Ποιο ήταν το έγκλημα του;
Οι άνθρωποι κάνουν οι ίδιοι την Ιστορία, δεν την κάνουν όμως κάτω από ελεύθερες συνθήκες, που διάλεξαν μόνοι τους, μα κάτω από συνθήκες που βρέθηκαν, που δόθηκαν και κληρονομήθηκαν από το παρελθόν.
Ότι ο Δημήτρης Μπάτσης εκτελέστηκε πλάι στο Νίκο Μπελογιάννη, Ηλία Καλούμενο, και Νίκο Αργυριάδη στο Γουδί 4.10' το πρωί Κυριακή 30 Μάρτη του 1952 δεν ήταν τυχαίο. Ότι μια γενιά Ελλήνων αγνόησε την ύπαρξη του βιβλίου και του συγγραφέα του, κι αυτό δεν ήταν τυχαίο.
Ποιος ήταν ο Μπάτσης, ποιο το έργο του και γιατί εκτελέστηκε αφού και το ίδιο το Κόμμα δεν τον αναφέρει σα στέλεχος του;
Ο Δ. Μπάτσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916.Την 23/10/1951 η αστυνομία πιάνει τον Δημήτρη Μπάτση στην οδό Σοφοκλέους, ο Μπάτσης ήταν δικηγόρος και οικονομολόγος και είχε συγγράψει το βιβλίο μαρξιστικής κατεύθυνσης "Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα", ήταν γραμματέας της εταιρείας ΕΠ-ΑΝ (επιστημονική εταιρία με τον τίτλο "Επιστήμη - Ανοικοδόμηση, Επιστημονική Εταιρεία Μελέτης Νεοελληνικών Προβλημάτων", που στη διακήρυξή της, σημείωνε χαρακτηριστικά: "Ζητούμε να καταργήσουμε την επιστήμη σαν κοινωνικό προνόμιο και να την καταστήσουμε λαϊκό απόκτημα. Να μετατοπίσουμε τις υλικές και κοινωνικές βάσεις της από τη συντηρητική ολιγαρχία στο λαό") και διευθυντής του επιστημονικού περιοδικού "Ανταίος" (Στις σελίδες του "ΑΝΤΑΙΟΥ", φιλοξενήθηκαν μελέτες και άρθρα του Ν. Κιτσίκη, του Χ. Θεοδωρίδη, του Σ. Μάξιμου, του Δ. Μπάτση, του Δ. Καλιτσουνάκη, του Η. Ηλιού, του Κ. Σωτηρίου, του Κ. Σακαντάνη, των Κ. και Ι. Δεσποτόπουλου, του Α. Αγγελόπουλου και δεκάδων άλλων κορυφαίων επιστημόνων και διανοουμένων του τόπου μας),Ήταν γιός του βασιλόφρονα ναυάρχου Α. Μπάτση που καταγόταν από τα Ψαρά και της Αν. Πρίντεζη, από τη Σύρο, είχε παντρευτεί την κόρη υπουργού του Λαϊκού κόμματος (βασιλικό κόμμα) με την οποία είχε χωρίσει και μετά παντρεύτηκε την κόρη βιομηχάνου την Λίλιαν.
Φοίτησε σε καλά σχολεία, έμαθε ξένες γλώσσες, σπούδασε νομικά και άνοιξε το δικηγορικό γραφείο του.
Ήταν, δηλαδή, ένας εκλεκτός γόνος της άρχουσας τάξης.
Ο Μπάτσης όμως ήταν ένας αστός επηρεασμένος από τη μαρξιστική θεωρία.
Ποιο λοιπόν ήταν το έγκλημα του Μπάτση;
Ήταν το γεγονός ότι ήταν συγγραφέας του βιβλίου "Η ΒΑΡΕΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ"που μπορούσε και μπορεί να έκανε μεγάλο κακό, αφού ήθελε να υποδείξει μορφές αυτόνομης οικονομικής ανάπτυξης, κάτι που ήταν ανατριχιαστικό έστω και ως ιδέα για το ντόπιο κατεστημένο (όπως και εξακολουθεί να είναι) που χρωστούσε (και χρωστάει) την ύπαρξη του στην εξαρτημένη δομή της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.
Αλλά ας πάρουμε όμως τα γεγονότα με τη σειρά.
Η Ελλάδα έχει υπογράψει και δεσμεύεται από την Σύμβαση Cooper της οποίας η χρονική ισχύς, έληξε την 31η Δεκέμβρη του 2010, ενώ η διάρκειά της ήταν για 70 έτη!
Με την σύμβαση αυτήν που υπεγράφη το 1940 και έληξε το 2010, όλος ο υδάτινος αλλά και ο υπόγειος και υποθαλάσσιος πλούτος της Χώρας (όπως τα λεγόμενα "στρατηγικά ορυκτά", σίδηρος, χρώμιο, νικέλιο, αλουμίνιο, άλλα μεταλλεύματα, πετρέλαιο, αέριο κλπ), τέθηκαν υπό την αιγίδα ενός Αμερικάνικου consortium εταιρειών! ( Hugh Cooper & Co Inc Chemical Construction Corporation.)
Από το 1940 φτάσαμε στη χρεοκοπία του 2010.
Η ανανέωση της σύμβασης Cooper ίσως αποτελεί απάντηση στο γιατί η Ελλάδα χρεοκόπησε το 2010, τον χρόνο κατά τον οποίον έληγε και τυπικά η σύμβαση cooper.
Όταν θέλεις να υποδουλώσεις μία χώρα δεσμεύβεις όλον τον υδάτινο αλλά και τον υπόγειο και υποθαλάσσιο πλούτος της Χώρας, καταστρέφεις την πρωτογενή παραγωγή(πρώτων υλών άμεσης ή έμμεσης κατανάλωσης, κατ' ευθείαν από την φύση (γεωργία, αλιεία, κτηνοτροφία, εξόρυξη μεταλλευμάτων κλπ) και κατ'επέκταση καταστρέφεται η δευτερογενής παραγωγή επεξεργασίας και μεταποίησης των προϊόντων η οποία αξιοποιεί την πρωτογενή παραγωγή (χειροτεχνία, βιοτεχνία, βιομηχανία).
Στην συνέχεια την δανείζεις υπέρογκα χρηματικά ποσά τόσα όσα θα είναι πραγματικά αδύνατον να αποπληρώσει, και τότε γίνεσαι ξένος ΑΦΕΝΤΗΣ με συμμάχους την εξαρτημένη ντόπια αστική τάξη της χώρας αυτής. Η διαδικασία αυτή της οικονομικής υποδούλωσης της χώρας μας έχει ξεκινήσει από παλιά με σχέδιο συγκεκριμένης υποταγής.
Πολλοί θα αναρωτιούνται, γιατί άραγε κανείς πολιτικός στην Ελλάδα από το 1945 και εντεύθεν δεν απετόλμησε να αποκαλύψει τον πλούτο τον οποίον "έκρυβε και κρύβει" η Ελληνική επικράτεια, παρά τίς κατά καιρούς αμφισβητήσεις της κυριαρχίας της απο γείτονες, όργανα συμφερόντων και άσπονδους "φίλους".
Προκαλεί έντονο ενδιαφέρον και συγχρόνως προβληματισμό, το ότι μία χώρα σαν την Ελλάδα με μοναδικό ορυκτό πλούτο στο υπέδαφός της, να μην έχει αναπτύξει ανάλογη βιομηχανία, και μάλιστα εάν κρίνουμε από τα ''ορυκτά'' τα οποία κρύβει το υπέδαφος της , η βιομηχανία αυτή θα αποτελούσε και ''μονοπώλιο'' στην Ευρώπη, μιάς και τέτοια ορυκτά δεν υπάρχουν σε αυτήν.
Αντ' αυτού την τελευταία 40ετία υπήρξε πλήρης αποβιομηχάνιση της χώρας, συνειδητά από ένα πολιτικό κατεστημένο, ας το κρίνει ο κάθε ένας.
Δεν αποτελεί αυθαίρετη διατύπωση εκδοχών και συμπερασμάτων αλλά ρεαλιστική υπόθεση που επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα, ότι επειδή η σύμβαση έληξε, έπρεπε ο έλεγχος που ασκούταν με την σύμβαση αυτή, να ανανεωθεί με κάποιο τρόπο και ο τρόπος ήταν αυτός,πτωχεύοντας σήμερα την Ελλάδα και βυθίζοντας τον Ελληνικό Λάο στην εξαθλίωση και εξωθώντας τον Ελληνικό Λαό και την Χώρα στην ανέχεια, μας κολλούν την πλάτη στον τοίχο έτσι ώστε να αναγκασθούμε να υπογράψουμε νέες συμβάσεις και πάλι με επαχθείς όρους με συμμάχους τους όλες τις ξεπουλημένες και αντιλαϊκές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.
Η κύρια οικονομική θέση του Μπάτση επικεντρώνεται στη βαριά βιομηχανία ως βασικό συντελεστή στην εσωτερική συγκρότηση και την οικονομική ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας.
Με επιστημονική επάρκεια και γνώση, εξετάζει:
Α- Η Αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων
Β- Το Οικονομικό σχέδιο για την εκβιομηχάνιση
Γ- Εκβιομηχάνιση και Βιωσιμότητα.
Έλεγε ο Δ. Μπάτσης στο εισαγωγικό του συγγράμματός του:
''Η Ελλάδα θα γίνει οικονομικά και εθνικά πραγματικά ελεύθερη, τότε και μόνο τότε, όταν η ανοικοδόμηση αυτή γίνει από τον λαό της. Θα σπάσουν τα δεσμά και θα αλλάξει ριζικά η διάρθρωση της σημερινής οικονομίας μας, θα ανοίξει δηλαδή ο δρόμος για να λυτρωθούν οι πιο ενεργές παραγωγικές και άξιες δυνάμεις της νεοελληνικής κοινωνίας μας''.
Η οικονομική και Εθνική απεξάρτηση από ξένα οικονομικά κέντρα, είναι δυνατόν να γίνει μέσα από την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, και αυτό θα πρέπει να αποτελεί ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΟΧΟ απαράβατο.
Από τί συνίσταται αυτός ο ''ορυκτός πλούτος'', για τον οποίον πάρα πολλοί Έλληνες, αφανώς, έδωσαν και την ζωή τους, για να έχουν τα παιδιά μας το δικαίωμα να τον αξιοποιήσουν και να τον εκμεταλλευτούν και όχι να εξαναγκάζονται να ''ξενιτεύονται'' επειδή κάποιοι, εντός και εκτός της Ελλάδος, αποφάσισαν έτσι.
Ο ορυκτός πλούτος συγκεκριμένα:
1.Λιγνίτης:
Ως ορυκτό για την παραγωγή ενέργειας από την καύση του με λιγοστή μόλυνση του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολύ λιγνίτη, που εάν τον εκμεταλλευόταν από νωρίς, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια από την εισαγωγή πετρελαίου.
2.Αλουμίνιο:
Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, με χιλιάδες εφαρμογές.
3.Βωξίτης:
Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού.
4.Μαγγάνιο:
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που περιέχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα κυριότερα κοιτάσματα έχουν εντοπισθεί στο νομό Δράμας.
5.Νικέλιο:
Και για αυτό το στρατηγικό ορυκτό όπως ανέφερε ο κύριος Παπαγεωργίου, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.
6.Σμηκτίτες:
Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά και άλλα.
7.Μαγνήσιο:
Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.
8.Χρωμίτης:
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει στο υπέδαφός της σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη. Τα σημαντικότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Μπούρινο Κοζάνης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.
9.Ουράνιο:
Τα ουρανιούχα μεταλλεύματα έχουν εντοπισθεί στην Κεντρική Μακεδονία και στην Θράκη. Το τεύχος της 28ης Απριλίου 1999 της εφημερίδας ''Αθηναϊκή'' είχε ως τίτλο ''Θησαυροφυλάκιο η Βόρεια Ελλάδα'' και αναφερόταν σε αυτό ακριβώς το θέμα.
Η Θράκη λοιπόν είναι ένας στρατηγικός κόμβος, διότι εκτός των πλουσίων κοιτασμάτων ουρανίου, χρυσού και πετρελαίου, επιπλέον από εκεί θα περάσουν και οι αγωγοί φυσικού αερίου και πετρελαίου.
10.ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ:
Υπάρχει άφθονο στο Αιγαίο. Καμία κυβέρνηση δεν είχε μέχρι τώρα το θάρρος να παραδεχθεί την ύπαρξη πλουσιοτάτων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο και ότι το παιχνίδι με την Τουρκία στην ουσία εκεί παίζεται.
Τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο υπάρχουν ανατολικά της νήσου Θάσου, στον Θερμαϊκό Κόλπο, στην περιοχή των Δωδεκανήσων και συγκεκριμένα στην περιοχή κοντά στα Ίμια, στην Ζάκυνθο και στην Φλώρινα.
Υπάρχουν εδάφια του αρχαίου ιστορικού Ηροδότου που κάνει λόγο για την "εύφλεκτη πίσσα".
Είναι ακόμη γεγονός γνωστό ότι οι Γερμανοί επί κατοχής είχαν ήδη χαρτογραφήσει όλη την Ελλάδα, αφού άμεσα τους ενδιέφεραν και τότε οι όποιες πηγές ενέργειας για την στρατιωτική τους μηχανή.
Η Ελλάδα επίσης μόνο από το απόθεμα του ''μεθανίου'' που έχει στην μια άκρη μόνο της Κρήτης φτάνει για 10.000 χρόνια τα αυτοκίνητα του πλανήτη γη να τα τροφοδοτεί με καύσιμα δωρεάν.
Υπάρχουν βάσιμες υποψίες και για άλλα ''περίεργα'' και πανάκριβα συστατικά στο υπέδαφός μας, όπως το ΟΣΜΙΟ, ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ, κ.ά. για τα οποία η έρευνα συνεχίζεται. Ουσιαστικά πρόκειται για 10.000 τόνους Όσμιο και 100.000 τόνους Κόκκινο υδράργυρο !!!
Με την πτώση του Χίτλερ, οι σχετικοί χάρτες και πληροφορίες έφτασαν και στα χέρια των Αμερικανών της εποχής.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΑΤΣΗ.
Τη Σύμβαση ''Cooper'' αποκάλυψε ο Δημήτρης Μπάτσης στο βιβλίο του ''Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα'', που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ''Τα νέα βιβλία'' το 1947!
Το αποτέλεσμα αυτής της αποκάλυψης ήταν να τουφεκιστεί ο Δ.Μπάτσης μαζί με τον Ν. Μπελογιάννη.
Στο βιβλίο αυτό, ο νομικός και οικονομολόγος Δ. Μπάτσης, απέδειξε συγκεκριμένα, με επιστημονική μέθοδο, στοιχεία και όχι γενικολογίες, ότι η Ελλάδα δεν είναι καταδικασμένη να είναι ''ψωροκώσταινα''. Απέδειξε πως διαθέτει όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να αναπτυχθεί ανεξάρτητα και να βγει από το χρόνιο φαύλο κύκλο της καθυστέρησης, της εξάρτησης, της φτώχειας, του δανεισμού.
Αναλύει επίσης στο εν λόγω βιβλίο τους μηχανισμούς παράνομου πλουτισμού που συνδέθηκαν με την παραλαβή, κατεργασία και διανομή των εφοδίων της ΟΥΝΡΑ στη μεταπελευθερωτική Ελλάδα.
Γράφει ο Μπάτσης:
''Η σύμβαση αυτή, που έγινε γνωστή με το όνομα Κούπερ, συνομολογήθηκε για διάρκεια 70 ετών ως το 2010 μ.Χ.! Δίνει αποκλειστικό δικαίωμα εκμετάλλευσης της δύναμης των νερών του ποταμού Αχελώου, στις θέσεις Κρεμαστά, Πρεβέντζα, Κριεκούκι και των παραπόταμων Μέγδοβα, Αγραφιώτικου, Ασπροπόταμου, δικαίωμα ίδρυσης υδροηλεκτρικών εγκαταστάσεων για παραγωγή ηλεκτρενέργειας και εγκαταστάσεων μεταφοράς ενέργειας στα κέντρα κατανάλωσης, δικαίωμα χρησιμοποίησης της ενέργειας που θα παραχθεί για τις ηλεκτροχημικές και ηλεκτρομεταλλουργικές βιομηχανίες που θα ιδρύσει η ανάδοχος εταιρία. Τέλος δικαίωμα μεταφοράς και χρησιμοποίησης της ηλεκτρενέργειας για φωτισμό και κίνηση σε άλλες περιοχές (άρθρο 1 της σύμβασης παράγ. 1 εδάφια α’ – ζ΄).
Προβλέπεται η αναγκαστική απαλλοτρίωση των εδαφών που είναι απαραίτητα για την εκτέλεση της σύμβασης, η σύσταση δουλειών, η χρησιμοποίηση δωρεάν δημόσιων κτημάτων, η προμήθεια δωρεάν οικοδομικών υλικών και κοιτασμάτων από λατομεία κρατικά (άρθρο 4 σύμβασης), ατέλειες και αφορολόγητο για εισαγωγή των υλικών της, εκτός από εισαγωγικό δασμό όχι πάνω από 2 1/2 % αξίας (άρθρο 50, παράγρ. 1 και 2), προστασία τιμών των προϊόντων της κ.ά. Ακόμα προβλέπεται δικαίωμα ειδοποίησης της εταιρίας στην περίπτωση που το κράτος θα αποφάσιζε την εκμετάλλευση των ποταμών Αλιάκμονα, Μόρνου, Φίδαρη οπότε η εταιρία θα έχει το δικαίωμα να υποβάλει και γι’ αυτούς τους ποταμούς μελέτες και προτάσεις (άρθρο 56, παράγρ.2, σύμβασης)''.
Και παρακάτω:
''Σε περίπτωση λήξης της σύμβασης (Κούπερ) το Δημόσιο -υποκαθίσταται μεν- στα δικαιώματα του αναδόχου, υποχρεώνεται όμως να πληρώσει σε αυτόν τις μη αποσβεσθείσες δαπάνες! Δε φτάνει δηλαδή ότι η ξένη επιχείρηση θα έχει στο μεταξύ πραγματοποιήσει αμύθητα κέρδη, αλλά θα ζητάει και απόσβεση των εγκαταστάσεών της από την εθνική οικονομία''.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε με τα αρχικά του συγγραφέα στο περιοδικό ''Ανταίος'' (10 Μαΐου 1946).
Ο Δημήτρης Μπάτσης συνελήφθη στην τελευταία φάση της υπόθεσης Μπελογιάννη και εκτελέστηκε με τους Ν. Μπελογιάννη, Η. Αργυριάδη και Ν. Καλούμενο στις 4,10' τα ξημερώματα της Κυριακής 30 Μαρτίου 1952, από τις σφαίρες του μετεμφυλιακού καθεστώτος της δεξιάς.
Ότι ο Δημήτρης Μπάτσης εκτελέστηκε πλάι στον Νίκο Μπελογιάννη δεν ήταν τυχαίο. Ότι εκτελέστηκε για το βιβλίο του και τις ανακαλύψεις του, ούτε κι αυτό είναι τυχαίο.
Οι Αμερικανοί επέβαλαν τις εκτελέσεις αυτών των αγωνιστών που προασπίζονταν την πατρίδα τους.
Όπως χαρακτηριστικά σημείωνε η Έλλη Παππά στην εισαγωγή της πρώτης επανέκδοσης του βιβλίου, το 1977, (εκδόσεις Κέδρος).
"Ότι ο Δημήτρης Μπάτσης εκτελέστηκε πλάι στον Νίκο Μπελογιάννη δεν ήταν τυχαίο. Ότι μια γενιά Ελλήνων αγνόησε την ύπαρξη του βιβλίου και του συγγραφέα του, κι αυτό δεν ήταν τυχαίο: Το ''Κατεστημένο'' [...] είχε πολλές και μεγάλες ενοχές για να μπορέσει να σταθεί στο έργο του Μπάτση και να αντλήσει απ' αυτό έστω και λίγα διδάγματα. [...]. Ο αναγνώστης [...] δεν θα δυσκολευτεί να αναγνωρίσει πως σ' αυτή τη μελέτη του 1947 έχουν τεθεί τα βασικά προβλήματα ανάπτυξης μιας χώρας εξαρτημένης και υπανάπτυκτης, χώρας "περιφερειακής", όπως θα λέγαμε σήμερα, και προτείνονται λύσεις επιστημονικά θεμελιωμένες και, μαζί, συγκεκριμένες''.
Ποιοι ήταν, κατά το συγγραφέα, οι βασικοί όροι για μια ανεξάρτητη ανάπτυξη της Ελλάδας σε όφελος του λαού;
1. Η κατάργηση των εξωτερικών χρεών και του διεθνούς οικονομικού ελέγχου, η κατάργηση των προνομίων των ξένων εταιρειών,και όλων των συμφωνιών με το ξένο κεφάλαιο.
2. Η χάραξη ενός σχεδίου βιομηχανικής ανάπτυξης, ιδίως της βαριάς βιομηχανίας, που θα αποτελούσε το βάθρο της οικονομικής ανεξαρτησίας της χώρας .
3. Το ξένο κεφάλαιο δεν μπορεί να καταλαμβάνει τις καίριες θέσεις της εθνικής οικονομίας ούτε να υπαγορεύει το μοντέλο ανάπτυξης της χώρας μας.
4. Το ιδιωτικό κεφάλαιο πρέπει να εντάσσεται σε ένα πανεθνικό σχέδιο οικονομικής ανάπτυξης, πάντα κάτω από το λαϊκό έλεγχο, ώστε να περιορίζονται οι κερδοσκοπικές του δραστηριότητες και η εκμεταλλευτική ασυδοσία.
Ο Μπάτσης μάς δείχνει ότι χωρίς σύγχρονη βιομηχανία δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση σε όφελος του λαού. Και σίγουρα η αυτοτελής ανάπτυξη δεν μπορεί να στηριχθεί και πολύ περισσότερο να περιοριστεί στον τουρισμό και στην οδοποιία, όπως φαίνεται να εννοούν την ανάπτυξη εγχώριοι και ξένοι κυρίαρχοι.
Υποστήριζε επίσης ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη προς όφελος του λαού αν δεν καταργηθεί
"η πολιτική κυριαρχία της σημερινής οικονομικής ολιγαρχίας της εξαρτημένης αστικής τάξης, που από το ένα μέρος κρατάει την οικονομία στο μαρασμό και στην καθυστέρηση που είδαμε, και από το άλλο την έχει υποδουλώσει στο ξένο κεφάλαιο και στα πολιτικά και οικονομικά του συμφέροντα. Βασικό ζήτημα για την ανάπλαση της χώρα μας είναι να πάψει η πολιτική εκμετάλλευση και κυριαρχία των τάξεων αυτών και να καταργηθεί η εκμετάλλευση της οικονομίας μας από το ξένο κεφάλαιο".
Δύο λόγια παρακάτω από τον ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΑΤΣΗ(Ο πρόλογος του Δημήτρη Μπάτση στο βιβλίο του " Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα ",1947):
Η εργασία μου αυτή γράφτηκε με την βέβαιη προοπτική πως παρόλα τα εμπόδια και παρόλες τις πολύμορφες επεμβάσεις, ο ελληνικός λαός που πάντα αγωνίζεται ηρωικά θα ανοίξει και πάλι με τον αγώνα του διάπλατα τον δρόμο για μια ελεύθερη δημοκρατική ανοδική πορεία, και θα αρχίσει με τον ίδιο ενθουσιασμό , με την ίδια ορμή και αυτοθυσία να χτίσει την ερειπωμένη από την ναζιστοφασιστική κατοχή και τον οικτρό εμφύλιο, πατρίδα.
Η Ελλάδα θα γίνει οικονομικά και εθνικά πραγματικά ελεύθερη τότε και μόνο τότε που η ανοικοδόμηση αυτή γίνει από τον λαό της.
Θα σπάσουν τα δεσμά και θα αλλάξει ριζικά η διάρθρωση της σημερινής οικονομίας μας, θα ανοίξει δηλαδή ο δρόμος για να λυτρωθούν οι πιο ενεργές παραγωγικές και άξιες δυνάμεις της νεοελληνικής κοινωνίας μας.
Ο δρόμος αυτός μας οδηγήσει στην ορθολογική διάγνωση και οργάνωση και στη σχεδιασμένη ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας, στη δημιουργία ανώτερης τεχνικής βάσης, στη γοργή συσσώρευση των οικονομικών αυτών δυνατοτήτων και μέσων που θα δώσουν την ευκαιρία να ανθήσει και σε μας μια γερή, προοδευτική-προοδευμένη κοινωνική ζωή.
Για το χτίσιμο αυτής της νέας Ελλάδας δουλεύουν σήμερα, μέσα σε τραγικές πραγματικά συνθήκες και αψηφώντας κάθε κίνδυνο, όλοι οι επιστήμονες που βλέπουν μπροστά, όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι των επιστημών πλάι και μαζί με τον αδάμαστο Ελληνικό λαό, προσφέροντας ακόμη και την ζωή τους, ότι πολυτιμότερο δηλαδή έχουν, προσπαθώντας έτσι να στεριώσουν όσο το δυνατό περισσότερο την νίκη του.
Σε όλους αυτούς τους πραγματικούς ηρωικούς αγωνιστές προσφέρω και εγώ την μικρότατη αυτή συμβολή.
Δημήτρης Μπάτσης.
Αθήνα, ΕΜΠ , Ιούνιος 1947.
Στο κείμενο που ακολουθεί, ο οικονομολόγος και δικηγόρος Δημήτρης Μπάτσης, αναλύει εκτός των άλλων και τους μηχανισμούς παράνομου πλουτισμού που συνδέθηκαν με την παραλαβή, κατεργασία και διανομή των εφοδίων της ΟΥΝΡΑ στη μεταπελευθερωτική Ελλάδα. Το κείμενο δημοσιεύτηκε με τα αρχικά του συγγραφέα στο περιοδικό ''Ανταίος'' (10 Μάη 1946), το επιστημονικό περιοδικό της Αριστεράς που διηύθυνε ο Μπάτσης και το οποίο εκδόθηκε για να υποστηρίξει τη θέση περί βιωσιμότητας της Ελληνικής οικονομίας.
''Είναι γνωστό ότι από την ημέρα που άρχισαν νάρχονται τα εφόδια της ΟΥΝΡΑ στη χώρα μας, άρχισε ταυτόχρονα αγώνας όλων των εμπορικών, τραπεζιτικών και βιομηχανικών συγκροτημάτων για τη χρησιμοποίησή τους σαν μέσου αύξησης του κεφαλαίου και της εξαγωγής μεγάλου υπερκέρδους. Είναι γνωστός ο αγώνας των βιομηχάνων να μετατρέψουν τη βιομηχανοποίηση των κλωστοϋφαντουργικών υλών σε επικερδέστατη επιχείρηση, όπου εκτός από το ‘νόμιμο’ κέρδος θα εισέπρατταν και διαφορά σε όφελός τους από το εικονικό ποσοστό της φύρας που ζητούσαν να κατακυρωθεί για κάθε μονάδα παραγομένου προϊόντος. Οι έμποροι επίσης ζητούσαν ανάλογες παραχωρήσεις και ωφελήματα για τη διαχείριση και πούληση των εφοδίων. [...] Τα πράγματα όμως πήραν την οριστική τους λύση από τον τρόπο που κανόνισε τα εκκρεμή ζητήματα η κυβέρνηση. [...]
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει Πρώτον: ότι παύει ουσιαστικά και αυτός ο υποτυπώδης κρατικός έλεγχος που υπήρχε και δεύτερον: ότι ιδιοκτήτες των εφοδίων και πρώτων υλών γίνονται οι εμποροβιομήχανοι. Να σε τι μεταφράζεται το οικονομικό αυτό πραξικόπημα: Οι εμποροβιομήχανοι θα διαχειρίζονται και θα βιομηχανοποιούν με τον τρόπο που τους συμφέρει καλύτερα τα εφόδια και τις ύλες. Θα είναι ελεύθεροι να διοχετεύουν τις ποσότητες εκείνες που θα τους εξασφαλίζουν άνετη πραγματοποίηση του κέρδους τους. Θα είναι ακόμα ελεύθεροι ν’ αναμιγνύουν με δικές τους ύλες τις πρώτες ύλες της ΟΥΝΡΑ. Θα έχουν περιορισμό στην τιμή διάθεσης;
Κι αν έχουν τέτοιο περιορισμό, η εξασφάλιση του κέρδους των θα είναι σίγουρη, γιατί θα πραγματοποιείται πολύ νωρίτερα από την αγορά (με τη φύρα, την απόκρυψη, την κλοπή στον υπολογισμό του κόστους, τα εξευτελιστικά ημερομίσθια). Αλλά το πιο σίγουρο τμήμα του μονοπωλιακού κέρδους θα εξασφαλιστεί γι’ αυτούς "έξω από την παραγωγή" σε βάρος του Δημοσίου και της κατανάλωσης (ουσιαστικά δηλαδή με πολλαπλάσια επιβάρυνση της τιμής των εφοδίων για τον καταναλωτή και φορολογούμενο λαό).
Kαταλάβατε γιατί κανένας πολιτικός δεν αποτολμά να ακουμπήσει τα παρθένα κοιτάσματα ορυκτού πλούτου που βρίσκονται στην Ελλάδα. Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη με σίδερο-χρώμιο και νικέλιο και δεν παράγουμε ούτε γραμμάριο ανοξείδωτου χάλυβα.
Όσον αφορά στην παρατήρηση του Ν. Μπογιόπουλου ότι ενώ έχουμε ορυκτό πλούτο και δεν παράγουμε ούτε ένα γραμμάριο ανοξείδωτο χάλυβα, πράγματι, έτσι είναι. Η χώρα ''αποβιομηχανίστηκε'' τελείως.
Ας αναρωτηθεί λοιπόν μήπως και το κόμμα του έφταιξε στο ίδιο βαθμό που έφταιξαν και οι ιντριγκαδόροι των κομμάτων που κυβέρνησαν μέχρι σήμερα αλλά και οι κηφήνες των άλλων δήθεν δημοκρατικών,δήθεν αριστερών ή μη δυνάμεων. Πηγή: https://loukassagias.blogspot.com/