Η Λίνα, γοητευμένη από τη δύναμη των μικρών και αδύναμων γεγονότων, ήρθε...
στην αυλή μας πρόθυμη να απαντήσει σε κάθε μας ερώτημα… μα στα μέσα της διαδρομής, χάσαμε τα γούρια μας και το ξεκινήσαμε από την αρχή!!!Μια δημιουργός, μας άνοιξε την καρδιά της… όχι για να μας πει πράγματα που θα εντυπωσίαζαν τον καθέναν, αλλά για να μας μιλήσει για τον άνθρωπο Λίνα, αυτόν που κρύβεται πίσω τη συγγραφική της πένα, αυτόν που σε κάθε του πόνημα, δίνει ψυχή από την ψυχή του…
Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Η τόλμη της άγνοιας και η αίσθηση πως μπορείς να κατακτήσεις τον κόσμο όλο ξεκινώντας από το πάρκο της γειτονιάς. Οι γονείς σου κοντεύουν να τρελαθούν – ούτε που σκέφτηκες να ενημερώσεις - οι τιμωρίες πέφτουν βροχή και συ ετοιμάζεσαι για την επόμενη περιπέτεια.
Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Ο κοντορεβιθούλης. Πάντα με γοήτευε η δύναμη που κρυβόταν στο μικρό και ασήμαντο. Σ΄ αυτό που δεν έπιανε το μάτι.
Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας
Σε κάθε βιβλίο μου, υπάρχει ένα κομμάτι μου. Μια αλήθεια μου. Μόνο που δεν είναι μυστικό. Ρωτήστε με ό,τι θέλετε. Θα σας απαντήσω.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Την αισιοδοξία μου και τη συνέπειά μου.
Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Είμαι υπερβολικά καλοπροαίρετη. Δεν μπορώ να πιστέψω πως οι άνθρωποι κάνουν δεύτερες σκέψεις.
Την μοίρα, την θεωρείται γραφιά της ζωής σας;
Δεν πιστεύω στη μοίρα. Τη ζωή μας την καθορίζουν αυστηρά οι επιλογές μας. Ονομάζω τη μοίρα συγκυρία και προσπαθώ να ισορροπήσω πάνω της.
Πως εκδηλώνεται την αγάπη σας;
Είμαι κοντά σ΄ αυτούς που αγαπώ χωρίς να τους «μπουκώνω» με την αγάπη μου. Ξέρουν πως είμαι στο πλευρό τους πάντα.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Νομίζω πως από κει ξεκινά η δική μου αλφαβήτα. Δεν αντέχω χωρίς τις χαραμάδες της.
Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Συντονίζω τις δράσεις που έχω για την επόμενη χρονιά, διαβάζω, γράφω και περιμένω το καλοκαίρι!
Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας;
Η Κάλπικη Λίρα κρατά μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου για τις μικρές ιστορίες που περιπλέκει με χιούμορ και βαθιά ανθρωπιά.
Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Προσπαθώ να μην δένομαι με αντικείμενα γιατί υποφέρω όταν τα χάνω. Γούρι μου, είναι οι άνθρωποι που πιστεύουν σε μένα και μ΄ αγαπούν!
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Αν δεν στηρίξεις το ένα σου πόδι έξω απ’ τη Γη, ποτέ σου δεν θα μπορέσεις
να σταθείς επάνω της. Από τη Μαρία Νεφέλη του Οδυσσέα Ελύτη.
Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Προσπαθώ να το φαντάζομαι με αισιοδοξία. Πιστεύω στις νέες δημιουργικές δυνάμεις. Εκτός από τους ισχυρούς, υπάρχουν και οι γενναίοι και ικανοί στο χώρο.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Νομίζω πως πρόκειται για δυο ασύμβατες ευθείες. Η τέχνη είναι ελευθερία. Η εξουσία είναι φυλακή. Ο φόβος, άλλωστε, είναι μια μορφή ανικανότητας, ισοδύναμο της άγνοιας.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Νομίζω πως η ευθύνη εντοπίζεται στο στρεβλό εκπαιδευτικό σύστημα που μας ταλανίζει εδώ και τόσες δεκαετίες. Αν τα παιδιά δεν ασκηθούν στην κριτική σκέψη, στη συνεργατική ομάδα, αν δεν μάθουν να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, πώς είναι δυνατόν να γίνουν υπεύθυνοι πολίτες;
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Θα εφάρμοζα μια δίκαιη αξιολόγηση. Μια αξιολόγηση που δεν θα αφορούσε την ιεράρχηση ή την ανάληψη θέσεων. Θα λειτουργούσε ως άσκηση αυτογνωσίας. Να δει ο καθένας μας που πατά και που βρίσκεται.
Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Ελάφι για να τρέχω στο δάσος.
Πιστεύετε στα όνειρα;
Πιστεύω πως ο άνθρωπος είναι τα όνειρά του.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να ζήσει τη ζωή που ονειρεύεται χωρίς ταμπέλες.
Η Λίνα Μουσιώνη γεννήθηκε το 1967 στη Λάρισα. Σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ειδικεύτηκε στη μελέτη του Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού. Από το 1991 έως το 2009 εργάστηκε ως επιμελήτρια του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας και υπεύθυνη του Τμήματος Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων.
Έχει οργανώσει και επιμεληθεί ποικίλα εκπαιδευτικά προγράμματα για τον ελληνικό πολιτισμό, μουσειοσκευές, φακέλους δραστηριοτήτων και εκπαιδευτικές εκδόσεις. Άρθρα της για τον υλικό πολιτισμό και τη μουσειακή εκπαίδευση έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά και εκδόσεις ενώ έχει συμμετάσχει ως πολιτισμική εκπαιδεύτρια (ΕΚΕΠΙΣ) σε πολλά σεμινάρια πολιτισμικής διαχείρισης και εκπαιδευτικών καινοτόμων δράσεων.
Eίναι ιδρυτικό μέλος και υπεύθυνη των εκπαιδευτικών δράσεων τoυ συλλόγου ΝΟΥΤΟΠΙΑ και μέλος του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων – ICOM .
Έχει τρεις μεγάλες αγάπες: τα παιδιά, τα βιβλία και τα μουσεία.
Με το παιδικό βιβλίο ασχολείται συστηματικά από το 2010.
Εργογραφία:
Ένας ασπρόμαυρος ζωγράφος, εικονογράφηση Κατερίνα Βερούτσου, Μεταίχμιο, 2011
Ο μάγος Πότε Πότε και το χαμένο ποτέ, εικονογράφηση Κατερίνα Βερούτσου, Μεταίχμιο, 2012
Η νεράιδα μαγείρισσα, σειρά Μικρές Καληνύχτες, εικονογράφηση Ζωή Λούρα, Μεταίχμιο, 2013
Η πριγκίπισσα Κουμ Κουάτ και τα κλεμμένα χαμόγελα, εικονογράφηση Μαιρηλία Φωτιάδου, Ελληνοεκδοτική, 2013
Ο δράκος Σερπαντίνος ξύπνησε, εικονογράφηση Μαιρηλία Φωτιάδου, Ελληνοεκδοτική, 2014
Η μεγάλη περιπέτεια του Φι και του Λι, εικονογράφηση Βανέσσα Ιωάννου, Ελληνοεκδοτική, 2014.
Το Μουσείο των Υποσχέσεων, εικονογράφηση Ναταλία Καπατσούλια, εκδόσεις Μεταίχμιο, 2016.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
