(νέμω= απονέμω αυτό που αρμόζει στον καθένα)
Η Νέμεσις κατά την αρχαιότητα, ήταν θεότητα τιμωρός κάθε αντινομίας, εγγυητής των συμφωνιών, προστάτης της συμμετρίας και της τάξης, η προσωποποίηση της θείας αγανάκτησης εναντίον κάθε ανθρώπινης αλαζονείας και υπέρμετρης ευτυχίας.
Σε πανάρχαια ξόανα φέρει ως σύμβολα τον πήχη και το χαλινάρι (μέτρο απόδοση τιμωρίας και απειλή χαλιναγώγησης των ανθρώπων).
Αναφορές έχουμε στον Όμηρο, τον Ησίοδο, τους τραγικούς ποιητές, τον Πίνδαρο, τον Αριστοτέλη, κ.α.
Στις μέρες μας τώρα, η λέξη Νέμεσις, χρησιμοποιείται με την έννοια της θείας δίκης, της τιμωρίας, της δίκαιης αγανάκτησης και της απονομής του πρέποντος .
Η μουσίτσα
