Τι να σου πω λεβέντη μου Κυριακάτικα; Απορώ… Μόνο τούτο βγαίνει από το στόμα μου, με τόση σαπίλα που βλέπω να κυκλοφορεί τριγύρω μας.
Μωρέ τι κούτσουρα βλέπω να σε τριγυρνάνε! Μωρέ τι ζαμανφουτίστες έχεις στο πλευρό σου, αλλά και τι καναπεδοπαιχτούρες;
Μέχρι να σηκώσουν το ένα πόδι, βρωμάει το άλλο…
Πως αντέχεις μωρέ παιδάκι μου με δαύτους;
Έτσι την έβγαλες καθαρή με τη «Μήδεια»; Μωρέ μπράβο κωλοφαρδία!!!
Μα καλά, κλεισμένοι μες το σπίτι πέντε μαντραχαλαίοι όπως βλέπω εδώ στο δεξί τοίχωμα του φλιτζανιού, ένας μωρέ δεν σήκωσε τον πισινό του, να πάει να καθαρίσει την είσοδο του σπιτιού; Ούτε ένας;
Αλλά καλέ τι λέω… Να εδώ… βλέπω ότι σηκώθηκε ένας και πήρε τηλέφωνο… βρίζοντας έναν υπάλληλο γιατί δεν ήρθε ο δήμος να σας σκεπάσει τις τριανταφυλλιές και να σας προστατέψει την ινδική κάνναβη που είχατε στο μπαλκόνι.
Μπράβο βρε, για όλα φταίνε οι άλλοι… και μετά φωνάζουμε, γιατί μας έχουν κλεισμένους μέσα!
Εσύ όμως, μεγάλη πόρτα θα διαβείς και θα είναι του κουρέα, γιατί αγάπη μου γλυκιά με αυτή την αφάνα που κυκλοφοράς, δείχνεις για λίγο τέρας.
Τώρα δεν ξέρω για βρακιά ποτέ θα πας να πάρεις, αλλά εδώ που τα λέμε… πρόσεχε καλά μην είναι από εκείνα τα μεταξωτά που σε μπελά σε βάζουν, ξυπνώντας σου ένστικτα ερωτικά… και πόνο στο κεφάλι!!!
Αλλά βρες μου έναν κερατά που έχει την ευθύνη, σε ότι σάπιο κυκλοφορεί, εκβιάζει και λοιδορεί… δίχως λογαριασμό να δίνει.