Μια φορά κι έναν καιρό μια αλεπού και μια μαϊμού, που πήγαιναν από τον ίδιο δρόμο, μάλωναν για την αρχοντιά τους. έλεγε η κάθε μια τη δική της. Σαν έφτασαν κάπου, η μαϊμού κοίταξε σ’ ένα μέρος και αναστέναξε. «Τι έχεις;» τη ρώτησε η αλεπού. Η μαϊμού έδειξε τα μηνύματα κι απάντησε: «Πώς να μην κλαίω, τη στιγμή που ατενίζω τις επιτάφιες στήλες των απελεύθερων και των δούλων των προγόνων μου;». κι η αλεπού της λέει: «Λέγε, όσα ψέματα θέλεις, κανένας από αυτούς δεν μπορεί να σηκωθεί και να δε διαψεύσει».
Ο μύθος αυτός μας διδάσκει πως οι ψεύτες περηφανεύονται περισσότερο, όταν δεν βρίσκεται κανείς να τους βγάλει στη φόρα.
«Αισώπου Μύθοι»
