.
Η μουσίτσα
