Όταν αναγκαστήκαμε να περνάμε τον περισσότερο χρόνο μας στο σπίτι λόγω της πανδημίας, πολλοί από εμάς βρίσκαμε παρηγοριά στα σνακ, τα οποία τρώγαμε καθημερινά, κυρίως εις βάρος της γραμμής μας. Το αγαπημένο σνακ παγκοσμίως, είναι σίγουρα τα πατατάκια. Τα έσοδα από τις πωλήσεις του αυξήθηκαν κατά 350 εκατομμύρια δολάρια μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2020 και δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι αυτή η τάση συνεχίστηκε και πέρυσι. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ από πού προήλθε η ιδέα για αυτό το σνακ;
Ο πατέρας των πατατών θεωρείται ο George Crum (γεννημένος George Speck), ένας σεφ Ινδικής και Αφροαμερικανικής καταγωγής που εργαζόταν στο εστιατόριο Moon’s Lake House στη μικρή πόλη Saratoga Springs στην πολιτεία της Νέας Υόρκης των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον τοπικό μύθο, μια ωραία μέρα του 1953, αυτό το μέρος φιλοξένησε έναν πλούσιο Αμερικανό επιχειρηματία Cornelius Vanderbilt. Φέρεται να παρήγγειλε τηγανητές πατάτες, αλλά όταν τις έβαλε σε ένα πιάτο, ζήτησε από τον σερβιτόρο να τις επιστρέψει στην κουζίνα γιατί ήταν πολύ χοντροκομμένες.
Απογοητευμένος από τη χειρονομία του, ο Κραμ έκοψε τις πατάτες στα πιο λεπτά κομμάτια για να τιμωρήσει τον Vanderbilt και τις τηγάνισε ώστε να γίνουν τραγανές. Αντί να εκλάβει αυτή την κίνηση ως προσβολή, που ήταν η πρόθεση του Κραμ, ο Βάντερμπιλτ ενθουσιάστηκε με τη γεύση των πατατών που παρασκευάζονται με αυτόν τον τρόπο. Αυτή η ιστορία έγινε σύντομα γνωστή στο Saratoga Springs, κι έτσι άλλοι επισκέπτες του εστιατορίου θέλησαν να δοκιμάσουν το νέο πιάτο του Kram.
Όταν τα λεγόμενα πατατάκια Saratoga κέρδισαν θαυμαστές έξω από αυτό το μέρος, ο δημιουργός τους αποφάσισε να ανοίξει το δικό του εστιατόριο όπου ένα καλαθάκι με αυτό το σνακ υπήρχε σε κάθε τραπέζι ως ορεκτικό. Τριάντα χρόνια αργότερα, ο Κραμ σταμάτησε να μαγειρεύει και έκλισε το εστιατόριό του. Πριν συνταξιοδοτηθεί, ένας δημοσιογράφος της New York Herald έγραψε ότι ήταν ο καλύτερος σεφ της Αμερικής, ενώ ονομάστηκε «Ο Έδισον του λίπους» σε ένα άρθρο που του αφιέρωσε στο περιοδικό American Heritage.
Μέχρι το 1985, τα πατατάκια σερβίρονταν αποκλειστικά σε εστιατόρια και από εκείνη τη χρονιά και μετά πωλούνταν και σε καταστήματα, κυρίως χάρη στον επιχειρηματία William Tependen. Η συσκευασία των τσιπς σε χάρτινες σακούλες σχετίζεται με την καινοτομία της Lore Skader, μιας επιχειρηματία από την Καλιφόρνια. Όχι μόνο αποφάσισε να πουλήσει τα πατατάκια σε συσκευασία, αλλά σημείωσε επίσης την ημερομηνία λήξης του σνακ στη συσκευασία του, καθώς και το υποχρεωτικό σλόγκαν του προϊόντος, το οποίο, είτε το πιστεύετε είτε όχι, έγραφε: «Τα πιο δυνατά πατατάκια στον κόσμο».
Την επόμενη χρονιά, ο σεφ και πρώην πυγμάχος Leonard Jep άρχισε να παράγει τα πατατάκια μαζικά, σύμφωνα με φήμες, μόνο για έναν πελάτη, τον Al Capone. Ο διαβόητος γκάνγκστερ φέρεται να πίστευε ότι θα χρησίμευαν ως υπέροχο σνακ στα παράνομα μπαρ του κατά τη διάρκεια της ποτοαπαγόρευσης.
Το Lay’s έγινε η πρώτη αμερικανική μάρκα αυτού του σνακ το 1961, ακολουθούμενη από άλλες. Σήμερα, βέβαια, τα ράφια με τα τσιπς διαφόρων μεγεθών και γεύσεων αποτελούν την πλειοψηφία της ποικιλίας σε παντοπωλεία και σούπερ μάρκετ και δεν μας φαίνεται ότι αυτό θα αλλάξει σύντομα, προς χαρά όλων των θαυμαστών αυτού του νόστιμου σνακ.
Μετάφραση: Λιλιάνα Κούλιτς, https://www.ertnews.gr/