Έτσι ονομάστηκε ο κάτοικος της Λιαπουργιάς, μιας περιοχής που βρισκόταν στο νοτιοδυτικό τμήμα της Αλβανίας. Νομάδες κτηνοτρόφοι κατά τον 14ο αιώνα και τον 15ο, μεγάλες ομάδες λιάπηδων κατέβηκαν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στην Αττικοβοιωτία, στην Εύβοια, στις Σπέτσες, στην Ύδρα και στην Πελοπόννησο, όπου και εξελληνίστηκαν.
Ήταν ικανότατοι πολεμιστές, αλλά επειδή επιδίδονταν στη ληστεία και στην πειρατεία, το όνομα Λιάπη ταυτίστηκε με τον άρπαγα, τον κλέφτη, τον κακοποιό, τον ταραξία και τον φιλόνικο. Λιάπηδες ήταν και οι πειρατές του Μεσαίωνα, οι γνωστοί ως Δουκατίνοι. Λιάπης ήταν επίσης και ο Αλή πασάς των Ιωαννίνων καθώς και ο βεζίρης του Αβδούλ Χαμίτ Β’.
Η μουσίτσα
