Όταν ένας άνθρωπος έχει ταυτίσει τη ζωή του...
με το ρυθμό, το συναίσθημα, τις ωραίες μελωδίες και το δυνατό στίχο, όλα γύρω του δεν μπορεί παρά να είναι αληθινά. Για όλα αυτά και πολλά ακόμα, η Χριστίνα κάθισε μαζί μας και μας τα «κατέθεσε» όλα…Ποια γεύση σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Όταν η αγαπημένη μου γιαγιά Ξανθή έφτιαχνε γλυκό καρύδι… Αυτή η γεύση του σπιτικού γλυκού, μαζί με την αγάπη στα μάτια της, που δε θα ξεχάσω ποτέ!
Ο αγαπημένος τροβαδούρος στην οικογένεια, ποιος ήταν;
Ο παππούς μου ο Δημήτρης. Τραγουδούσε και έγραφε ποιήματα! Ήταν μια άκρως καλλιτεχνική φύση.
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με τη μουσική;
Η αγάπη που είχα πάντοτε για τη μουσική και το τραγούδι.
Με τι θα θέλατε ν’ ασχοληθείτε επαγγελματικά τη σεζόν που έρχεται;
Με τι άλλο εκτός από τη μουσική που λατρεύω!
Τι πρέπει να περιλαμβάνει κατά τη γνώμη σας, ένα καλό τραγούδι;
Ρυθμό, συναίσθημα! Ωραία μελωδία και δυνατό στίχο.
Πως φαντάζεστε το μέλλον της δουλειάς σου μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Πιστεύω ότι μουσική και η τέχνη δεν πεθαίνουν ακόμα και μέσα σε δύσκολες εποχές! Εύχομαι να είμαι ένας από τους τυχερούς ανθρώπους που θα μπορώ να την ασκώ και να την απολαμβάνω ανεξάρτητα με τις δυσκολίες των καιρών.
Η εξουσία πιστεύετε, είναι ένα ασύνθετο γκρουπ ή μια καλοδουλεμένη ορχήστρα;
Φυσικά και είναι μια καλοδουλεμένη ορχήστρα! Αλλιώς πως θα μπορούσε να μας κινεί και να μας ελέγχει όλους τόσο καλά.
Την Ελλάδα με ποιο τραγούδι θα την ταυτίζατε;
«Σαν τον Καραγκιόζη» Διονύσης Σαββόπουλος.
Οι στίχοι τα λένε όλα..
…Κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει είναι π' ονειρεύομαι σαν τον καραγκιόζη Φίλους και εχθρούς στις φριχτές μου πλάτες όμορφα να σήκωνα, σαν να 'ταν επιβάτες Λευκό μου σεντονάκι, λάμπα μου τρελή ποιο φορείο θα μας κουβαλήσει Βάλε στη σκιά σου τούτο το παιδί που δεν έχει σώμα να ψηφίσει, να ψηφίσει Σαν κουκιά μετρώ τα λόγια του καμπούρη πίσω απ' το λευκό πανί, μέσα απ' το κιβούρι Μα όσο κι αν μετρώ, κάτι περισσεύει Τρύπια είν' η αγάπη μας και δε μας προστατεύει Λευκό μου σεντονάκι, λάμπα μου τρελή κόκκινο αυγό ή καρναβάλια Μέσα από την κάλπη, τη στατιστική μάς κοιτάει ο Χάρος και τού τρέχουνε τα σάλια Σαν σκιές γλιστρούν λόγια και εικόνες κάρα σκουπιδιάρικα φεύγουν οι χειμώνες Κι αν δεν ντρέπεσαι να γυρίσεις πίσω έλα στην παράσταση να σε γιουχαίσω
Λευκό μου σεντονάκι, λάμπα μου τρελή ποια αγάπη τάχα μας φυσάει Βάλε στη σκιά σου τούτο το παιδί που δεν έχει απόψε πού να πάει, πού να πάει.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο νεοέλληνας «περιφρονεί» τον ελληνικό στίχο;
Δεν πιστεύω ότι ο νεοέλληνας περιφρονεί τον Ελληνικό στίχο. Αντιθέτως πιστεύω ότι τον στηρίζει. Όταν ο στίχος είναι ωραίος σ’ ένα τραγούδι είτε είναι ελληνικό είτε είναι ξενόγλωσσο, ο κόσμος το ακούει και το αγαπάει. Το όμορφο και ποιοτικό τραγούδι για μένα δεν έχει σύνορα!
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «πρέσβη» της ελληνικής μουσικής, ποιο είδος μουσικής θα προτείνατε στους ξένους;
Θα πρότεινα την Ελληνική παραδοσιακή μουσική, που εκφράζει όλη την ελληνική ψυχή και Ιστορία του τόπου μας. Είναι κυριολεκτικά ένας θησαυρός!
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Ο Μάνος Χατζηδάκης.
Ευαίσθητος, ευφάνταστος, αναγνωρισμένος παγκόσμια! Μοναδικός!
Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της μουσικό όργανο, τι θα θέλατε να είστε και γιατί;
Άρπα!
Όμορφη, μελωδική, ιδιαίτερη στον ήχο της ,σπάνια και με μεγάλη ιστορία.
Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Μ’ αρέσουν πολύ τα κεριά! Όλα τα κεριά τα αρωματικά, τα διακοσμητικά, τα πασχαλινά ακόμα και τα απλά που ανάβουμε στην εκκλησία. Αν δεν έχω στο σπίτι μου έστω ένα κερί νιώθω άβολα. Προφανώς είναι το γούρι μου!
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
«Χαμογελάστε είναι μεταδοτικό!»
Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία;
«Μια Ελληνίδα στο χαρέμι» με τη Ρένα Βλαχοπούλου.
Έχω γελάσει με την καρδιά μου σ αυτή την ταινία, και ακόμα όταν την βλέπω γελάω! Απίθανη Ρένα Βλαχοπούλου αλλά και όλοι οι άλλοι ηθοποιοί και συντελεστές.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Ακολούθησε τα όνειρά σου, αγάπα τους ανθρώπους και μη φοβάσαι να ζήσεις!
Η Χριστίνα Γκόλια, γεννήθηκε στην Ελασσόνα Θεσσαλίας. Αποφοίτησε από τη δραματική σχολή Βεάκη, ενώ παράλληλα σπούδασε φωνητική και τραγούδι.
Η πορεία της σηματοδοτείται με σημαντικές συμμετοχές της στο θέατρο, τηλεόραση και κινηματογράφο, μα το τραγούδι είναι το μέσο έκφρασης, που την κέρδισε...
Μας ταξιδεύει σε διάφορα μουσικά είδη παντρεύοντας το κινηματογραφικό στοιχείο με τη σύγχρονη ελληνική και ξένη μουσική σκηνή, με τζαζ, ροκ και μπλούζ πινελιές, από την Nancy Sinatra και τη Rita Hayworth στον πιο μοντέρνο ήχο της Amy Winehouse και της Imany και απο τη ρετρό Σοφία Βέμπο στους πιο σύγχρονους Σταμάτη Κραουνάκη και Τάνια Τσανακλίδου.
Η μουσική της ενώνει το παλιό με το καινούργιο, με Ελληνικά και Αγγλόφωνα τραγούδια της όπως και ξεχωριστές διασκευές. ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ 2018 κυκλοφορεί το single ¨Δε φοβάμαι να ζήσω" σε μουσική Λάκη Παπαδόπουλου και στίχους Ρεβέκκας Ρούσση από τη Heaven Music. 2017 κυκλοφορεί η πρώτη της διασκευή του γνωστού "Χαρά μου" από τη χρυσή εποχή του ελαφρού τραγουδιού της μεταπολεμικής Ελλάδας, Πρώτη εκτέλεση - Σώτος Παναγόπουλος (1952) --- Mουσική : Τάκης Μωράκης Στίχοι : Κώστας Πρετεντέρης, Γιάννης Οικονομίδης,από τη Final Touch.
Το 2016 κυκλοφορεί ένα ιδιαίτερο ταγκό με ΄τιτλο "40" σε μουσική του Αντρέα Λάμπρου και στίχους της Ρεβέκκας Ρούσση από τη Final Touch
Το 2015 κυκλοφορεί το 1ο αγγλόφωνο τραγούδι της σε στίχους και μουσική Nick Michaels & Tara London με τίτλο "Ordinary Girl" από τη Final Touch.
Το 2013: Κυκλοφορεί το πρώτο προσωπικό cd "Όνειρα Κάνουμε Ιδια", σε στίχους & μουσική του Αργύρη Λούλατζη και ενορχήστρωση του Θύμιου Παπαδόπουλου (Protasis Music).
Το 2011: Κυκλοφορεί το digital single "Σ'ένα ταξίδι για ν'αντέχω", ένα ντουέτο με τον Αργύρη Λούλατζη, σε στίχους & μουσική του ίδιου (Warner).
Το 2009: Συμμετοχή με 4 τραγούδια ("Ετσι θα γίνει" σε στίχους Οδυσσέα Ιωάννου, "Ενα φιλί", "Μαύρα ρούχα", "Για τα μάτια σου"), στο cd "Ετσι Θα Γίνει" της Ευας Λουκάτου (Μουσικό Ταχυδρομείο/Dromos Music).
Το 2008: Συμμετοχή με το τραγούδι "Ολα δικά σου", στο cd "Σελένα" του Μιχάλη Κακέπη (Alpha Records).
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
