Όλοι μας ξέρουμε ότι διανύουμε μια πολύ δύσκολη εποχή...
για την πατρίδα μας και εμάς τούς ίδιους.Χιλιάδες άνθρωποι, τί λέω μωρέ, όλοι μας είδαμε την ζωή μας να γυρνά τούμπα και ν’ αλλάζουν πράγματα πού θεωρούσαμε δεδομένα και σίγουρα, όπως δουλειά, όνειρα, σχέδια...
Βέβαια ήταν επόμενο, αλλά αυτή είναι μια συζήτηση για άλλη στιγμή... τώρα θα πούμε για την επιστροφή στην δουλειά, μετά από πολύ καιρό του κολλητού μου.
Επιτέλους ξαναβρήκε δουλειά και μάλιστα περίπου στον τομέα του…
Η χαρά μου είναι μεγάλη και έτσι αποφάσισα, ήξερα το διάλειμμα του, να πάω να του κάνω έκπληξη και να πιούμε και ένα καφεδάκι μαζί, να κεράσει δηλαδή...
Ντύθηκα, στολίστηκα, δεν ξέρεις και τί μπορεί να συναντήσεις, πήρα γλυκά και λουλούδια για το γραφείο και ξεκίνησα χαρούμενη…
«Με συγχωρείτε είναι εδώ ο κύριος...»
«Μάλιστα», μού απαντά χαμογελαστή ή κυρία στην ρεσεψιόν
«Ευχαριστώ»
«Γιορτάζει?» με ρωτά γλυκά
«Όχι είναι... ήρθε το ασανσέρ», της λέω στέλνοντας της ένα λαμπερό χαμόγελο και εκείνη έμεινε με την περιέργεια...χαχαχα, κακιούλα λίγο...
Μπαίνω και ετοιμάζομαι να πατήσω το κουμπί του 9ου ορόφου, όταν βάζει το χέρι για να μην κλείσει ή πόρτα, ένας, ομολογουμένως γοητευτικός κύριος, ευτυχώς πού είμαι κούκλα
«Πού πάτε?» ρωτάω χαμογελαστά
«Στον 9ο ευχαριστώ πολύ… αλλά βλέπω και εσείς εκεί πάτε. Τί όμορφα λουλούδια και γλυκά να υποθέσω… Ποιός ό τυχερός θνητός?»
«Μα πώς υποθέτετε ότι είναι για άνδρα, θα μπορούσε να’ ναι για μια φίλη…»
«Εσείς τόσο λαμπερή και όμορφη... δεν νομίζω, άνδρας σίγουρα…» και πριν προλάβω ν’ απαντήσω φθάσαμε
«Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, αλλά μήπως ξέρετε πού είναι το γραφείο 92;»
«Στο γραφείο μου έρχεστε? Για τον καινούργιο?»
«Ε, μάλιστα… μάλλον»
Ανοίγει την πόρτα του γραφείου και λέει γελώντας στον φίλο μου
«Κοίτα τί σου φέρνω τυχεράκια…»
Αφού αγκαλιαστήκαμε και δώσαμε τις σωστές εξηγήσεις στον Κυριάκο, πού τυχαίνει προϊστάμενος του, μάς είπε χαμογελαστός
«Αυτή την γνωριμία θα την γιορτάσουμε… Πάμε για φαγητό, πάρε και εσύ την κοπελιά σου γιατί εγώ τούτη την κούκλα. Δεν την χάνω και πάμε για γλεντάκι»…
Υπέροχα περάσαμε και η χαρά μου πού ξαναγύρισε στην δουλειά ο κολλητός μου έγινε διπλή, βλέπεις βρήκα έναν λόγο ακόμη να τον επισκέπτομαι συχνότερα!
Εύχομαι σε όλους πού ψάχνουν, να βρούν γρήγορα δουλειά και ότι ποθούν πραγματικά! Να πάρουμε τα πάνω μας σιγά-σιγά φίλοι μου, σαν άτομα και σαν Πατρίδα!
