«Στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα» την ψάχναμε και αυτή μας ήρθε χαμογελαστή μέσα από τα όνειρα που έκανε μικρή και τώρα ζει…
Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Τα όνειρα που έκανα για τη ζωή μου και πίστευα ότι θα πραγματοποιηθούν…
Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Όταν ήμουν πολύ μικρή η γιαγιά μου, η μητέρα του πατέρα μου, μας έλεγε τα λαϊκά παραμύθια για τους δράκους και τα θεριά και τις βασιλοπούλες, και τον ήρωα πάντοτε τον ονόμαζε «Σταυράκη» - Σταύρος ήταν το όνομα του πατέρα μου. Ο Σταυράκης λοιπόν ήταν ο αγαπημένος μου ήρωας μέχρι που ξεκίνησα το σχολείο. Μετά τη θέση του πήρε ο Έκτορας της Ιλιάδας. Και παραμένει στην πρώτη θέση μέχρι σήμερα..
Τι είναι για εσάς οι φίλοι;
Η προίκα μου σ’ αυτή τη ζωή…
Θα συγχωρούσατε κάποιον που σας έχει πικράνει;
Συγχωρώ ξανά και ξανά και ξανά τους ανθρώπους γιατί πιστεύω πως έχουμε όλοι έχουμε δικαίωμα στα λάθη και στις δεύτερες ευκαιρίες. Δίνω στους ανθρώπους γύρω μου μια δεύτερη, μια τρίτη, μια τέταρτη ευκαιρία, όπως ζητάω τις αντίστοιχες και για μένα. Δυστυχώς, δεν μου τις δίνουν όλοι απλόχερα, όπως απλόχερα τις μοιράζω εγώ..
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Θείο δώρο; Με αποδέχομαι, με τις καλές και τις δύσκολες πλευρές μου. Ίσως αυτό είναι ένα θείο δώρο, το ότι μπορώ και με αποδέχομαι.
Τι είναι για εσάς η δυστυχία;
Η έλλειψη, η στέρηση, η απουσία και η απώλεια, από οτιδήποτε…
Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Η βιασύνη, η ανυπομονησία, η παρορμητικότητα. Ακόμα και τώρα, μετά από τόσα και τόσα που έζησα, που γνώρισα, που κατάλαβα, ακόμα και τώρα δυσκολεύομαι να τις δαμάσω. Όση σύνεση κι αν απόκτησα.. Φαίνεται πως ισχύει αυτό που λένε: πρώτα σου βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι…
Αν η μοίρα σας γύριζε την πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε;
Απολύτως τίποτα. Δεν μ’ αρέσει να «καλοπιάνω» τίποτα. Αν κάποιος – γιατί η μοίρα είναι συνήθως η στάση ενός ή περισσότερων σημαντικών ανθρώπων απέναντί μας – αν λοιπόν κάποιος ή κάποιοι έχουν αποφασίσει να μου γυρίσουν την πλάτη, αυτοί θα σηκώσουν το βάρος της απόφασής τους απέναντί μου κι εγώ το βάρος της στάσης μου απέναντί τους. Αυτό…
Τι είναι για εσάς η ευτυχία;
Το να ξυπνάς και να κοιμάσαι με ένα χαμόγελο, για όποιον λόγο…
Πως εκδηλώνεται την αγάπη σας;
Θα σας απαντήσω με ένα απόσπασμα από το τελευταίο μου βιβλίο, «Στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα». Εκεί, σε μια συζήτηση για τον έρωτα, ο Μάρκος λέει: «Όταν είσαι ερωτευμένος δεν θέλεις να επικρατήσεις πάνω στον άλλο, θέλεις να νικηθείς. Θέλεις να ηττηθείς κατά κράτος από τον αντίπαλό σου, από τον αγαπημένο σου και μετά να γίνεις αποδέκτης της μεγαλοψυχίας του, της γενναιοδωρίας του, της παραχώρησής του σε σένα. Στον έρωτα κανείς δεν θέλει να είναι ο νικητής. Θέλει να παραχωρήσει τη νίκη και το θρίαμβο και τη χαρά και όλα όσα είναι δικά του, όλα όσα του ανήκουν, να τα προσφέρει χάρισμα στον αγαπημένο του. Η αγάπη είναι θυσιαστική πράξη».
Έχετε προδώσει ποτέ την εμπιστοσύνη του άλλου;
Ναι, άλλοτε συνειδητά, άλλοτε ασυνείδητα. Όπως όλοι μας. Αλλά και έχουν προδώσει την εμπιστοσύνη μου, όπως σε όλους μας…
Έχετε μετανιώσει ποτέ για κάτι;
Άπειρες φορές…
Τι είναι αυτό που σας δίνει ενέργεια;
Το ότι ζω. Όσο ζεις, όσο είσαι μέσα στο παιχνίδι και δεν τα παρατάς, πρέπει να προχωράς παρακάτω. Αλλιώς αποχωρείς και το παιχνίδι τελειώνει εκεί…
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Θα σας απαντήσω και πάλι με ένα απόσπασμα από το «Στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα». Σε ένα σημείο η Αρετή, περιμένοντας να περάσει μια πολύ δύσκολη φάση της ζωής της, γράφει: «Από όλο όσο ζω και καταλαβαίνω και αισθάνομαι σ’ αυτόν τον κόσμο, σ’ αυτό το κομμάτι του σύμπαντος, το χρόνο εμπιστεύομαι πιο πολύ. Το χρόνο, που όλα τα δαμάζει, και τα λόγια, και τα συναισθήματα, και τους ίδιους τους ανθρώπους, το χρόνο που τίποτα δεν μπορεί να τον νικήσει. Στο χρόνο αφήνομαι, απλώνομαι, παραδίνομαι, για να με σώσει, για να με πάρει, για να με φέρει, για να με στήσει ξανά στα πόδια μου, κάθε φορά, όσο μεγάλη κι αν είναι η πληγή. Και δεν μ’ έχει προδώσει ποτέ. Ο χρόνος είναι ο παντοδύναμος θεός μου κι αν μπορούσα θα του άναβα λαμπάδες και θα του έκαιγα θυμιάματα και θα τον λάτρευα σε σκοτεινές σπηλιές και σε ιερά της υπαίθρου και σε βωμούς πανύψηλους, για να τον καλέσω, για να τον κερδίσω, για να έχω την εύνοιά του. Ο κυρίαρχος, ο ζωοποιός, ο σωτήριος, ο πανδαμάτωρ χρόνος.»
Τι συναίσθημα σας δημιουργεί η καθημερινότητα;
Γεμίζει τη ζωή μου ασφυκτικά.
Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Με χίλια δυο πράγματα, όπως πάντα. Και ο καιρός περνάει..
Τι δεν θα θέλατε να μη σας κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας;
Την αυτογνωσία μου. Είναι το όπλο μου για να επιζώ στην αρένα του κόσμου.
Ποιο βιβλίο θα θέλατε να είχατε γράψει;
Αυτά που έγραψα… κι αυτά που θα γράψω...
Σε ποια ταινία θα θέλατε να ήσασταν πρωταγωνιστής;
Σε μία με happy end.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Πάρα πολλά. Πώς να ξεχωρίσω κάποιο; Ένα που με συντροφεύει σταθερά τα τελευταία χρόνια είναι «Ο τεμπέλης δράκος» του Γιώργου Χατζηπιερή, το τραγουδάει ο Σωκράτης Μάλαμας. Μιλάει για τους μύθους στη ζωή μας, για τον τεμπέλη δράκο που λέει «παραμύθια για δράκους και θεριά». Το τραγουδάμε σχεδόν καθημερινά με τα νήπια μου, και το λατρεύουμε, κάθε χρόνο.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Παλιότερα είχα διάφορα κατά καιρούς, συνήθως δώρα από αγαπημένα πρόσωπα. Τώρα δεν έχω πια την πολυτέλεια να πιστεύω σε τυχερά αντικείμενα και γούρια.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ατάκα;
«Κι αυτό θα περάσει…»
Πως φαντάζεστε τον κόσμο από ψηλά;
Απεριόριστο.
Ποιο υπουργείο θα θέλατε να αναλάβετε και για ποιο λόγο;
Φυσικά το Παιδείας, γιατί η παιδεία δημιουργεί ευτυχισμένους ανθρώπους και έναν όμορφο κόσμο.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Της ισοτιμίας αλλά όχι με την έννοια της ισοπέδωσης.
Ποιόν από τους πολιτικούς μας, θα θέλατε να τον δείτε ως ήρωα σε καρτούν;
Όλοι είναι φιγούρες από καρτούν. Τόσο έξω από την πραγματικότητα!
Τι φοβάστε περισσότερο, από τους ανθρώπους;
Την τσιγκουνιά, σε όλα τα επίπεδα. Ένας άνθρωπος που δεν είναι γενναιόδωρος κάνει πάντοτε ασχήμιες..
Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Δεν σκέφτηκα ποτέ τον εαυτό μου σαν κάτι άλλο πέρα από άνθρωπο.
Πιστεύετε στα όνειρα;
Πώς να απαντήσει κανείς; Και ναι και όχι…
Τι κάνετε πριν πέσετε το βράδυ για ύπνο;
Σκέψεις.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Έχε τα μάτια και τ’ αυτιά και το μυαλό σου ανοιχτά. Να μαθαίνεις συνεχώς, τα πάντα, από τους πάντες. Η γνώση είναι δύναμη…
Η Χαρά Ανδρεΐδου γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Έχει σπουδάσει, σε ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια, Παιδαγωγικές Επιστήμες, Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης, καθώς και Μουσειολογία. Έχει διδακτορικό στην Κλασική Αρχαιολογία και μεταπτυχιακό στην Ανοικτή Εκπαίδευση. Εργάστηκε κατά διαστήματα σε όλους αυτούς τους τομείς , όπως και σε πολλούς άλλους, για να την κερδίσει στο τέλος η Εκπαίδευση. Η περιπέτειά της στη θάλασσα της γραφής ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια. Το 2011 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο «Η αγάπη είναι πόλεμος» και το 2013 τα «Ημερολόγια διαδρομών», και τα δυο από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Το «Στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα», από τις εκδόσεις Λιβάνη, είναι το τρίτο βιβλίο της που κυκλοφορεί. Όπως λέει η ίδια: «Δε ζωγραφίζω, δε χορεύω, δεν ξέρω να παίζω μουσική, ο δικός μου τρόπος για να εκφράζομαι είναι με τις λέξεις…»
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
