Ό πρώτος σκοπός τής ποδιάς τής γιαγιάς ήταν νά προστατεύει τά ρούχα από κάτω, αλλά επίσης τής χρειαζόταν καί σάν γάντι γιά νά βγάλει τό φλεγόμενο ταψί από τό φούρνο.
Ήταν υπέροχο όταν στέγνωνε τά δάκρυα τών παιδιών καί σέ ορισμένες περιπτώσεις καθάριζε τά βρώμικα προσωπάκια τους.
Από τό κοτέτσι, ή ποδιά χρησιμοποιούνταν γιά νά κουβαλάει αυγά καί μερικές φορές καί κοτόπουλα.
Όταν έφταναν επισκέπτες, ή ποδιά προστάτευε τά ντροπαλά παιδιά από τό νά τά δούν.
Όταν έκανε κρύο, ή γιαγιά συνήθιζε νά πακετάρει τά χέρια της.
Ήταν αυτή πού κουβαλούσε πατάτες καί αποξηραμένα ξύλα στήν κουζίνα.
Γιά τόν κήπο, λειτουργούσε ώς καλάθι γιά πολλά λαχανικά.
Στό τέλος τής σεζόν τήν χρησιμοποιούσε γιά τή συλλογή τών πεσμένων μήλων από τό δέντρο.
Όταν οί επισκέπτες έφταναν ξαφνικά, ήταν έκπληξη νά δούμε πόσο γρήγορα αυτή ή παλιά ποδιά μπορούσε νά καθαρίσει τή σκόνη.
Τήν ώρα τού φαγητού ή γιαγιά κουνούσε τήν ποδιά στήν σκάλα κι έτσι οί άντρες ήξεραν ότι έπρεπε νά μαζευτούν στό τραπέζι!
Ή ποδιά ήταν τό τέλειο μαξιλάρι γιά νά στεγνώνει δάκρυα!
Ήταν όμως καί ο τέλειος παραμυθάς, αφού πάνω εκεί είχε πεί ή γιαγιά τά ωραιότερα παραμύθια!
Θά περάσουν πολλά χρόνια, ίσως καί ποτέ, γιά νά βρεθεί τό αντικείμενο πού θά αντικαταστήσει τήν ποδιά αυτή!
Στήν μνήμη τών γιαγιάδων μας.
Ό Θεός νά αναπαύσει τήν ψυχούλα τους.
Από το Σωματείο Άγιοι Ανάργυροι Ηλιούπολης