Αλήθεια, πόσες φορές έχουμε ακούσει αυτό, από ένα νέο άνθρωπο; «Τα λάθη...
είναι άμεσα συνδεδεμένα με το ανθρώπινο στοιχείο…»!!! Ελάχιστες ίσως και καθόλου. Και η Ελευθερία, πάνω στην κουβέντα μας, δεν είπε μόνο αυτό…Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Η παιδικότητα για εμένα είναι στάση ζωής! Μία στάση ζωής η οποία δεν επιλέγεται, είναι έμφυτο χαρακτηριστικό. Θα έλεγα πως είναι σαν καταφύγιο, όλοι κρύβουμε ένα παιδί μέσα μας! Στη δική μου περίπτωση, η αλήθεια είναι πως η δουλειά μου με βοηθά να διαφυλάξω αρκετά στοιχεία της παιδικότητάς μου. Πιστεύω πως από αυτήν έχω διατηρήσει τον αυθορμητισμό, την αβίαστη χαρά για ανακάλυψη, την παιχνιδιάρικη διάθεση, την περιέργεια, τη φαντασία, τη δημιουργικότητα. Αν έλεγα πως κάτι μου λείπει, αυτό θα ήταν η ανεμελιά… Τότε που ήμασταν παιδιά, μόνος μας στόχος ήταν το παιχνίδι και για όλα τα υπόλοιπα φροντίζαν οι γλύκες μας μανούλες!
Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Λάτρευα να διαβάζω Ποπάϋ. Τον δυναμικό ναυτικό, που ένιωθε πως μπορεί να ελέγξει τα πάντα!
Θα συγχωρούσατε κάποιον που σας έχει πικράνει;
Τα λάθη είναι άμεσα συνδεδεμένα με το ανθρώπινο στοιχείο. Άρα, λοιπόν, για ποιο λόγο να μη συγχωρήσεις κάποιον που φέρθηκε με τον λάθος τρόπο; Σίγουρα, παίρνεις αποφάσεις, κρατάς ή απομακρύνεις ανθρώπους από τη ζωή σου, αλλά η συγχώρεση είναι κάτι διαφορετικό.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Την Αρετή και την καλοσύνη.
Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Η βιασύνη και η ανυπομονησία μου! Μόλις βάλω κάτι στο μυαλό μου, με πιάνει μία απίστευτη βιασύνη να το φέρω εις πέρας!
Αν η μοίρα σας γύριζε την πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε;
Υπομονή και εύρεση νέων, κάθε φορά, τρόπων επίτευξης των στόχων. Άλλωστε, κάθε ανηφόρα έχει την κατηφόρα της.
Πως εκδηλώνεται την αγάπη σας;
Με αυθορμητισμό και χαμόγελο.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Όχι μόνο στο λεξικό, αλλά στη φύση μου, γενικότερα.
Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Με τη συγγραφή του νέου μου παραμυθιού.
Τι δεν θα θέλατε να μη σας κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας;
Θεωρώ πως η ψυχή δεν κινδυνεύει από κλοπή… Άλλωστε, κάθε θησαυροφυλάκιο έχει τους φύλακες του!
Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Ένα μικρό μπρελόκ που μου χάρισε ο αδερφός μου.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ατάκα;
«Ο ευεργετηθείς αχάριστος».
Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία;
Οι θαλασσιές οι χάντρες, «Μέχρι και μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις..!».
Η δε γυνή να φοβήται τον άντρα, «Παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω!».
Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Περισσότερο εξαρτώμενο από τα οικονομικά συμφέροντα. Ο δημοσιογραφικός τομέας περνάει δύσκολα χρόνια. Ωστόσο, πιστεύω ότι μεσοπρόθεσμα θα ακμάσει.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Προσωπικά, προσπαθώ να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Πιστεύω ότι υφίσταται ένα κράμα φόβου και οικονομικής ανικανότητας, ταυτόχρονα με την έλλειψη παιδείας και τόλμης. Σίγουρα, βέβαια, παίζουν ρόλο τα διάφορα συμφέροντα και οι διακρατικές συμφωνίες.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Αφενός, θεωρώ ότι μία μεγάλη μερίδα ανθρώπων είναι ευκολόπιστη και παρασύρεται εύκολα… Αφετέρου, ένας ακόμη λόγος ίσως είναι η αδιαφορία κάποιας μερίδας του πληθυσμού, εξαιτίας της αγανάκτησης ή της αντίδρασής του.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Ένα νόμο, ο οποίος δε θα χρειαζόταν άμεσες διορθώσεις, τροποποιήσεις και δεκάδες παραπομπές! Χα χα!
Τι φοβάστε περισσότερο, από τους ανθρώπους;
Την αχαριστία και το ψέμα.
Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Μμ… Νομίζω ένα άσπρο άλογο. Είναι φοβερά έξυπνα ζώα! Χα χα!
Πιστεύετε στα όνειρα;
Πιστεύω στη μεταφορική έννοια των ονείρων. Ένα ρητό λέει ότι «το μέλλον ανήκει σε αυτούς που το έχουν ονειρευτεί». Εγώ, λοιπόν, πιστεύω στους ανθρώπους που κάνουν όνειρα, βάζουν στόχους και παλεύουν για αυτούς. Πιστεύω, επίσης, στην δύναμη που κρύβουν μέσα τους για να τα υλοποιήσουν. Τα όνειρα είναι η κινητήρια δύναμη του ανθρώπου, τον τραβάνε μπροστά και ορίζουν το «γιατί» της ύπαρξης του.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να ζητάει να του διαβάζουν περισσότερα παραμύθια και να αγαπάει τον διπλανό του λίγο περισσότερο!
Η Ελευθερία Λαφτσίδη γεννήθηκε, μεγάλωσε και «ζει» σε μία από τις γειτονιές της Ονειροχώρας, την Θεσσαλονίκη.
Σπούδασε τις Επιστήμες της Αγωγής και της Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία, στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.
Αγάπη της μεγάλη τα παραμύθια. Έμπνευσή της τα παιδιά, μεγάλα και μικρά.
Η περιβαλλοντική της ευαισθησία έγινε λέξεις και οι λέξεις ιστορία… η περίεργη αυτή ιστορία του Αστέρη και του Βίδα. Και κάπως έτσι, το ταξίδι ξεκινά, με το πρώτο της εικονογραφημένο παραμύθι.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
