Τι της θύμισε η αυλή μας; Αυτό που ακολουθεί, με τη φωνή της να βαραίνει… «Η μεγάλη οικογενειακή αυλή των παιδικών μου χρόνων με το «ευλογημένο» χώμα της και την μεγάλη μουριά στην μέση, η οποία έγινε ο τόπος γνωριμίας με τον κόσμο γύρω μου. Η μυρουδιά του βρεγμένου χώματος, ο ήχος της βροχής καθώς έσκαγε με δύναμη στο στέγαστρο…»
Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; Η μεγάλη οικογενειακή αυλή των παιδικών μου χρόνων με το «ευλογημένο» χώμα της και την μεγάλη μουριά στην μέση, η οποία έγινε ο τόπος γνωριμίας με τον κόσμο γύρω μου. Η μυρουδιά του βρεγμένου χώματος, ο ήχος της βροχής καθώς έσκαγε με δύναμη στο στέγαστρο από λαμαρίνα της αυλής, τα παιχνίδια στο χώμα με τις γκαζές και τους βόλους, τα λακουβάκια που άνοιγα στο χώμα για την καπιτόλα, τα βαφτίσια και τα παντρολογήματα που κάναμε στις κούκλες , όταν μαζευόμαστε στην αυλή όλα τα παιδιά της γειτονιάς και παίζαμε . Γενικότερα μου έχει λείψει η ανεμελιά των χρόνων εκείνων που μη γνωρίζοντας περί κοινωνικών προβλημάτων και διακρίσεων, χαιρόμαστε όλοι μαζί την χαρά της συναναστροφής παράλληλα με τις γιαγιάδες, θείους , θείες και ξαδέλφια που φιλοξενούσε η οικογενειακή αυλή!
Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν; Η Πολυάννα! Μου άρεσε που μπορούσε να «αναστρέφει» τα δύσκολα! Που μπορούσε να βλέπει με αισιοδοξία τα καλά που προκύπτουν μέσα από τις δυσκολίες , αν θελήσεις να ασχοληθείς μαζί τους και προσπαθήσεις να τις φέρεις πιο κοντά στα μέτρα της καρδιάς.
Θα συγχωρούσατε κάποιον που σας έχει πικράνει; Ναι. Θα τον συγχωρούσα αν δεν υπήρχε κακή πρόθεση. Αν κατανοούσε το λάθος του, γιατί κάθε λάθος δίνει και μία πληροφόρηση που μπορεί να σε αλλάξει και να σε κάνει πιο σωστό άνθρωπο, θα τον συγχωρούσα και μπορεί να τον έκανα και παρέα. Αν πάλι συνειδητά με πίκρανε , τον συγχωρώ για να μην με απασχολεί καθόλου και δεν θα τον έκανα παρέα.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας; Τα δυνατά συναισθήματα που μπορώ και νοιώθω! Είμαι διαρκώς γεμάτη ενδιαφέροντα. Νοιώθω «ερωτευμένη» με την βροχή , με την πρωινή δροσούλα στο δέρμα, με την ανατολή του ήλιου το λυκαυγές, με τον παλμό της ζωής την κάθε της στιγμή , σε στιγμές δημιουργίας και ανθρώπινης επικοινωνίας!
Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα; Συνειδητή επιλογή μου η επιθυμία της επικοινωνίας. Μπορεί όμως να θεωρηθεί και ελάττωμα όταν οι κουβέντες γίνονται σε λάθος χρόνο και σε λάθος ανθρώπους, οι οποίοι πάντα δεν είναι καλοπροαίρετοι , δεν έχουν αγαθές προθέσεις η δεν είναι ώριμοι να ακούσουν.
Αν η μοίρα σας γύριζε την πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε; Σαν «μοίρα» μάλλον δεν θα δεχόταν καλοπιάσματα. Θα προσπαθούσαν τότε να «εκμαιεύσω» τι καλά κρύβουν οι δυσκολίες που μου στέλνει και να προσαρμοστώ. Να βρω χαρές σε αυτά που με προορίζει να ζήσω και να μην χρονοτριβώ με αυτά που υπέθετα ότι θα ζούσα.
Πως εκδηλώνεται την αγάπη σας; Έμπρακτα και με εξωστρέφεια. Με φροντίδα, κατανόηση , προσοχή , θαυμασμό, ενθάρρυνση , συγχώρεση και όταν πρόκειται για την ερωτική , επί πλέον, με δέσμευση και αποκλειστικότητα.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας; Πιστεύω ότι η αισιοδοξία δεν μας ανήκει . Είναι συναίσθημα που μας το επιτρέπει ή όχι η εκάστοτε κοινωνική πραγματικότητα που ζούμε. Όταν μπορούμε να ερμηνεύουμε τι ακριβώς συμβαίνει γύρω μας και η αντικειμενική αλήθεια μας καταμαρτυρά τις δυσκολίες και πως αυτές δυσχεραίνουν στο μέλλον βάσει της νομοτέλειας των πραγμάτων, το να δηλώσεις αισιόδοξος μπορεί να είναι και αφέλεια. Μόνο όταν η νομοτέλεια τους μας δείχνει ότι όλα θα πάνε καλά, μπορούμε να αισθανθούμε αισιόδοξοι. Όσον αφορά τα πολύ προσωπικά μας , εκείνα που δεν επηρεάζονται από τον κοινωνικό παράγοντα , μπορώ να πω ότι είμαι αισιόδοξη από την στιγμή που δεν εγκαταλείπω τον αγώνα για το καλύτερο!
Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό; Γράφω ένα «μυθιστόρημα όπου ο « μύθος» εκπληρώνεται με το να μην είναι αυτοβιογραφία ενώ το «-ιστόρημα» αναφέρεται σε αλήθειες ζωής».
Τι δεν θα θέλατε να μη σας κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας; Την Πίστη μου, την Αγάπη, τα όσα με κάνουν να χαίρομαι και να χαμογελώ καθώς και την διαύγεια του Νου στην αναζήτηση της Αλήθειας.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία; «Μια τρελή- τρελή οικογένεια» Παπαγιαννόπουλος, Αρώνη, Καρέζη , Αλεξανδράκης.
Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας; Δεν έχω κάποιο αντικείμενο σαν «γούρι» . Αν θέλω να ανατρέξω σε κάτι «τυχερό» μου που με βοηθάει σε ότι επιθυμώ να μου πάνε όλα καλά , αυτός είναι ο άνδρας μου!
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα; «Μην προσπαθείς να ερμηνεύσεις το παράλογο. Μάθε να ζεις παράλληλα με αυτό» - Καμύ
Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε; Αν μπορέσουν τα ΜΜΕ να αντισταθούν στην ποδηγέτηση τους από τη εξουσία, που τους υπολογίζει συνήθως σαν το σημαντικότερο μέσον στήριξης της, θα μπορέσουν να υπηρετήσουν με ηρωισμό την αντικειμενική πληροφόρηση. Αν δεν μπορέσουν να αντισταθούν θ α υπηρετήσουν την παραπληροφόρηση, όπως συχνά γίνεται και στις μέρες μας , με ολέθριες επιπτώσεις για τους πολίτες και την χώρα. Δύσκολο το σταυροδρόμι αποφάσεων των ΜΜΕ γιατί εργαζόμενοι και αυτοί με οικογενειακές υποχρεώσεις δεν είναι εύκολο να διακινδυνεύσουν την δουλειά τους. Δεν παύουν όμως να είναι εξουσία και να διαμορφώνουν ανάλογες «συνειδήσεις» με την πληροφόρηση ή παραπληροφόρηση τους οπότε έχουν και σημαντικό κομμάτι ευθύνης…που θα καταλήξει αυτός ο τόπος! Αντίστοιχες επιπτώσεις βέβαια, θα υπάρξουν έστω και μακροπρόθεσμα στην δική τους ζωή και καριέρα!
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει; Οι τέχνες όπως κάθε μορφή έκφρασης στις ελεύθερες – δημοκρατικές κοινωνίες μπορεί να συμπορεύονται ή να αντιστρατεύονται την εξουσία . Ανάλογα τότε το κράτος τις στηρίζει ή τις φιμώνει όταν τις φοβάται , έως και τις διώκει ανάλογα τις προθέσεις της και πόση ελευθερία λόγου ζούμε! Συμβαίνει επίσης να μην έχει κονδύλια να τις στηρίξει –σεβαστό – ή να υποτιμά την κοινωνική τους ωφέλεια και αποστολή.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων; Από την στιγμή που γεννιέται ο Έλληνας, η τύχη του είναι ήδη σε χέρια άλλων . Ντόπιων και ξένων! Ποτέ δεν έχει την πολυτέλεια της επιλογής… τι να κάνει με την «τύχη» του! Από την στιγμή που ζει με δάνεια , η οικονομική του εξάρτηση επιβουλεύεται την εθνική του ανεξαρτησία ! Όσο εξακολουθεί να έχει την «εξάρτηση» των δανεικών και δεν γίνονται έργα ανάπτυξης για να μπορέσει η χώρα να ζήσει με δικά της έσοδα ώστε να μπορέσει να πάρει την τύχη στα χέρια της, όσο δεν μπορεί η χώρα να σταθεί αυτοδύναμα στα πόδια της , η τύχη του έλληνα θα βρίσκεται στα χέρια άλλων.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;Ισονομία, ισοπολιτεία και ελεύθερη διακίνηση ιδεών.
Τι φοβάστε περισσότερο, από τους ανθρώπους; Την βλακεία και την ηλιθιότητα.
Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε; Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο ζώο… μόνο το πουλί Αλκυόνα, που με συγκίνησε πολύ όταν έμαθα την συμπεριφορά του προς το ταίρι του το οποίο όταν γεράσει και είναι ανήμπορο το σηκώνει εκείνη στις φτερούγες τηςκαι το παίρνει παντού μαζί της!
Πιστεύετε στα όνειρα; Στα όνειρα ζωής , ναι , με την έννοια.. χαλαρά μιας προοπτικής για ζωή πιο κοντά στα μέτρα της καρδιάς. Σχετικά με τα όνειρα του ύπνου πιστεύω ότι κάποια προμηνύουν πράγματα και καταστάσεις.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε; Μέσα από την προσωπική του αναζήτηση να φτάνει στην αλήθεια των γεγονότων, να την αναζητά ακόμα και εκεί που «κρύβεται» , να επιδιώκει την διασταύρωση πληροφοριών μέσα από τα γεγονότα και όχι από όποιες εικασίες , γιατί ο άνθρωπος που μπορεί να ερμηνεύει τι ακριβώς συμβαίνει γύρω του, δεν αποτελεί « μάζα» ευκολομεταχείριστη σε όποιον επιβουλεύεται τον έλεγχο του μυαλού του.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα όπου ζω με την οικογένειά μου. Η αγάπη μου για τις τέχνες και τα γράμματα ξεκίνησε σαν ευχαρίστηση μέσα από τις σχολικές δραστηριότητες τις οποίες μεγαλώνοντας στήριξα με θεωρητικές σπουδές. Στην Τετάρτη τάξη του δημοτικού έγραψα το πρώτο μου ποίημα. Ακολούθησαν άλλα πολλά ανάλογα του προβληματισμού και των εμπειριών που συνακολουθούν την ηλικία. Παράλληλα με την Ποίηση ασχολήθηκα με την ζωγραφική, με σπουδές κιθάρας μοντέρνας και κλασσικής στο Εθνικό Ωδείο, εργάστηκα σαν μουσικός παραγωγό στο ραδιόφωνο και ασχολήθηκα με το θέατρο και την εξέλιξή του. Η αγάπη μου για την φωτογραφία και την πόλη που με «ανέθρεψε», με οδήγησαν στην φωτογράφηση των ιστορικών και αρχαιολογικών μνημείων της Αθήνας για δέκα συνεχή χρόνια. Ασχολήθηκα με την εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας και την μετάφραση τούρκικων ποιημάτων του Ορχάν Βελί Κανίκ. Από τα πιο σπουδαία που μου συνέβησαν είναι η γνωριμία με τον άνδρα μου Αντώνη Αρβανίτη και τα 2 παιδιά που αποκτήσαμε. Τους ευχαριστώ που κάνουν την κάθε μου μέρα να είναι σημαντική! Η ουσία των πραγμάτων, η αλήθεια των συναισθημάτων και η Αγάπη κυρίως αποτελούν ανάγκες της ζωής μου. Η πρώτη ποιητική μου συλλογή «Ανεκπλήρωτοι Έρωτες» κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία. Από τις Εκδόσεις Μ.Σιδέρη πρόκειται να κυκλοφορήσει η δεύτερη ποιητική μου συλλογή με τον τίτλο «Του Έρωτα και της Ζωής». Στο μοίρασμα είναι η χαρά!
Μπορείτeι να με βρήτε στο facebook ως :Margarita Arvaniti Στην σελίδα του facebook : «Ερώτων Ποίηση» e-mail :Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ & τον Παύλο Ανδριά)
