Η ιστορία των παγκοσμίου φήμης σοκολάτες και πραλίνες Λεωνίδας είναι τόσο πλούσια όσο και τα ίδια τα γλυκίσματα. Όλα ξεκίνησαν με τον Έλληνα σοκολατοποιό Λεωνίδα Κεστεκίδη, ο οποίος δημιούργησε τα υπέροχα γλυκίσματα γιατί τελικά απλώς «ήθελε να σκορπίσει λίγη ευτυχία».
Το ευγενές όνομα των ακαταμάχητων σοκολατών προέρχεται από τον Λεωνίδα Κεστεκίδη, έναν νεαρό ζαχαροπλάστη που γεννήθηκε στην περιοχή της Καππαδοκίας της Μικράς Ασίας το 1876.
Σε ηλικία δεκαεπτά ετών, ο Κεστεκίδης μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου γρήγορα έμαθε την τέχνη της σοκολάτας.
Μόλις έφτασε, άρχισε να εργάζεται ως σοκολατοποιός στη Νέα Υόρκη και έμεινε εκεί για πέντε χρόνια. Το 1898, ο Λεωνίδας μετακόμισε στο Παρίσι, όπου άσκησε την τέχνη της σοκολάτας για άλλη μια δεκαετία.
Οι σοκολάτες του Λεωνίδα Κεστεκίδη παρουσιάστηκαν στην Παγκόσμια Έκθεση
Το 1910, ταξίδεψε στην Παγκόσμια Έκθεση στις Βρυξέλλες, όπου τα γλυκά του με σοκολάτα κέρδισαν το χάλκινο βραβείο. Τρία χρόνια αργότερα, ταξίδεψε ξανά στο Βέλγιο για την Παγκόσμια Έκθεση στη Γάνδη. Εκεί, παντρεύτηκε την Jeanne Emelia Teerlinck και κατέληξε να μείνει για πάντα στη χώρα.
Ο Κεστεκίδης άνοιξε το πρώτο του τσαγερί το 1910 στη Γάνδη όπου, εκτός από τσάι, σέρβιρε τα ήδη διάσημα γλυκά του σοκολάτας. Ακολούθησαν περισσότερα καταστήματα τσαγιού στις Βρυξέλλες και στο Blankenberge και γεννήθηκε η αυτοκρατορία της σοκολάτας Λεωνίδας.
Ο Κεστεκίδης είπε ότι οι σοκολάτες του έγιναν τόσο θρυλικές όσο ο μεγάλος Σπαρτιάτης πολεμιστής που βρίσκεται στο σήμα κατατεθέν, «Δεν το έκανα για τα χρήματα. Δεν το έκανα για φήμη. Το έκανα γιατί ήθελα να σκορπίσω λίγη ευτυχία».
Το 1922, μετά την πολιτική αναταραχή στην Ελλάδα μετά την καταστροφή της Σμύρνης, ο ανιψιός του Κεστεκίδη, Βασίλειος, μετακόμισε στη Γάνδη για να ζήσει με τον θείο του. Τότε ο Λεωνίδας ανέλαβε να διδάξει στον Βασίλειο την ωραία τέχνη της ζαχαροπλαστικής. Οι δυο τους αλληλοσυμπλήρωναν τέλεια: ο ένας ήταν γεννημένος πωλητής και ο άλλος δημιουργικό πνεύμα. Μαζί δημιούργησαν νόστιμες πραλίνες για μια συνεχώς αυξανόμενη αγορά.
Ο Βασίλειος έκανε προσωπική του αποστολή να επεκτείνει περαιτέρω την επιχείρηση του θείου του. Το 1935 μετακόμισε στην πρωτεύουσα των Βρυξελλών και περπάτησε στους δρόμους πουλώντας πραλίνες του θείου του Λεωνίδα. Μετά από προβλήματα με την αστυνομία, αποφάσισε να ανοίξει το δικό του κατάστημα.
Στο πρώτο μαγαζί του οι σοκολάτες φτιάχνονταν ακριβώς μπροστά στον υποψήφιο πελάτη ενώ ήταν τόσο μικρό που δεν είχε καν πόρτα.
Η αυτοκρατορία των Σοκολατών Λεωνίδα
Το 1937, ο Βασίλειος αποφάσισε τελικά να καθιερώσει νόμιμα τις δημοφιλείς σοκολάτες της οικογένειας με επωνυμία. Τίμησε τον θείο του χρησιμοποιώντας το μικρό του όνομα και τοποθέτησε μια εικόνα του Έλληνα πολεμιστή Λεωνίδα στο λογότυπο. Το όνομα Λεωνίδας καταχωρήθηκε τότε στην πόλη των Βρυξελλών.
Η εταιρεία Πραλίνες Λεωνίδας κατάφερε ακόμη και να επιβιώσει από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με τον Βασίλειο να βρίσκει με κάποιο τρόπο πηγές για να αγοράσει κακάο και να φτιάχνει μόνος του τις σοκολάτες. Είχε προμηθευτεί τόσο μεγάλο απόθεμα ζάχαρης και κακάο από πριν που είχε αρκετό για να συνεχίσει την παραγωγή καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου.
Εκείνη την εποχή, οι πραλίνες Λεωνίδα δεν ήταν καθόλου ανόητες, ασήμαντες τέρψεις, όπως μπορεί να ήταν στην προπολεμική εποχή. Κατασκευάζονταν ειδικά για παιδιά γιατί περιείχαν κρέμα και ζάχαρη, καθώς και απαραίτητες βιταμίνες και μέταλλα, που ήταν πολύ σπάνια στα χρόνια του πολέμου.
Στη συνέχεια, ο Λεωνίδας Κεστεκίδης άρχισε να αποχωρεί από την εταιρεία, ανοίγοντας σταδιακά τον δρόμο στον αγαπημένο του ανιψιό, τον Βασίλειο, να αναλάβει τη διοίκηση. Ο Λεωνίδας Κεστεκίδης έφυγε από τη ζωή το 1948.
Ο Λεωνίδας είχε θέσει τα θεμέλια και ο Βασίλειος έχτισε τα ισχυρά τείχη της αυτοκρατορίας της σοκολάτας Λεωνίδα. Ο ανιψιός του Λεωνίδα διατήρησε το όραμά του να κατασκευάζει προϊόντα πολυτελείας που ο καθένας μπορούσε να αγοράσει.
Ο Βασίλειος μετέφερε τη διάσημη σοκολατοποιία από τη Boulevard Anspach 58 στο 46, που εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από την εταιρεία Λεωνίδας μέχρι σήμερα και έχει γίνει τόπος προσκυνήματος για τους λάτρεις της σοκολάτας.
Το πρώτο κατάστημα Leonidas εκτός Βελγίου άνοιξε το 1969 στη Λιλ της Γαλλίας. Στη συνέχεια η εταιρεία επεκτάθηκε στο Λουξεμβούργο, τη Γερμανία, την Ολλανδία, την Αγγλία και αργότερα στην Αθήνα. Αμέσως μετά, οι περίφημες πραλίνες εισήχθησαν στις ΗΠΑ και την Αφρική.
Ο Βασίλειος Κεστεκίδης πέθανε το 1970, τη χρονιά που η εταιρεία εισήχθη για πρώτη φορά στο χρηματιστήριο. Ωστόσο, η οικογένεια διατήρησε σημαντικό ρόλο στη διοίκηση της εταιρείας. Μετά το θάνατό του, το «Confiserie Leonidas» πέρασε στα αδέρφια και τις αδερφές του Βασίλειου.
Οι συνταγές του Κεστεκίδη χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα
Από εκείνη την εποχή, τα πράγματα απογειώθηκαν για την αυτοκρατορία του ζαχαροπλαστείου Λεωνίδα. Η παραγωγή επεκτάθηκε και η Confiserie Leonidas αγόρασε το παλιό εργοστάσιο Crown-Baele στο Άντερλεχτ του Βελγίου στο Graindorlaan 41-43, όπου έχει επίσης την έδρα της η εταιρεία Λεωνίδας.
Το 1980, ο Λεωνίδας εισήγαγε τη λευκή σοκολάτα στο τεράστιο μενού των απολαυστικών γλυκών. Ωστόσο, μόνο μερικές από τις πρωτότυπες συνταγές του Λεωνίδα Κεστεκίδη έχουν αλλάξει με τα χρόνια, και ακόμη και τότε, αυτό γινόταν μόνο για πρακτικούς σκοπούς.
Οι πραλίνες Λεωνίδας εξακολουθούν να φτιάχνονται από το καλύτερο κακάο, ενώ οι γεμίσεις παρασκευάζονται από εκλεκτά υλικά όπως φρέσκο βούτυρο, φρέσκια κρέμα, τούρκικα φουντούκια, κεράσια Morello, ιταλικά αμύγδαλα, καρύδια Γκρενόμπλ και πορτοκάλια Βαλένθια.
Ήταν τέτοια η δημοτικότητα των πραλινών που μέχρι το 1983, η βελγική κυβέρνηση είχε θέσει ακόμη και ένα ανώτατο όριο στην τιμή τους, όπως κάνουν τα έθνη για το ψωμί και το γάλα, θεωρώντας ότι τα κεράσματα του Λεωνίδα είναι απολύτως απαραίτητα για τη ζωή.
Εκτός από τις πρωτότυπες συνταγές του Λεωνίδα Κεστεκίδη, οι διάδοχοί του πρόσθεσαν νέα υλικά και προϊόντα κατά τη διάρκεια των δεκαετιών και σήμερα, τα καταστήματα προσφέρουν εκατό διαφορετικούς τύπους σοκολατένιων γλυκών.
Νέες εμπνεύσεις έχουν έρθει από διαφορετικές πηγές, και αυτές συνδυάζονται με τις αυθεντικές συνταγές σοκολάτας για να δελεάσουν τους ουρανίσκους σε όλη τη διαδρομή από τις Βρυξέλλες στη Νέα Υόρκη και από το Παρίσι έως το Χονγκ Κονγκ.
Η εταιρεία άνοιξε ένα άλλο εργοστάσιο στο Άντερλεχτ του Βελγίου, με την άφιξη της νέας χιλιετίας για να καλύψει την αυξανόμενη διεθνή ζήτηση, καθώς οι ΗΠΑ και οι χώρες της Ασίας έχουν αγκαλιάσει πλήρως τις πραλίνες Λεωνίδα.
Το μεγαλύτερο κατάστημα με το όνομα Λεωνίδας βρίσκεται στην Rue au Beurre στις Βρυξέλλες. Η επωνυμία Λεωνίδας έχει τώρα 350 καταστήματα στο Βέλγιο και πάνω από 1.200 σε πενήντα χώρες σε όλο τον κόσμο, διασφαλίζοντας ότι η διάδοση αυτού του απολαυστικού κομματιού ευτυχίας ήταν πράγματι τόσο επιτυχημένη όσο ο Κεστεκίδης ήλπιζε ότι θα ήταν.