Η φράση καθιερώθηκε από έναν τελάλη της παλιάς εποχής, τον Μπέκα, που έζησε στο Ναύπλιο.
Ήταν κοντούλης, φορούσε φουστανέλα, ρουμελιώτικο φέσι και έσερνε το κουτσό πόδι του στα καλντερίμια της παλιάς πρωτεύουσας, διαλαλώντας το περίφημο κρασί της Νεμέας, τα φρέσκα ψάρια της Καραθώνας, τη φάβα του Μουρέλα κι άλλα νόστιμα τοπικά προϊόντα.
Κάτω από τη μασχάλη του είχε μερικά μάτσα ραπανάκια και στο δεξί του χέρι μια γαβάθα με τα πιο διαλεχτά ψάρια για δείγμα. Το σχετικό του τελάλημα άρχιζε με τη φράση, που μας έμεινε ως σήμερα: «Ρρρρρρρρρρρρπάνια για την όρεξη!....»
Η μουσίτσα
