Προσγειωμένος και μετρημένος στα λόγια του ο Χάρης, ήρθε...
στην αυλή μας γεμάτος με κέφι για μια κουβέντα πάνω στα όσα αγαπά και θα ήθελε να κάνει πράξη…Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Η ξεγνοιασιά και ότι η ζωή φάνταζε ατέλειωτη…
Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Αγαπώ πολύ τον Πινόκιο αλλά πιο πολύ τον Μικρό Πρίγκιπα του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ.
Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;
Σίγουρα. Είναι δύσκολο να ξεφύγεις από αυτό. Ελπίζω να καταφέρνω να τα κρύβω καλά…
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Δε νομίζω να έχω κάποιο τόσο ξεχωριστό στοιχείο στο χαρακτήρα μου που να θεωρείται Θείο Δώρο.
Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Αναβλητικότητα, κυκλοθυμία…
Την μοίρα, την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας;
Όχι απόλυτα. Υπάρχει χαραγμένη μια διαδρομή και από εκεί και πέρα είναι στο χέρι μας αν θα είναι καλή ή κακή.
Πως εκδηλώνετε την αγάπη σας;
Με πράξεις, ελπίζω… Προσπαθώ…
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Επίσης προσπαθώ να μένω αισιόδοξος. Δεν τα καταφέρνω πάντα.
Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Με τις δυο στήλες μου: «Συναντήσεις Στη Πόλη» στο MUSEEKart και «Ταξιδεύοντας με τα βιβλία» στο BOOKTOUR, τις οποίες αγαπώ πολύ. Με την τελευταία ποιητική μου συλλογή «Ν’ αντέχω» και στο πως θα φτάσει σε περισσότερο κόσμο. Τέλος, διάβασμα, γράψιμο…
Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας;
Δεν μου έρχεται κάποια συγκεκριμένη τώρα. Αγαπώ πολύ τις ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες. Αν έπρεπε να διαλέξω κάποιες θα ήταν σίγουρα ταινίες με τη Γεωργία Βασιλειάδου, τον Βασίλη Αυλωνίτη, τον Ορέστη Μακρή κ.ά.
Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Δεν έχω κάποιο αγαπημένο αντικείμενο για γούρι. Ίσως η θετική ενέργεια από τα αγαπημένα μου πρόσωπα να είναι το γούρι μου.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
«Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα». Νίκος Καζαντζάκης
Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Δεν παρακολουθώ τόσο πολύ τις εξελίξεις στο συγκεκριμένο χώρο ώστε να έχω μια ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη απάντηση, ωστόσο ελπίζω όλο αυτό το “ταρακούνημα” να οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Νομίζω κατά καιρούς έχουν συμβεί και τα δυο.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Γιατί έχει χάσει την ελπίδα του και προσπαθεί να κρατηθεί από κάπου.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Θα ήθελα να καταφέρω οι άνθρωποι να μην παλεύουν για τα αυτονόητα: τροφή, στέγη, εργασία, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, παιδεία…
Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Δεν ξέρω… Ίσως κάποιο πουλί για να πετάω…
Πιστεύετε στα όνειρα;
Πολύ σπάνια θυμάμαι κάποιο όνειρο οπότε και να ήθελα…
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να ζει την κάθε στιγμή και ηλικία έντονα.
Ο Χάρης Γαντζούδης γεννήθηκε το Μάιο του 1985 στο Αγρίνιο και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Πληροφορική ενω το Φεβρουάριο του 2012 παρακολούθησε σεμινάριο δημιουργικής γραφής με το συγγραφέα Αλέξανδρο Ντερπούλη.
Το πρώτο του διήγημα «Το ταξίδι» δημοσιεύτηκε το Μάιο του 2012 στο Deity.gr και μέχρι σήμερα έχει δημοσιεύσει διηγήματα, ποιήματα, άρθρα, συνεντεύξεις σε πολλά blogs και ηλεκτρονικά περιοδικά.
Τον Ιούνιο του 2013 δημιούργησε το ηλεκτρονικό περιοδικό Λογοτεχνικό Ταξίδι.
Τον Ιανουάριο του 2014 απέκτησε τη δική του στήλη στο τοβιβλιο.net με τίτλο Χαρη…τολογώντας.
Τον Ιανουάριο του 2016 τη στήλη «Ταξιδεύοντας με τα βιβλία» στο ηλεκτρονικό περιοδικό BOOK TOUR.
Τον Ιανουάριο του 2017, τη στήλη «Συναντήσεις Στη Πόλη» στο MUSEEkart.
Έχει εκδόσει δύο συλλογές διηγημάτων («Οι πρώτες σελίδες», «Κύκλοι στη θάλασσα… κι άλλες ιστορίες»), τρία παραμύθια («Δικό μου,δικό μου», «Μα δε θέλω αδερφάκι», «Η απεργία των λαχανικών»), μια νουβέλα («Για μια Πόλη»), δύο ποιητικές συλλογές («Τα κενά… κι άλλα σκόρπια συναισθήματα», «Σώματα»). Το πρώτο του μυθιστόρημα «Δεύτερη Ζωή» δημοσιεύτηκε το 2015 σε συνέχειες στο περιοδικό Fractal.
Τον Οκτώβριο του 2016 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «το ανώνυμο βιβλίο», η ποιητική του συλλογή «Ν’ αντέχω».Επίσης, έχει πάρει μέρος σε πολλές συλλογικές συγγραφικές προσπάθειες («Tweet_Stories, Λογοτεχνία σε 140 χαρακτήρες», «Μια παράξενη Κυριακή», «Τριάντα τρία», «Ένα ταξίδι αλλιώς», «2η Ομαδική Ποιητική Συλλογή», «ιστορίες μπονσάι»).
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
