Μπαίνουμε στην Εκκλησία αθόρυβα, δηλαδή χωρίς να ακούγεται ήχος από τα βήματά μας.
Ο άγιος Θεόδωρος λέει: "Ένα κουνούπι αν κάνει θόρυβο στην εκκλησία είναι καταραμένο"
Προσκυνούμε με ευλάβεια τις άγιες εικόνες. Δεν φυλάμε ποτέ το Χριστό και την Παναγία στο πρόσωπο.
Δεν στεκόμαστε ποτέ μπροστά στην είσοδο της Εκκλησίας και γενικά σε μέρος που εμποδίζει τους άλλους που έρχονται μετά από εμάς, να πάνε στη θέση τους.
Μένουμε όσο πιο πολύ μπορούμε όρθιοι, ακίνητοι, σιωπηλοί και προσευχόμαστε.
Οι μητέρες με νήπια καλό είναι να στέκουν κοντά στην είσοδο της Εκκλησίας και όταν τα νήπια κλαίνε, να βγαίνουν για λίγο έξω.
Μέσα στην εκκλησία επιτρέπεται μόνο συζήτηση με το Θεό. Κάθε άλλη συζήτηση αμαρτία. Αν χρειαστεί να πούμε κάτι, το λέμε τόσο ψιθυριστά, ώστε να το ακούσει μόνο ό συνομιλητής μας.
Οι μεγάλης ηλικίας να μη λένε απολύτως τίποτε, γιατί δεν ακούνε καλά και δεν το καταλαβαίνουν πόσο δυνατά φωνάζουν.
Είναι απαραίτητο να είμαστε όλοι όρθιοι στα εξής σημεία: "Ευλογημένη η Βασιλεία", "Σοφία ορθοί", Ευαγγέλιο, Χερουβικό, Πιστεύω, "Λάβετε φάγετε" μέχρι και το "Άξιον εστίν", "Πάτερ ημών", Τά άγια τοίς αγίοις", "Μετά φόβου Θεού", Απόλυση.
Τις Κυριακές δεν γονατίζουμε. Τίς άλλες ημέρες, όταν ό Ιερέας πει: «Τα σα εκ των σων Σοί προσφέρουμεν», γονατίζουμε.
Στη θεία κοινωνία πηγαίνουμε με σειρά, ένας-ένας σε απόσταση ο ένας από τον άλλον. Ένας επίτροπος έχει υποχρέωση να αγρυπνεί για την τήρηση τάξης.
Οι μεγάλης ηλικίας πρέπει να δίνουν το καλό παράδειγμα ευλάβειας, υπομονής, σιωπής, προσευχής. Τα παιδιά πρέπει να δείχνουν σεβασμό στους μεγάλους, να μην ξετρυπώνουν να παίρνουν αντίδωρο ή να κοινωνήσουν πρώτα.
Και όταν τελειώσει η Λειτουργία, πρέπει να έχουμε μέσα στην εκκλησία την ίδια ευλάβεια, γιατί η Εκκλησία είναι Οίκος Θεού. Δεν είναι σωστό στο τέλος να γκρεμίσουμε ότι χτίσαμε.
+ Ό Νικοπόλεως ΜΕΛΕΤΙΟΣ