Η αλήθεια είναι ότι με τον Αχιλλέα είπαμε πολλά και θα μπορούσαμε να πούμε...
άλλα τόσα, μιας και η κοινή μας τοποθέτηση σε θέματα ουσίας ήταν ικανή να μιλάμε με τις ώρες. Το γιατί, θα το δείτε μέσα από τις απαντήσεις του…Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Από τα παιδικά χρόνια μού έχουν λείψει τα ξέγνοιαστα καλοκαίρια που μπορούσα να διαβάζω όσο ήθελα. Κυριολεκτικά καταβρόχθιζα τα βιβλία της Δημοτικής Βιβλιοθήκης.
Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Το τέρας από την «Πεντάμορφη και το τέρας».
Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;
Δεν κρατάω κακία σε κανέναν αντιμετωπίζω βέβαια με επιφυλακτικότητα αυτούς που μου έχουν κάνει κακό αλλά είμαι άτομο που εύκολα δίνω δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Την επιμονή μου στην επίτευξη κάποιου σκοπού που θεωρώ σημαντικό.
Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Πολλές φορές δεν δίνω την πρέπουσα σημασία σε προβλήματα που αντιμετωπίζουν δικοί μου άνθρωποι.
Την μοίρα, την θεωρείται γραφιά της ζωής σας;
Θα προσπαθούσα περισσότερο.
Πως εκδηλώνετε την αγάπη σας;
Με μικρά προσωπικά δώρα.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Μα φυσικά είμαι αθεράπευτα αισιόδοξος.
Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Η δουλειά στον Εκδοτικό οίκο μου αφήνει ελάχιστο χρόνο αλλά παρόλα αυτά γράφω προσπαθώντας να τελειώσω μια σειρά διηγημάτων με θέμα τις εμπειρίες μου από τη θέση του οδηγού ταξί.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας;
Η φοβερή κωμωδία «Το κλάμα βγήκε από τον παράδεισο».
Ποιο είναι το αγαπημένο σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Η μινιατούρα που κρέμεται τόσα χρόνια από τον καθρέφτη του αυτοκινήτου μου και μου το χάρισε η κόρη μου, ένα μικρό μαύρο πρόβατο.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ατάκα;
«Επίθεση και όσοι ζήσουν θα πούνε στους άλλους τι έγινε».
Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Πιστεύω ότι λόγω κρίσης θα πάψει ο σφιχτός εναγκαλισμός τους με τα χρήματα της Εξουσίας και όσα επιβιώσουν θα γίνουν περισσότερο αντικειμενικά.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Η Εξουσία φιμώνει οτιδήποτε δεν μπορεί να ελέγξει και οι τέχνες είναι συγκεντρώνουν παραδοσιακά ανεξάρτητα πνεύματα.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Ο φόβος για ένα πιθανά χειρότερο μέλλον. Την βλακεία και τη μη θέληση για μάθηση που είναι η άμμος στα γρανάζια της προόδου.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Ένα νόμο που θα απέκλειε από την εξουσία τους άσχετους «ξερόλες».
Αν μια κακιά μάγισσα σας έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Γάτα, ένα ζώο που θαυμάζω.
Πιστεύετε στα όνειρα;
Δεν πιστεύω στα όνειρα αν και τα χρησιμοποιώ πολλές φορές σαν πηγή έμπνευσης.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να προσπαθεί να μαθαίνει συνέχεια.
Ο Αχιλλέας Τριαντόγλου γεννήθηκε το 1962 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη Φαρμακευτική σχολή του Α.Π.Θ και συνέχισε στο Χημικό τμήμα του ίδιου Πανεπιστημίου. Εργάζεται ως φαρμακοποιός από το 1986.Παράλληλα, και για 25 χρόνια,εργάστηκε σαν οδηγός ΤΑΧΙ κάνοντας 33 φορές τον γύρο του κόσμου,διανύοντας 1.330.000 χιλιόμετρα στους δρόμους της Θεσσαλονίκης.
Το γράψιμο και το διάβασμα είναι τα χόμπι του. Αντλεί την έμπνευσή του από τις εμπειρίες του στον δρόμο, το φαρμακείο και φυσικά, από τη ζωή του. Ζει στη Θεσσαλονίκη, με τη γυναίκα του, τα δύο παιδιά τους και την Ολυμπιακών διαστάσεων βιβλιοθήκη τους, που την επεκτείνουν συνεχώς.
Το 2011 βραβεύθηκε με έπαινο για το διήγημά “Ο Μύλος”, στον 2ο διαγωνισμό διηγήματος “Στέλιος Ξεφλούδας” με θέμα “Έγκλημα στο χωριό”.
Το 2014 βραβεύθηκε με έπαινο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών για το μυθιστόρημα “Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία”.
Το 2014 βραβεύθηκε με έπαινο για το διήγημά “Omnia vincit amor” στον 3ο διαγωνισμό διηγήματος “Στέλιος Ξεφλούδας” με θέμα “Καπνός”.
Πήρε μέρος στο συλλογικό έργο “Ακροβάτες δύο κόσμων” με το διήγημα “Το σπίτι στο τέλος του δρόμου”, στο συλλογικό έργο “Έγκλημα στο χωριό” με το διήγημα “ο Μύλος” και στο συλλογικό έργο “Μοργκεντάου και Παραλιακή”, με το διήγημα “Πες το στη… σκνίπα”.
Από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΝΑΤΥΠΟ κυκλοφορεί το μυθιστόρημα «Η ΕΛΠΙΔΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ» και το συλλογικό έργο «ΘΕΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΡΙΑ»
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
