Το λουκέτο της ΧΡΩΠΕΙ, η εξαγορά...
της Lavipharm και η συμφωνία με την Valeant…Δεσπόζουσα θέση στα ράφια του ελληνικού φαρμακείου καταφέρνει και επανακτά το δημοφιλές παυσίπονο Algon, σε μόλις ενάμιση έτος από το επαναλανσάρισμα του, επισφραγίζοντας την αυξημένη του δημοτικότητα στον τόπο παραγωγής του, την ελληνική κοινωνία.
Κινητήριος δύναμη εξακολουθεί να αποτελεί η λαμπρή δεκαετία του ’60, οπότε και το αγαπημένο αναλγητικό της οικογένειας -φιγουράρει σε πολλές ταινίες- καθιστώντας το αναγνωρίσιμο από κάθε Έλληνα για την αποτελεσματικότητά του.
«Πολλαπλασιάσαμε τους καταναλωτές του Algon μέσα σε μόνο 1,5 χρόνο και κυρίως καταφέραμε να κερδίσουμε και το νεανικό κοινό που μπορεί να μην γνώριζε έως σήμερα το Algon» όπως επισημαίνουν κύκλοι της φαρμακευτικής επιχείρησης μιλώντας στο news.gr, τονίζοντας ταυτόχρονα πως «Οι επαγγελματίες Υγείας, όπως οι γιατροί και φαρμακοποιοί έχουν αγκαλιάσει το αναλγητικό Algon, γιατί χάρη στον αποτελεσματικό τριπλό συνδυασμό, ανακουφίζει από τον πονοκέφαλο, μυαλγία, νευραλγία, αρθραλγία, πονόδοντο και πόνους περιόδου».
Το ελληνικό αναλγητικό-παυσίπονο, με δραστική ουσία το ακετυλοσαλικυλικό οξύ, την παρακεταμόλη και την καφεΐνη, παράχθηκε για πρώτη φορά στη μεταπολεμική Ελλάδα του 1950 από την τότε παραγωγό εταιρεία ΧΡΩΠΕΙ. Μολονότι το 1989 η ΧΡΩΠΕΙ σταματά να λειτουργεί, το Algon επανέρχεται το 1996 και μέχρι το 2002, αναζητώντας τον δρόμο του σε ένα νέο, διαρκώς εξελισσόμενο φαρμακευτικό περιβάλλον.
Έτσι, το 2002 η ελληνική φαρμακευτική Lavipharm του Αθανάσιου Λαβίδα, εξαγοράζει τα δικαιώματα του Algon και ξεκινά την παραγωγή και επαναδιάθεση του στην ελληνική αγορά. Το 2015, η Lavipharm υπογράφει συμφωνία με την εταιρεία Valeant/Pharmaswiss Hellas για την αποκλειστική διάθεση, προώθηση και διανομή του Algon, σε Ελλάδα και Κύπρο.
Τα πρώτα βήματα…
Με νέα επικοινωνιακή καμπάνια στην τηλεόραση υπό τον τίτλο «Η Ελλάδα βρίσκει ξανά το αναλγητικό της», αλλά και «Ποιος έχει χρόνο για πονοκέφαλο» στο digital, το Algon γυρίζει σελίδα, εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή.
Μετά το επαναλανσάρισμα των δισκίων Algon, η σειρά θα εμπλουτιστεί και προσεχώς θα λανσαριστούν νέα αναλγητικά που θα αναδείξουν ακόμα περισσότερο, την παρουσία της εταιρείας στην αγορά των αναλγητικών.
Όλα ξεκίνησαν το 1883, όταν ιδρύεται μια μικρή χημική βιομηχανία με την επωνυμία «Σπήλιος Α. Οικονομίδης και Σία». Ο Σπήλιος Οικονομίδης ήταν χημικός και εργάστηκε για χρόνια δίπλα στο Γερμανό δημιουργό της ασπιρίνης, Adolph Bayer.
Μαζί με το αδερφό του, τον Λεόντιο (ο οποίος σπούδασε επίσης χημεία στη Ζυρίχη), ο Σπήλιος Οικονομίδης δημιουργεί την εταιρεία ΧΡΩΠΕΙ, η οποία γρήγορα κατέκτησε ηγετική θέση στη χρωματουργία.
Το εργοστάσιο της ΧΡΩΠΕΙ στην οδό Πειραιώς αποτελεί το πρώτο από μία σειρά εργοστασίων στην περιοχή. Ακολούθησε η «Ανώνυμος Αγγειοπλαστική Εταιρεία-Κεραμεικός» το 1911 από τον χημικό Ν. Κανελλόπουλο, συνιδρυτή επίσης, της βιομηχανίας «Λιπασμάτων Δραπετσώνας» και της τσιμεντοβιομηχανίας «Τιτάν», τον Λεόντιο Οικονομίδη, τον πολιτικό μηχανικό Αλέξανδρο Ζαχαρίου και άλλους. Όλοι τους αποτελούν το λεγόμενο «κύκλο της Ζυρίχης», μία παρέα συμφοιτητών του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης, οι οποίοι από τις αρχές του 20ού αιώνα απογείωσαν την ελληνική βιομηχανία καθιστώντας την άκρως ανταγωνιστική μέχρι και το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αργότερα, ήρθε η ελαιουργία «Ελαΐς» (1920), του Αριστ. Μακρή και των συνεταίρων του και η βιομηχανία ION των αδελφών Δ. και Π. Μαρούλη το 1926.
Το 1950 ένας νέος κύκλος ανοίγει για την ΧΡΩΠΕΙ όταν η αποκλειστική διαχείριση περνάει από την οικογένεια Οικονομίδη στον Σωτήρη Σοφιανόπουλο, επίσης χημικός και ερευνητής. Η εταιρεία κάνει στροφή και το εργοστάσιο ξεκινά την παραγωγή φαρμάκων.
Η τεχνογνωσία Οικονομίδη από τη θητεία του δίπλα στο Bayer και η επινοητικότητα του Σοφιανόπουλου είχαν ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί το Algon. Ένα πρωτότυπο σκεύασμα, το οποίο περιείχε ακετυλοσακυλικό οξύ, παρακεταμόλη (την ίδια ουσία που έχει το Depon) και καφεΐνη.
Στη δεκαετία του ‘70, η ΧΡΩΠΕΙ αρχίζει να εμφανίζει τα πρώτα προβλήματα και ως τα μέσα της επόμενης μπαίνει στο καθεστώς των προβληματικών επιχειρήσεων, για να βάλει οριστικά λουκέτο το 1989…
