Ταξίδεψε μέσα στο όνειρο μέχρι να το κάνεις πραγματικότητα...
Κάποτε ένα αγαπημένο σε μένα πρόσωπο, μου είχε μιλήσει για έναν τόπο μακρινό. Έναν τόπο παραμυθένιο. Δεν είχε καταφέρει να πάει αλλά ήξερε τόσα πολλά γι ́ αυτήν την χώρα και τους πολίτες της.
Μια χώρα πολλά μίλια μακριά μας, αλλά ταυτόχρονα τόσο άρρηκτα συνδεδεμένη με ισχυρούς δεσμούς φιλίας, που εκτείνονται από τα βουνά και τις πεδιάδες της Ηπειρωτικής Ελλάδας και της Κρήτης έως τις ερήμους της Μέσης Ανατολής, τα πεδινά της Ιταλίας και τους αιματοβαμμένους δρόμους της Αθήνας μέρες μετά την απελευθέρωσή της.
Το ταξίδι αυτό είναι αφιερωμένο σε σένα που έφυγες τόσο ξαφνικά από κοντά μου. Σε σένα που με άφησες μόνη, να παλεύω με τα θεριά και τους δαίμονες μου...
Δείτε το πρώτο βίντεο
https://www.youtube.com/watch?v=sR-O9-PeTos
Μου είχες υποσχεθεί ότι θα πάμε μαζί, για να βρούμε την χαμένη αθωότητα και θα κάτσουμε όσο θέλουμε. Δυστυχώς όμως, μαζί δε μπορέσαμε ποτέ να πάμε.
Έφυγες, και εγώ σήμερα μία τόσο κρύα και βροχερή ημέρα του Φθινοπώρου, σε ονειρεύτηκα και αποφάσισα να σου αφηγηθώ τι είδα, σε αυτή την τόσο μακρινή χώρα. Σε αυτήν την τόσο μακρινή για μας Ήπειρο.
Όσο η βροχή έξω δυναμώνει και ένα ρόφημα σοκολάτας με συντροφεύει, έλα κάτσε δίπλα μου έστω και νοερά, να σου αφηγηθώ μέσα από εικόνες τι είδα στη Νέα Ζηλανδία!!!!!!
Θα σε ταξιδέψω, στα μέρη που πήγα και ίσως ‘’αισθανθείς’’ τα συναισθήματα που ένιωσα.
Δείτε το δεύτερο βίντεο
https://www.youtube.com/watch?v=hWFitdTx4NY
Σε παρακαλώ πολύ, μη με αφήσεις, κάθισε δίπλα μου και ταξίδεψε μαζί μου. Έστω και αν είναι η τελευταία μας φορά.
Jeanne
