Στην Αθήνα του 7ου αιώνα η καταπάτηση δημόσιας γης ήταν συνηθισμένο φαινόμενο και στα δικαστήρια κέρδιζε όποιος είχε χρήματα να δωροδοκήσει τους δικαστές. Η προμήθεια είχε ημιεπίσημα οριστεί στο 10%. Τους λίγους τότε δικαστές που δεν δεχόντουσαν να δωροδοκηθούν τους ονόμαζαν αδέκαστους, δηλαδή χωρίς του 10%. Για την κατάργηση της προμήθειας αυτής και της αναρχίας που επικρατούσε, σημειώθηκαν εξεγέρσεις.
Η αυστηρή νομοθεσία του Δράκοντα δεν επέφερε την αναμενόμενη τάξη, αφού οι νόμοι χρησιμοποιήθηκαν από την αριστοκρατία για το συμφέρον της. Ο Σόλωνας το 594π. Χ. ήταν ο μόνος που κατάφερε να εξαλείψει η διαφθορά, καθιερώνοντας την Ηλιαία, δικαστήριο το οποίο αποτελούνταν από 6000 κλητούς δικαστές. Σε κάθε δίκη δίκαζαν πεντακόσιοι, που ορίζοντας με κλήρο το πρωί και ήταν υποχρεωμένοι να εκδώσουν απόφαση ως τη δύση.
Έτσι ήταν δύσκολο ακόμα και για έναν Αθηναίο, να δωροδοκήσει μέσα σε διάστημα μιας μόνο ημέρας 500διακστές!
Η μουσίτσα
