Ρωτούν πολλές φορές τους συνεργάτες μου: Τι σας κρατάει στους ΔΕΣΜΟΥΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ;
Η απάντηση εκφράζει όλους τους φίλους και τους εθελοντές των ΔΕΣΜΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ: Νιώθουμε πιο δημιουργικοί, πιο δραστήριοι, πιο αποτελεσματικοί και επιτέλους πιο χρήσιμοι.
Μένουμε δίπλα στους ανθρώπους της ανάγκης, για να μην αισθάνονται ΜΟΝΟΙ.
Σε μια εποχή όπου οι αξίες διαμορφώνονται με βάση την απόκτηση υλικών αγαθών και για προσωπικό όφελος, εμείς θέλουμε να κάνουμε την ΔΙΑΦΟΡΑ.
Ανταποκρινόμαστε στο παγκόσμιο κάλεσμα που είναι η Αλληλεγγύη και ο Εθελοντισμός και θέλουμε να προσφέρουμε αποτέλεσμα χρήσιμο στην κοινωνία αλλά και παράδειγμα.
Λόγω του ρόλου μου στους ΔΕΣΜΟΥΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, θα ήθελα να πω ένα ευχαριστώ, σε όλους τους ανθρώπους που σχετίζονται με την δράση μας και μου δημιουργούν συναισθήματα.
Αυτό σημαίνει πως είμαι ακόμα ζωντανή, νιώθω βαθιά συνειδητοποίηση της φράσης του Σατρ “Θέλω πριν πεθάνω, να είμαι ζωντανός”.
Η συμμετοχή μου στους ΔΕΣΜΟΥΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, μου προσφέρει την απόλυτη υπαρξιακή συνειδητοποίηση.
Δίπλα μου και παράλληλα με εμένα, πορεύονται στον δρόμο της ζωής άνθρωποι ο καθένας με το δικό του οπλοστάσιο.
Αισιόδοξοι, απαισιόδοξοι, τυχεροί, λιγότερο τυχεροί, πεισματάρηδες, παραιτημένοι, φιλόδοξοι, αδιάφοροι, σκεπτόμενοι, αλαζόνες... άνθρωποι του ΕΓΩ αλλά και του ΕΜΕΙΣ.
Είμαι ευτυχής γιατί το μαγνητικό πεδίο όλων των διπλανών και των απέναντι, με πλουτίζουνε με συναισθήματα και με κάνουν να νιώθω ζωντανοί.
Η ύπαρξη τους με πείθει ότι δεν είμαι μόνη στο γήινο σύμπαν.
Τους λέω ευχαριστώ, που μέσα από το νοιάξιμο μου για την στενόχωρη καθημερινότητα τους, με κάνουν και εμένα καλύτερο άνθρωπο.
Ανακάλυψα ότι το δώσε είναι κομμάτι ευτυχίας.
Το πάρε έρχεται πολύ δεύτερο και καλύπτει τον εγωισμό μας που καλό θα είναι, να του βάζουμε όρια.
Είναι δύσκολη άσκηση αλλά είναι και μία πρόκληση ζωής.
Κάθε φορά οι προκλήσεις στη ζωή μας καθρεφτίζουν την ουσία της δικής μας προσωπικότητας.
Ο αγώνας μας για κάθε καλό, απαιτεί να γίνουμε “Επίμονοι Κηπουροί”.
Ντίνα Μανωλοπούλου
Πρόεδρος των ΔΕΣΜΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΥΗΣ