Η φράση αυτή λέγεται για μάταιη απασχόληση, για καταβολή προσπάθειας χωρίς αντίκρισμα, για χαμένο κόπο.
Οι 50 Δαναΐδες ήταν κόρες του Δαναού οι οποίες, υποκινούμενες από τον πατέρα τους, σκότωσαν στον ύπνο την πρώτη κιόλας νύχτα του γάμου τους, τους 50αντίστοιχους συζύγους τους, γιούς του Αιγύπτου, που τους είχαν δοθεί αναγκαστικά και με κλήρο. Μια απ’ αυτές, η Υπερμνήστρα, διέσωσε το συζυγό της Λυγκέα που ,σύμφωνα με μεταγενέστερους μύθους, σκότωσε το Δαναό και τις θυγατέρες του, για να εκδικηθεί το φόνο των αδελφών του. Για το φόνο των συζύγων τους (των Αιγυπιάδων) οι Δαναΐδες καταδικάστηκαν εσαεί στον Άδη να γεμίζουν νερό ένα πιθάρι χωρίς πάτο.
Η μουσίτσα
