Αφού σ’ ενοχλεί να σε αποκαλούν Γιώργο ή Γιωργάκη, εγώ έστω αυτή τη φορά θα σε προσφωνήσω ως «πρωθυπουργό»!
Το γιατί, είναι απλό. Μας έκανες με την άγνοιά σου και την αδιαφορία σου να νιώθουμε ένοχοι απέναντι στα παιδιά μας, που δεν μπορούμε να τους προσφέρουμε έστω ένα χυμό ή ένα σουβλάκι!
Κοίτα τις αποδείξεις και πες μας!
Με ποιο δικαίωμα μας στερείς μια βόλτα με το παιδί μας και τη γυναίκα μας, αφού μια πλέον απλή βόλτα στοιχίζει μισό μεροκάματο, καθώς πλέον ένα σουβλάκι και ένας καφές κάνουν χίλιες πεντακόσιες δραχμές!
Για πες μας! Αλλά τι λέω. Το αυτάκι σου δεν ιδρώνει με κάτι τέτοια, γιατί ποτέ δεν στερήθηκες τίποτα. Γιατί μια ζωή «δούλευαν» οι άλλοι για σένα, γιατί μια ζωή αποφασίζουν οι άλλοι τι θα πεις και τι θα κάνεις…
Κάτσε λοιπόν και κοίτα που μας έχεις φτάσει, λειτούργησε έστω για μία φορά ως γονιός, αυτό πιστεύω να ξέρεις τι είναι, αναλογίσου τις ευθύνες σου και αν δεν μπορείς να κάνεις κάτι, σήκω και φύγει.
Έτσι απλά, χωρίς πολλά πολλά.
Ο περίεργος
