Καλά εσένα γιατί σ’ ενοχλεί και σε πικραίνει;
Τί νόμιζες ότι δε θα υπάρξουν άνθρωποι που θα σε συκοφαντούν και εμμονικά θα ασχολούνται μαζί σου επικρίνοντάς σε;
Και ποιός σου είπε ότι όλα αυτό δεν είναι για καλό και πρός όφελός σου;
Τις ώρες που εσύ συνεχίζεις τη ζωή σου κάποιοι σε συζητούν.
Κατάλαβέ το.
Δίνεις νόημα σε ψυχές που χωρίς εσένα δε θα είχαν τί να κάνουν αυτοί οι άνθρωποι.
Όσο μπορείς να θυμώσεις λοιπόν με το λουλούδι στο βάζο που σάπισε και δε μυρίζει πιά όμορφα άλλο τόσο μπορείς να θυμώσεις και με τέτοιου είδους ανθρώπους που ασχολούνται εμμονικά με το τί κάνει ο ένας κι ο άλλος.
Θα μου πεις… ”μα με κρίνουν και μιλούν άσχημα πίσω από την πλάτη μου. Μαθαίνω πράγματα για μένα που δεν τα ήξερα και ούτε καν τα φανταζόμουν”.
Έχεις δίκιο.
Κανείς δε μπορεί να σε κρίνει και κανείς δεν έχει τόσο καθαρή ψυχή ώστε να γίνει Θεός στη θέση του Θεού.
Θα σου πω όμως κάτι.
Το λουλούδι στον κήπο θέλει τρία βασικά πράγματα για να μεγαλώσει και να ανθίσει.
Θάψιμο, λάσπη και κοπριά.
Αλλιώς δε γίνεται να καρποφορήσει!
Γι’ αυτό να συγχωρείς αυτούς τους ανθρώπους.
Με το θάψιμο του στόματός τους, τη λάσπη της συκοφαντίας τους και την κοπριά της καρδιάς τους θα γίνουν η βασική αιτία να πας εκεί που μονάχα ο Θεός έχει ορίσει για σένα!
Από το Σωματείο Άγιοι Ανάργυροι Ηλιούπολης