Η ημέρα της Υπαπαντής δεν είναι άλλη από το σαραντισμό του Ιησού Χρηστού. Η εκκλησία μας γιορτάζει αυτό το γεγονός στις 2 Φλεβάρη, 40 μέρες μετά τη γέννηση Του.
Υπαπαντή θα πει προϋπάντηση, από το ρήμα υπαπαντών, υπ-ο + απαντώ. Σύμφωνα με τον Μωσαϊκό Νόμο, κάθε Εβραίος πατέρας είχε την υποχρέωση να προβεί στον εξαγιασμό και αφιέρωση τού πρωτοτόκου αρσενικού του παιδιού.
Έτσι, σύμφωνα με το Νόμο, η Παρθένος Μαρία, αφού συμπλήρωσε το χρόνο καθαρισμού από τον τοκετό (40 μέρες), πήγε στο Ναό της Ιερουσαλήμ μαζί με τον Ιωσήφ, για να εκτελεσθεί η τυπική αφιέρωση του βρέφους στον Θεό και για να προσφέρουν θυσία, που αποτελούνται από ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο μικρά περιστέρια.
Κατά τη μετάβαση αυτή, προϋπάντησε τον Ιησού και τη μητέρα του ο υπερήλικος Συμεών (110 χρόνων) και μετά ζήτησε την «απόλυσή» του από την ζωή.
Στο Συμεών είχε αποκαλυφθεί από το Άγιο Πνεύμα, ότι δεν θα πέθαινε μέχρι να δουν τα μάτια τον σαρκωθέντα Θεό.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Συμεών αρκετά χρόνια πριν από την γέννηση τού Χριστού, επιστρέφοντας στα Ιεροσόλυμα μαζί με άλλους νομοδιδασκάλους από κάποια αποστολή, έκαναν συζήτηση πάνω σε κάποια προφητικά κείμενα.
Ένα από αυτά ήταν και μια προφητεία του Ησαΐα, που έλεγε: «Ιδού η Παρθένος εν γαστρί έξει καί τέξεται Υιόν, καί καλέσεις το όνομα αυτού Εμμανουήλ». Ο Συμεών δεν πίστεψε την προφητεία και έφερε αντιρρήσεις για το αδύνατο της γεννήσεως ανθρώπου με παρθενογένεση.
Εκείνη τη στιγμή, λέγεται ότι δέχθηκε ένα ηχηρό ράπισμα από κάποιο αόρατο χέρι και ακούστηκε παράλληλα μία φωνή: «Και θα δουν τα μάτια σου και θα αγγίξουν τα χέρια τον Χριστόν Κυρίου».
Ο Συμεών συνέχισε να έχει τούς ενδοιασμούς του και καθώς περνούσαν το ποτάμι, έβγαλε από το χέρι ένα δαχτυλίδι που φορούσε και το πέταξε μέσα στο νερό λέγοντας: «αν αυτό το δακτυλίδι ξαναβρεθεί στα χέρια μου, τότε πράγματι θα μπορέσουν όλα αυτά να γίνουν πραγματικότητα».
Στη διαδρομή για τα Ιεροσόλυμα συνάντησαν ένα πανδοχείο και ζήτησαν φαγητό και διαμονή. Ο άνθρωπος του πανδοχείου τους πρόσφερε ψάρια και σ' εκείνο τού Συμεών βρέθηκε με τρόπο θαυμαστό το δακτυλίδι πού είχε πετάξει στα νερά τού ποταμού.
Τότε γεμάτος ενθουσιασμό και πεπεισμένος πια για την εκπλήρωση της προφητείας του Ησαΐα, δοξολόγησε το Θεό και επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα, όπου και παρέμεινε για το υπόλοιπο της ζωής του, αναμένοντας να δει την εκπλήρωση της προφητείας.
Καλλιόπη Γραμμένου
Δημοσιογράφος-Παιδαγωγός
