Είναι περίεργα πλάσματα οι άνδρες, αυτό το ξέρουμε όλες...
Κυκλοθυμικά τολμώ να πω, αλλά πάντα αξιολάτρευτα και χρήσιμα
«Γιατί το λές αυτό;» με ρωτάει η φίλη μου η Βίκυ
Την κοιτάω, αυτή και αν πέρασε δύσκολα με τούς άνδρες της ζωής της, και της απαντάω
«Εσύ ρωτάς; Δεν ξέρεις πόση τρέλα κουβαλάνε, ακόμα και οι πιο λογικοί, αυτοί πού προτιμάτε όλες, οι χωρίς τρέλα και λίγη αλητεία μέσα τους; Βάλε τώρα και τούς άλλους, τούς φευγάτους, τούς ωραίους τρελούς, τούς καλλιτέχνες ε, αφού ξέρεις τι λέω…»
«Κατάλαβα, τι σού έκανε;» με ρωτάει
«Παιδί μου να, ήρθε χθές και είπα να μην φάμε έξω ή απ’ έξω και πρότεινα να μαγειρέψω κάτι εγώ. Να κάνω ένα φαγάκι για σένα αγάπη μου…» είπα γλυκά
Ενθουσιάστηκε…
Αρχίζω να φτιάχνω γιουβαρλάκια πού τα πετυχαίνω και τρελαίνεται, τα ετοιμάζω, αρχίζουν να βράζουν και εγώ λέω γεμάτη γλύκα…
«Να βάλω ένα κρασί ώσπου να γίνουν;»
«Άσε μωρό μου βάζω εγώ…»
«Ωραία…»
Φέρνω λίγο τυράκι και κόβω σαλάτα, στρώνω ένα πολύ ωραίο τραπέζι με λουλούδια, αυτά πού μού έφερε και κεριά και πάω το τυρί για να πιούμε λίγο…
Καθόμαστε στον καναπέ μπροστά στο τζάκι, όμορφα πού είναι τώρα το χειμώνα, πίνουμε μια γουλιά και αρχίζουμε τα.... φιλιά...ε, καταλαβαίνετε λίγο ακατάλληλο για ενήλικους.
Πάντως πριν φθάσουμε στο απροχώρητο, το φαί είναι έτοιμο…
«Ας φάμε πρώτα κούκλα μου γιατί πεθαίνω της πείνας… και μετά…» και μού δίνει ένα φανταστικό φιλί
«Ομορφιά μου είναι όλα υπέροχα και τα γιουβαρλάκια σου δεν παίζονται….»
«Ναι αλλά μην τρως πολλά, βράδυ είναι….»
«Μην ανησυχείς…» μου απαντά
Τελειώνουμε μαζί με το φαγητό και ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί
«Έλα πάμε στο κρεβάτι», μου λέει
«Πήγαινε, βάζω συναγερμό, σβήνω τα κεριά και έρχομαι . Θα περάσουμε σούπερ μωρό μου», μου χαμογελάει όλο νόημα
Βάζω γρήγορα συναγερμό, αλλάζω, είχα το σπέσιαλ νυχτικό μου στο μικρό μπανάκι, σβήνω φώτα και προχωράω όλο νάζι και προσμονή
«Μωρό ήρθα και όχι….», μωρέ τί βλέπω;
Έναν κοιμισμένο Δημήτρη με μια έκφραση ευτυχίας στο πρόσωπό του και μια χορτασμένη κοιλιά…
«Ε, βέβαια δεκαπέντε γιουβαρλάκια έφαγε. Γιουβάρλακος πού λέγανε και στην ταινία ο Παπαγιαννόπουλος
«Τί το θελα το φαγάκι για εκείνον!!! Ε;»