«…Λέμε για την ψηφοφορία στη Βουλή και την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση , επί… «τη αποχωρήσει της» !
Αποχωρούσε, κάτω από τη γενική δυσαρέσκεια, όλων μας και την παραδεδεγμένη αποτυχία της, την πλήρη ανικανότητα της και τα σωρευμένα προβλήματα που δημιούργησε. Κι όμως την τιμούσαμε – ο ιστορικός του μέλλοντος με πολλή ευκολία θα βρει την εξήγηση στον όρο «βουλευτική …έδρα»!
Αν τούτο δεν είναι πρωτάκουστο ή μοναδικό στην πολιτική ιστορία, σίγουρα περιέχει στοιχεία , όχι κάποιας ,απλής, αντίφασης , αλλά προφανών σκοπιμοτήτων και ανομολόγητων υστεροβουλιών.
Εμπιστευθήκαμε το …ανύπαρκτο ! Επικροτήσαμε το …κενό !
Το θέμα είναι ότι, όλη τούτη η κατάσταση δεν ορίζεται ως… έκπληξη! Παραθέτουμε την εξήγηση – τελευταία η αναξιοπιστία έχει στοιχεία νέας πολιτικής πρότασης. Λέμε, ξελέμε! Μνήμη …χρυσόψαρου ! Ο φούρνος του Χότζα, όπως βολεύει κι όπως μας βολεύει! Το πρωί λεονταρισμοί, υπονοούμενα, βερμπαλισμός και την κρίσιμη ώρα πλήρη …ακρισία! Τυχαίο ; δεν νομίζω!
Ο πρωθυπουργός θα αποχωρήσει αν η αντιπολίτευση συμφωνήσει με τους… όρους του! Αλλιώς δεν θα αποχωρήσει διότι θα υπάρξει ακυβερνησία . Λες και δεν ξέρει ότι έχει φέρει εδώ , ο ίδιος, τη … «τεχνική» βοήθεια ή δεν θα… βοηθήσουν οι εταίροι μας όπως έκαναν μέχρι τώρα για το καλό μας
Κι ο Μπάμπης ακούει, λόγια, εξηγήσεις, αναλύσεις, προτάσεις, διλήμματα, κι άλλα , πολλά και ποικίλα από ειδικούς που κινδυνολογούν , ανειδίκευτους που …μπορούν να μας βγάλουν από το αδιέξοδο και …ειδικευομένους με αγαθές προθέσεις, που τελικά …βαρέθηκε ! Τι θα κάνεις Μπάμπη ; Γιατί κάτι πρέπει να κάνεις! Μήπως έχεις αργήσει ;
Σκέψου το κι αλλιώς – είπαμε να …παραδώσουμε , όχι , όμως, και να… παραδοθούμε, ρε Μπάμπη!...»
Πρωί, στο μπάνιο, ο Μπάμπης …ξυρίζεται και …σκέφτεται!
(από το συγγραφέα του βιβλίου «η ζωή αστειεύεται», εκδ. Περίπλους, ΝΙΚΟ Κ. ΜΟΥΛΙΝΟ)
