Του Κώστα Α. Κοντογιαννίδη
Η συνοικία του Ψυρρή τα παλιά χρόνια τραβούσε ως μαγνήτης κάθε άτομο που παρανομούσε. Εύρισκε εκεί άσυλο. Και οι πρώτοι αστυνομικοί που διορίστηκαν τότε για να αντιμετωπίσουν τους εγκληματίες αντί να τους παραπέμπουν στη δικαιοσύνη επέβαλαν οι ίδιοι τις λεγόμενες «αστυνομικές ποινές».
Μια από αυτές ήταν η αποκοφίνωση. Όποιος καταδικαζόταν - πάντα με συνοπτικές διαδικασίες- στην αποκοφίνωση, οδηγείτο στην αγορά κι εκεί αναγκαζόταν να καθίσει οκλαδόν ή γονυπετής κάτω από ένα μεγάλο κοφίνι. Οι άλλοι πολίτες που συγκεντρώνονταν γύρω από τον τιμωρούμενο κάθονταν με τη σειρά τους πάνω στο κοφίνι και χλεύαζαν τον τιμωρημένο. Πάνω στο κοφίνι είχε το δικαίωμα να καθίσει κάθε πολίτης ο οποίος δεν είχε υποπέσει σε παρόμοιο αδίκημα ή πταίσμα κατά το παρελθόν.
Ο βούρδουλας ήταν επίσης μία από τις αστυνομικές ποινές που επιβάλλονταν. Κάθε πταίσμα επέσυρε και ανάλογο αριθμό κτυπημάτων. Όποιος δυστροπούσε να μαρτυρήσει καταδικαζόταν σε αριθμό κτυπημάτων δια του βούρδουλα, ενώ άλλη ανακριτική μέθοδος για να μαρτυρήσουν ήταν τα βρασμένα αυγά και οι αλμυρές σαρδέλες!
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ