Το δέκατο ένατο αιώνα μια χήρα αναμενόταν να φοράει βαριά μαύρα ρούχα και πέπλα για τουλάχιστον δύο χρόνια μετά το θάνατο του συζύγου της και ν’ αποφεύγει όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις, ενώ ακόμα και σήμερα υπάρχουν δοξασίες που «υπαγορεύουν» οι χήρες να μην αναμιγνύονται στην παρασκευή των γλυκισμάτων του γάμου καθώς και στα προικιά. Και αν μπει στο σπίτι χήρα την πρώτη του μήνα θεωρείται γρουσουζιά όπως αναφέρει το dogma.gr.
Γίνεται εύκολα κατανοητό ότι τα μαύρα έχουν μείνει από την παράδοσή μας και συνεχίζουμε να τα φοράμε ως τιμής ένεκεν για τον νεκρό μας, είναι ένας φόρος τιμής για την μνήμη του.
Κανονικά εμείς οι Χριστιανοί δεν πρέπει να φοράμε μαύρα λόγω πένθους διότι, πως είναι δυνατόν να πενθούμε αφού πιστεύουμε στην Ανάσταση και στη Ζωή μετά Θάνατον;
Οι χήρες λοιπόν δεν χρειάζεται να φοράνε ισοβίως τα μαύρα, εκτός βέβαια εάν έτσι το νιώθουν. Γενικά κανείς δεν επιβάλει σε κανέναν τίποτα, αλλά ο καθένας πράττει σύμφωνα με τη συνείδησή του.
Τα μαύρα δεν έχουν καμία σχέση με την Ορθοδοξία, αλλά αποκλειστικά και μόνο με τις παραδόσεις.
Πηγή: https://www.ourlife.gr/