«Η αγάπη για μένα είναι το ωραιότερο, το ύψιστο συναίσθημα…», μας είπε καθώς ξεκινήσαμε για να κάνουμε τούτη την κουβέντα, για να συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο…
Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; Πιστεύω ότι κάθε ηλικία έχει και τα θετικά και κάποιες στιγμές που τις απεύχεσαι. Αναπολώντας τα παιδικά μου χρόνια, με πλημμυρίζει νοσταλγία, απλότητα και μοίρασμα αυτών που είχα εγώ με τους φίλους και συμμαθητές μου. Δεν θεωρώ ότι κάτι μου λείπει, γιατί έχτισα την προσωπικότητά μου, με θεμέλια γερά, αυτά της παιδικής ηλικίας.
Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν; Με συγκινούσαν πάντα οι δίκαιοι και οι ευαίσθητοι στα παραμύθια. Με αυτούς ταυτιζόμουν. Και στη ζωή και τώρα καιόσο ζω για αυτά θα μάχομαι.
Θα συγχωρούσατε κάποιον που σας έχει πικράνει; Πίκρα.....όλοι μας νοιώθουμε 'ματαίωση". Αυτό συμβαίνει γιατί εκεί που πάμε, πάμε με "αποσκευές¨. Τις παίρνουμε άδειες και αυτό μας στενοχωρεί. Το να νιώθεις κάποιος πίκρα, μάλλον είναι δικό του το πρόβλημα. Καλό θα ήταν να μην συμβαίνει. Αν όμως κάτι μας τσιμπήσει στην καρδιά, ας ψάξουμε, μήπως είναι θέμα εγωισμού, δικού μας; Το ανθρώπινο είναι να πικραινόμαστε. Το θείο είναι να συγχωρούμε. Ναι ξεχνώ και συγχωρώ.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας; Το ότι μας δίνεται η ζωή, αυτό είναι το ύψιστο δώρο. Λόγω της επαγγελματικής μου ενασχόλησης με τους ανθρώπους, έμαθα να σέβομαι τον κάθε ένα ξεχωριστά. Να είμαι εχέμυθη και να έχω αυξημένη εν-συναίσθηση.
Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα; Είμαι εύθικτη. Με ενοχλεί η αγένεια και η αδιακρισία.
Αν η μοίρα σας γύριζε την πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε; Μου έχει γυρίσει την πλάτη της η μοίρα.....Δεν ασχολήθηκα μαζί της. Πάλεψα για τα ουσιώδη και θεωρώ ότι ανέδειξα τα τάλαντα που σε διαφορετική περίπτωση, ίσως παρέμειναν κρυμμένα. Και ευχαριστώ το Θεό , γιατί πιστεύω ότι πορεύτηκα, παρά τα ακανθώδη μονοπάτια, βγήκα στο φως.
Πως εκδηλώνεται την αγάπη σας; Η αγάπη για μένα είναι το ωραιότερο, το ύψιστο συναίσθημα. Δίνεις, χωρίς υπολογισμούς και δεύτερες σκέψεις. Δίνεις αφειδώλευτα, ανεξαρτήτου χρώματος, ιδεών, κοινωνικής τάξης κλπ. Και πάλι θα μιλήσω, ως κοινωνική λειτουργός, που διακόνησα τα άτομα με αναπηρία, με σεβασμό και σεβόμενη τους γονείς και τα παιδιά, αλλά και γενικότερα και όλες τις ομάδες που είχα να διαχειριστώ.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας; Προσπαθώ. Δεν το βάζω εύκολα κάτω.....δεν παραδίνω τα όπλα. Παλεύω για το δίκαιο του αδύναμου. Και όταν αυτό γίνεται είμαι πολύ χαρούμενη. Εμείς οι άνθρωποι δίνουμε χρώμα στις λέξεις. Αν πω, ναι υπάρχει η λέξη αισιοδοξία στη ζωή μου και είμαι αδρανής....τα πράγματα θα βαλτώσουν πιστεύω. Πάλη και διαρκής προσαρμογή είναι η ζωή.
Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό; Τελείωσα με τις ραδιοφωνικές εκπομπές, κάτι ου θα ξαναρχίσει το Σεπτέμβρη, πρώτα ο Θεός. Έχω γράψει δυο παραμύθια. Γράφω ποίηση. Προχθές έκλεισε και ο κύκλος των βιβλιο-παρουσιάσεων, που ήταν αρκετές για φέτος.
Τι δεν θα θέλατε να μη σας κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας; Την ανθρωπιά μου. και την ίδια την ψυχή μου.Πρέπει να την επιστρέψω στο Θεό μυρωδάτη, όσο γίνεται....με καλά έργα, αυτά θα μας συνοδεύουν εκεί ψηλά.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία; Δεν μπορώ να θυμηθώ τίτλους. Μου αρέσουν οι ταινίες με τους λατρεμένους μας, Βέγγο, Κωνσταντάρα, Σταυρίδη κλπ.
Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας; Δεν προσκολλούμαι σε αντικείμενα. Παρ'όλα κάποια τα ξεχωρίζω και τα αγαπώ. όπως δώρα των παιδιών μου και κάποιων ιδιαίτερων φίλων.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα; Πρώτα ο Θεός...
Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε; Δυστυχώς η ενημέρωση είναι κατευθυνόμενη. Δεν υπάρχει αντικειμενική ματιά, γιατί όλα παίζονται στο τραπέζι του κέρδους. Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική και το γνωρίζουμε όλοι. Είναι κρίση αξιών και θεσμών. Και όλοι μας ευθυνόμαστε. Αν ο κάθε ένας τακτοποιεί τα του οίκου του, νόμιμα, νοικοκυρεμένα, υπολογίζοντας και το συνάνθρωπο, παραμερίζοντας το ίδιον όφελος, όλα θα χαθούν σε μια κοινωνία ηθική και αξιών. Μέσα σε μια τέτοια κοινωνία, ιδεατή, μάλλον, με αυτά τα στάνταρ θα κυμανθεί και το δίκτυο των μέσων ενημέρωσης.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει; Η εξουσία πότε ασχολήθηκε σοβαρά με τον πολιτισμό; Ένα ΕΚΕΒΒΙ είχαμε το κλείσανε, τι κάνουν για το βιβλίο και τις υπόλοιπες τέχνες; Αν δεν υπάρχει η ψυχή του Έλληνα ,που εφευρίσκει τρόπους, που προσφέρει εθελοντικά, τίποτε δεν θα κινιόταν.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων; Ανώριμοι είμαστε ως λαός. Και αυτό ξεκινά από την οικογένεια. Πρωτίστως από την οικογένεια που τίθενται τα θεμέλια της ψυχοσυναισθηματικής ωρίμανσης του παιδιού. Συνεπικουρεί και το σχολείο, η εκκλησία και το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Αλλά όλα αυτά δεν αξιολογούνται δυστυχώς, ως προτεραιότητα....οι υψηλές προσδοκίες, δε είναι να έχω ένα παιδί καλλιεργημένο, με παιδεία, με ενδιαφέρει ο πλούτος, χωρίς κόπο, η εξωτερική ομορφιά, η επίδειξη και τόσα άλλα ρηχά για μένα πράγματα, που όμως πολλοί γονείς επιδιώκουν για τα παιδιά τους. Λαός χωρίς όραμα και πολιτισμό, εύκολα χειραγωγείται και καθεύδει τον ύπνο του δικαίου.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή; Την εφαρμογή όλων των νόμων.....καταπατούνται δυστυχώς. Κίνητρα και για τη μονογονεική οικογένεια. ισχύς αντικαπνιστικού νόμου....εεεεεεεει ναι πολλές οι υστερήσεις στη νομοθεσία μας ,όσον αφορά ευπαθείς ομάδες.
Τι φοβάστε περισσότερο, από τους ανθρώπους; Στους ανθρώπους δεν αντέχω τη συκοφαντία....δεν τους φοβάμαι. Υποκλίνομαι στη δύναμη του Θεού.
Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε; Μακριά από τις κακές μάγισσες. Δεν τις θέλω στη ζωή μου. και δεν αλλάζω το ρόλο μου, ως δημιούργημα, ανώτερο του Θεού. Πλάσθηκα άνθρωπος και κλήθηκα να πορευτώ από το κατά φύσιν να φθάσω στο υπέρ φύσιν.
Πιστεύετε στα όνειρα; Δεν πιστεύω καιδεν τους δίνω σημασία. Σπάνια θα το αναπαραγάγω, αν είναι κάτι πολύ έντονο και συναισθηματικά φορτισμένο.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε; Συνήθως τα παιδιά είναι παρορμητικά και απεχθάνονται τις συμβουλές.... θα του δίδασκα με το παράδειγμά μου.
Η Σωτηρία Κυρμανίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, και παρακολούθησε τις εγκύκλιες σπουδές της στο Σιδηρόκαστρο. Στη συνέχεια σπούδασε Κοινωνική Εργασία στην Αθήνα. Διορίστηκε και υπηρέτησε ως Κοινωνική Λειτουργός στο ΠΙΚΠΑ-ΚΕΠΕΠ Σιδηροκάστρου, ενώ από το 1989 εργάσθηκε στην οικογένεια της Ειδικής Αγωγής (Ειδικό Δημ. Σχολείο Σερρών- Τ.Ε.Ε. Ειδικής Αγωγής Σερρών)μέχρι τον Ιούνιο του 2010,από όπου και συνταξιοδοτήθηκε.
Το 2000 απέκτησε το πτυχίο της ΠΑΤΕΣ-ΣΕΛΕΤΕ Θεσσαλονίκης. Διεξήγαγε κοινωνική έρευνα, προκειμένου να αρχίσει τη λειτουργία του το ΚΑΠΗ Σιδηροκάστρου. Με πρωτοβουλία της ιδρύθηκε Κοινωνική Υπηρεσία στο Δήμο Σιδηροκάστρου, όπου προσέφερε εθελοντικά τις υπηρεσίες της επί δυόμιση χρόνια.
Έχει συνεργαστεί με τοπικούς φορείς και συστηματικά με τη ΝΕΛΕ Σερρών ως επιμορφώτρια. Με πρόγραμμα του ΙΔΕΚΕ πραγματοποίησε συμβουλευτική με ομάδες γονέων. Είναι ραδιοφωνικός παραγωγός, μια δεκαετία και πλέον στο «ΡΑΔΙΟ-ΚΙΒΩΤΟΣ»,www.imsn.gr της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης με δύο εβδομαδιαίες εκπομπές, ως εθελόντρια («Συντροφεύοντας» και «Φυλλομετρώντας και αναπολώντας»).
Έχει τιμηθεί για το κοινωνικό και συγγραφικό της έργο. Συνεργάσθηκε με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης – τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης, κατεύθυνση Κοινωνικής Εργασίας, ως εκπαιδεύτρια φοιτητών .Κείμενα και ποιήματά της καθώς και κριτικές για το έργο της έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Προσκεκλημένη για λογοτεχνικά θέματα και για να εκθέσει το συγγραφικό της έργο φιλοξενήθηκε σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς .Για το έργο της γράφτηκαν, δημοσιεύτηκαν κριτικές από συγγραφείς, ποιητές και ανθρώπους των γραμμάτων. Έλαβε συγχαρητήριες επιστολές από επιφανείς προσωπικότητες. (Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, Επίσκοπος Αλβανίας, κ. Αναστάσιος Κική Δημουλά, κ.α.).Συμμετείχε ως μέλος κριτικής επιτροπής και προήδρευσε σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς .Είναι μέλος της Ένωσης λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος.
Διακρίθηκε με το δεύτερο βραβείο ποίησης από την Ένωση Συγγραφέων Νομού Σερρών σε διαγωνισμό της το 2004 με το ποίημα «Ελαφρύτερο».
Επίσης από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών με το τρίτο βραβείο ποίησης το 2008, με το ποίημα «ΑΓΑΠΗ» και με το δεύτερο βραβείο το 2009,για το διήγημα, "θρηνωδούσα πόλις". Έλαβε τιμητική διάκριση από την Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος ,επίσης για πεζό κείμενο. To 2011, συμμετέχοντας στους Δελφικούς αγώνες ποίησης, που διοργανώνει η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών , έλαβε τιμητική διάκριση. Έχει δύο παιδιά, τον Αβραάμ, καθηγητή Πληροφορικής και την Ελένη, Κοινωνική Λειτουργό, με μεταπτυχιακές σπουδές και οι δυο.
Έχει εκδώσει 25 βιβλία, 5 ποιητικές συλλογές, αρκετά παραμύθια, με θέματα την αναπηρία, την ψυχική υγεία και άλλα θέματα κοινωνικού προβληματισμού, εκπαιδευτικού περιεχομένου βιβλία και συμμετέχει σε συλλογικές εκδοτικές προσπάθειες.
Όλα τα παραπάνω επισκιάζει το μικρό, γλυκό της αστεράκι, ο Δημήτρης.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
