Ένας άνθρωπος γεμάτος ενέργεια, διάθεση για ζωή και...
γεμάτη ανησυχίες ήρθε στην «αυλή» μας, για να μιλήσουμε για όλα εκείνα που ως συγγραφέας, αλλά και ως ενεργός πολίτης την απασχολούν και της δίνουν ερεθίσματα στα συγγραφικά της μονοπάτια και όχι μόνο. Αυτός ο άνθρωπος, είναι η Κορνηλία…Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; Υπήρχε κάποιος αγαπημένος σας ήρωας στον κόσμο των παραμυθιών;
Αυτό που μου λείπει από τα παιδικά μου χρόνια είναι ‘η αθωότητα’. Σε στενή και ευρύτερη έννοια.
Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά ή μεγάλα μυστικά του εαυτού σας;
Σίγουρα οι ήρωες των βιβλίων ταυτίζονται με τους συγγραφείς, αν όχι ολοκληρωτικά, τουλάχιστον κατά μεγάλο βαθμό.
Τι στάθηκε αφορμή για να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Πιστεύω ότι υπάρχουν ελειπείς γνώσεις και πληροφορίες σχετικά με την ζωή των ρωμιών της Κωνσταντινούπολης κατά τις δεκαετίες του ’70 και ’80. Συνεχώς γίνεται μνεία των δυσκολιών που έζησαν οι προγενέστεροί μας, μέσα στις πολύ γνωστές πολιτικές συνθήκες και συγκυρίες, όπως με τον φόρο περιουσίας, τα Σεπτεμβριανά, τις απελάσεις, το Κυπριακό κ.λ. Η περίοδος για την οποία γίνεται λόγος στο βιβλίο είναι ξεχωριστή, διαφορετική σαν εποχή, από πλευράς κοινωνικοοικονομικής και πολιτικής διάστασης για όλες τις χώρες των Βαλκανίων, συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας, όπου μια φούχτα ρωμιών όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία, δώσαμε αγώνες επιβίωσης, ταυτότητας και υπόστασης.
Είναι εύκολο να μας εκθέσετε τα συναισθήματα που νιώσατε τελειώνοντας αυτό σας το έργο;
Κάθε βιβλίο αποτελεί μια νέα δημιουργία. Η χαρά της δημιουργίας ήταν αυτό που απέμεινε σε μένα μετά την συγγραφή του βιβλίου. Αλλά και η συγκίνηση της εξωτερίκευσης των στοχασμών και σκέψεών μου για την γενέτειρά μου, την Πόλη.
Σε ποιο στάδιο πιστεύετε ότι βρίσκεται η σχέση του Έλληνα με το βιβλίο;
Η νέα τεχνολογία παρέχει πολλές δυνατότητες σχετικά με την έκδοση βιβλίων. Με αποτέλεσμα να έχουμε σε όλο τον κόσμο μια τεράστια αύξηση εκδόσεων. Εκατοντάδες βιβλία κυκλοφορούν καθημερινά. Δεν νομίζω όμως ότι τούτο συντελεί στην αύξηση του αριθμού του αναγνωστών. Προσφέρει ποικιλία θεματική στο είδος των βιβλίων. Οι Έλληνες σαφώς διαβάζουν. Όχι όμως περισσότερο απ’ ότι στο παρελθόν.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας και ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Θεωρώ ότι η δυναμικότητα, η ενέργεια και η δημιουργία, είναι τα θεία δώρα στον χαρακτήρα μου. Το βασικό μου ελάττωμα είναι, η επιμονή μου ‘να μην είμαι ανεκτική’ σε πράγματα και καταστάσεις που ‘δεν αλλάζουν’.
Την μοίρα μας την ορίζουμε ή την δημιουργούμε με τις πράξεις μας;
Πιστεύω ότι μοίρα μας υπάρχει, είναι καθορισμένη. Όμως μπορούμε να διαμορφώσουμε τις καταστάσεις με δικές μας δυνατότητες, δηλαδή με τις πράξεις μας, αναπλάθοντας πρώτα τον χαρακτήρα μας, έτσι ώστε να εφαρμόζει με ό,τι είναι «γραμμένο» να ζήσουμε, είτε αυτό είναι κάτι καλό ή κακό, προβλέψιμο ή απρόβλεπτο.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Βεβαίως. Θεωρώ τον εαυτό μου αισιόδοξο άτομο.
Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητά σας;
Η καθημερινότητά μου περιλαμβάνει την οικογένειά μου, - είμαι έγγαμη κι έχω έναν γιο-, την εργασία μου, -είμαι φιλόλογος σε ένα από τα ομογενειακά σχολεία της Πόλης και συγκεκριμένα στο Ζάππειο-, το γράψιμο και την έρευνα, το διάβασμα, τις ατέλειωτες πεζοπορείες στην φύση και τις κοινωνικές μου επαφές.
Έχετε κάποιο «γούρι»;
Έχω. Και μάλιστα μερικά. Ένα στυλό, ένα φουλάρο, ένα ρολόϊ.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Και τα δυο, με βαρύτητα το δεύτερο.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Την «δικαιοσύνη» η οποία πιστεύω πως μόνο στον παράδεισο υπάρχει.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να παίζει πάντα, όσο κι αν μεγαλώσει...
Η Κορνηλία Τσεβίκ, γεννήθηκε το 1967 στην Κωνσταντινούπολη.
Σπουδές: Είναι απόφοιτος του Ζαππείου Παρθεναγωγείου Κωνσταντινουπόλεως (1985), και του Τμήματος Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Πόλης (1989).
Εκπόνησε διδακτορικό στο Παιδαγωγικό Τμήμα της Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ., με θέμα «Το γλωσσοεκπαιδευτικό ζήτημα στην Κωνσταντινούπολη τον 19ο αιώνα και ο ρόλος της Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου» υπό την εποπτεία της κ.Ζιώγου Καραστεργίου (1998).
Εργασία: Εργάστηκε στην μειονοτική εφημερίδα Ηχώ (1987-1988), στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων στην Κωνσταντινούπολη, ως ειδησεογράφος και μεταφράστρια (1990-1992), και στο Ελληνικό Προξενείο της Κωνσταντινούπολης, (Τμήμα Θεώρησης και Μετάφρασης,1993).
Το 1993, διορίστηκε ως φιλόλογος στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο, όπου διδάσκει μέχρι σήμερα.
Το 2004-2008, δίδαξε στο Τμήμα της Νεοελληνικής Γώσσας και Λογοτεχνίας, του Πανεπιστημίου της Πόλης, ως λέκτορας.
Συνέδρια και Ημερίδες: Συμμετείχε με εισήγηση σε Διεθνές Συνέδριο το οποίο διοργάνωσε το Τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών του Α.Π.Θ., υπό την προεδρεία της Α. Χατζηπαναγιωτίδη, με θέμα « Η Διδασκαλία της Ελληνικής ως Δεύτερης και Ξένης Γλώσσας, νέες τάσεις...», στη Θεσσαλονίκη (1-3 Απριλίου 2005).
Συμμετείχε με την εισήγηση «Κοινωνική και Πνευματική Ζωή στην Κωνσταντινούπολη, το δεύτερο μισό του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα, και η Πατριαρχική Αστική Σχολή Μαρασλή», σε Διεθνές Συνέδριο το οποίο διοργάνωσε το Τμήμα Φιλοσοφίας- Παιδαγωγικού του Α.Π.Θ., υπό την Προεδρεία της κ. Ζιώγου Καραστεργίου, με θέμα «Τα Μαράσλεια Σχολεία στη Ν.Α. Ευρώπη και ο Γρηγόριος Μαρασλής», στη Θεσσαλονίκη (4-5 Ιουνίου 2005).
Συμμετείχε με εισήγηση σε Διεθνές Συνέδριο το οποίο διοργάνωσε το Τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών του Α.Π.Θ., υπό την προεδρεία της Α. Χατζηπαναγιωτίδη, με θέμα «Η Διδασκαλία της Ελληνικής ως Δεύτερης και Ξένης Γλώσσας», στην Φλώρινα (Μαϊος 2006).
Συμμετείχε με την εισήγηση «Η Αϊσέ Σιντικά, μια τουρκάλα Ζαππίδα, στις επάλξεις της εκπαίδευσης των θηλέων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην Κων/Πολη» σε Διεθνές Συνέδριο το οποίο διοργάνωσε το Τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικού του Α.Π.Θ., υπό την προεδρεία της κ.Ζιώγου Καραστεργίου, με θέμα «Η εκπαίδευση των γυναικών- Οι γυναίκες στην εκπαίδευση», στην Θεσσαλονίκη (Ιούνιος 2008).
΄Εργα: Μετάφρασε το Ζητείται Ελπίς του Αντώνη Σαμαράκη στην τουρκική (1990).
Εγραψε «Τα Άλματα», βιογραφικό μυθιστόρημα, το οποίο εκδόθηκε ως ιδιωτική έκδοση από την Εκδοτική Αθηνών (1994).
Συνεργάστηκε με τη συγγραφική ομάδα του κ.Χρίστου Τσολάκη, για την συγγραφή των βιβλίων που αφορούν την ελληνόγλωσση παιδεία στην Κωνσταντινούπολη, (υπό την αιγίδα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου -2003). Πρόκειται για τη σειρά βιβλίων «Τα Ελληνικά μου», για την πρώτη έως έκτη δημοτικού.
Εξέδωσε τη διατριβή της με θέμα, «Το Ζήτημα της Γλώσσας στην Κωνσταντινούπολη-Λόγος και Αντίλογος στην Εφημερίδα ο Ταχυδρόμος», από τις Εκδόσεις Τσουκάτου (2008).
Μετέφρασε την ποιητική συλλογή της Καθηγήτριας της Φιλοσοφίας Ιωάννας Κουτσουράδη, «Από το Παραπέτασμα Πίσω», στην τουρκική (Εκδόσεις Ιδρύματος Φιλοσοφίας 2016).
Εξέδωσε το έργο προφορικής ιστορίας, υπό τον τίτλο «Κωνσταντινουπολίτικη Προσωπογραφία», από τις Εκδόσεις Τσουκάτου (2018).
Εξέδωσε το έργο προφορικής ιστορίας, υπό τον τίτλο «Rumların Günümüz Tarihine Çok Sesli Tanıklığı», το οποίο εκδόθηκε από τις Εκδόσεις PAROS (2018).
Εξέδωσε το έργο, ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΝΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ
ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΘΥΜΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ ΤΟΥ ’70 ΚΑΙ ΤΟΥ ’80, από τις Εκδόσεις Τσουκάτου (2020).
Άλλα ενδιαφέροντα: Παρουσίασε την εκπομπή «Το Λογοτεχνικό Σταυροδρόμι», στο ψηφιακό ραδιόφωνο της πολίτικης εφημερίδας Ηχούς, (2014-2016).
Ασχολείται με θέματα που αφορούν την ιστορία της εκπαίδευσης, την γυναικεία χειραφέτηση και την «προφορική ιστορία» από το 2008. Την τελευταία πενταετία συνεργάζεται με το πολυπολιτισμικό περιοδικό «PAROS» (στην Τουρκία), και την εφημερίδα «Ο ΠΟΛΙΤΗΣ» (στην Ελλάδα), όπου στην σειρά «ΠΡΟΣΩΠΑ και ΑΝΘΡΩΠΟΙ» δημοσιεύει τις βιωματικές μαρτυρίες των Πολιτών.
Eίναι έγγαμη με τον Σάρο Μπαϊβερτιάν κι έχει έναν γιο, τον Άρη (1995).
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
