Είναι γνωστό ότι τα σαλιγκάρια εμφανίζονται μετά από βροχή. Βέβαια δεν συμβαίνει ακριβώς έτσι. Στην πραγματικότητα βγαίνουν κατά τη διάρκεια της βροχής, απλώς εμείς τα βλέπουμε μετά, αφού κυκλοφορούμε όταν κοπάσει η βροχή.
Γιατί όμως τα σαλιγκάρια αγαπούν τη βροχή;
Ως μαλάκια τα σαλιγκάρια αποτελούνται σε μεγάλο ποσοστό από νερό. Έτσι χρειάζονται πολλή υγρασία για να επιβιώσουν. Μάλιστα, όσο πιο ενυδατωμένα είναι, τόσο πιο αποτελεσματικά απορροφούν το οξυγόνο. Γι’ αυτό λοιπόν δραστηριοποιούνται όταν επικρατεί υγρασία (π.χ. στην βροχή ή κατά τη διάρκεια της νύχτας).
Όταν στο περιβάλλον επικρατούν συνθήκες υπερβολικά ξηρές, υποχωρούν στο εσωτερικό του κελύφους τους και το σφραγίζουν με ένα είδος προσωρινού καλύμματος από αποξηραμένη βλέννα. Σε αυτή την κατάσταση βρίσκονται σε ένα είδος «νάρκης» και μπορούν να επιβιώσουν χωρίς νερό για μήνες. Μόλις όμως η υγρασία του περιβάλλοντος φτάσει και πάλι σε επιθυμητά επίπεδα, πεινασμένα καθώς είναι, βγαίνουν για να αναζητήσουν τροφή στα φρεσκοποτισμένα τρυφερά βλαστάρια του εδάφους.
Πάμε να δούμε τι άλλο ξέρουμε γι’ αυτά…
Το σώμα των σαλιγκαριών παράγει μια ιδιαίτερη παχύρρευστη σίελο, χάρη στην οποία μπορούν να έρπουν κατά μήκος μιας λεπίδας ξυραφιού χωρίς να κοπούν.
Τα σαλιγκάρια επιβιώνουν σε ασβεστώδη και όχι αργιλώδη εδάφη. Η παρουσία ασβεστίου είναι απαραίτητη για τη δημιουργία του κελύφους τους.
Ζουν ως και 15 χρόνια.
Είναι ερμαφρόδιτα. Αυτό σημαίνει ότι κάθε σαλιγκάρι διαθέτει τόσο αρσενικά όσο και θηλυκά όργανα αναπαραγωγής. Για να γονιμοποιηθεί, πρέπει να ζευγαρώσει με άλλο σαλιγκάρι και να φέρουν σε επαφή τα αντίθετα γεννητικά τους όργανα.
Κινούνται σε περίεργες τροχιές, συνήθως κυκλικές.
Συνήθως βασίζονται στην αίσθηση της αφής και της οσμής χρησιμοποιώντας τις δύο μικρότερες κεραίες για την εύρεση φαγητού, καθώς έχουν πολύ ασθενή όραση.
Λόγω της παχύρρευστης σιέλου που παράγουν, έχουν εξαιρετική ικανότητα πρόσφυσης σε επιφάνειες και μπορούν και κινούνται, έρπονται, ακόμα και καθώς κρέμονται προς τα κάτω.
Τα σαλιγκάρια ξηράς αναπνέουν με πνεύμονες.
Τα σαλιγκάρια ξηράς εξελίχθηκαν από τα θαλάσσια σαλιγκάρια 600 εκατομμύρια χρόνια πριν.
Στην Ευρώπη έχουν καταγραφεί 400 είδη σαλιγκαριών και σε όλο τον κόσμο 4000 είδη. Στην Ελλάδα τρία κυρίως είδη θεωρούνται εδώδιμα, τα Helix lucorum, Helix pomatia και Helix aspersa.
Πηγή: https://poiostigiati.gr/