Μέσα στο παραμύθι των ναρκωτικών που ζω, υπάρχουν κάποιες στιγμές που νιώθω φόβο, δεν κρατάει όμως πολύ στην ιδέα του επόμενου πώματος σβήνουν όλα. Τα ξεχνάω όλα , τα σημάδια στο κορμί μου, τα στερητικά που με κάνουν και υποφέρω, τον φίλο μου που πέθανε δίπλα μου και την υπόσχεση που έδωσα στην οικογένεια μου ότι… θα προσπαθήσω να μείνω καθαρός. Ξεχνάω ότι κάποτε ονειρευόμουν και ζούσα αληθινά…
Τώρα πια για να σηκωθώ από το κρεβάτι και να λειτουργήσω σαν άνθρωπος πρέπει να «πιω» την δόση μου.
http://www.prionokordela.gr/rokanidia/gramma-apo-ena-narkomanh/
