Κουβέντα στην αυλή με την ηθοποιό Κατερίνα Κλήμη
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Αυτό που με έσπρωξε να ασχοληθώ με την υποκριτική ήταν το πάθος μου για τις άπειρες ζωές που μπορούσα να ζήσω και να ταξιδέψω σε αυτές, μέσα από τη θεατρική σκηνή…
Τι σας έκανε να συμμετέχετε σε αυτή την παράσταση «Γίνε η Βασίλισσά Μου» & ποιος είναι ο ρόλος σας σε αυτή;
Η ιδιαιτερότητα του έργου με έκανε να πω το ναι για αυτή την παράσταση… Ο ρόλος μου, μιλά για μια γυναίκα που έπεσε έξω στα όνειρα της, για τη ζωή της και τις επιλογές της, μα πάνω από όλα, αυτό που της στοιχίζει με βαρύ τίμημα στην ψυχή της είναι η απόλυτη μοναξιά κι η απόρριψη από τον άντρα που ερωτεύτηκε και δόθηκε με όλη της την ψυχή. Είμαι η πρώτη ή μήπως θα είμαι η τελευταία; Όχι βέβαια… Χιλιάδες γυναίκες έχουν ζήσει και ζουν αυτό ακριβώς που ζει κι η ηρωίδα που ενσαρκώνω. Η μεγάλη της ανάγκη για αγάπη κι αποδοχή, την οδηγεί σε έναν άλλο δρόμο που μπορεί να μην είναι αποδεκτός από πολλούς, αλλά εκείνη για πρώτη φορά βρίσκει στη ζωή της αυτό που γύρευε…
Ποιο μήνυμα θα «στέλνατε» σ’ έναν υποψήφιο θεατή της παράστασης;
Το μήνυμα που θα έστελνα είναι ότι η διαφορετικότητα που τόσο συζητείται στις μέρες μας, μπορεί να έχει πολλά πρόσωπα απαλλαγμένα από τα στεγανά και τα ενοχικά κλισέ που μας έχει φορτώσει μέχρι τώρα η κοινωνία μας. Αρκεί να κάνουμε όλοι μας ένα βήμα εμπρός χωρίς φόβο κι ενοχή…
Τι πρέπει να περιλαμβάνει κατά τη γνώμη σας, μια καλή παράσταση;
Μία καλή παράσταση για μένα πρέπει να ανοίγει πολλά παράθυρα στη φαντασία του θεατή και να τον σπρώχνει σε μονοπάτια που ίσως ο ίδιος ποτέ δεν είχε περπατήσει.
Τι σημαίνει η λέξη «σανίδι» για εσάς;
Η λέξη σανίδι για μένα από μικρό παιδί ήταν η δική μου "ΙΘΆΚΗ". Είναι το δικό μου μαγικό ταξίδι που ζω στο απόλυτο τη διαδρομή χωρίς να με απασχολεί ο τελικός προορισμός.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «πρέσβη» της ελληνικής θεατρικής σκηνής, ποια αρχαία τραγωδία θα προτείνατε στους ξένους και γιατί;
Η τραγωδία που θα πρότεινα είναι οι ΠΕΡΣΕΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ γιατί είναι διαχρονικό κι επίκαιρο. Ένας πόλεμος είναι πάντα καταδικαστέος ανεξάρτητων πολιτικών συμφερόντων. Αυτοί που αντιπροσωπεύουν την εξουσία μιας χώρας αντικατοπτρίζουν τον λαό της χώρας αυτής, με αποτέλεσμα όταν αψηφούν τον ίδιο τον λαό τους, οι συνέπειες είναι τραγικές κι οι απώλειες είτε ανθρώπινες είτε οικονομικές, είναι ανεπανόρθωτες. Η αλαζονεία κι η απληστία, μόνο κακό μπορούν να φέρουν.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας θεατρικός συγγραφέας;
Ο ‘Ιψεν.
Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Ένα σταυρουδάκι που πάντα φοράω στον λαιμό μου.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Πίστεψε τα όνειρα σου. Αυτά ξέρουν τον δρόμο…
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να είναι πάντα ο εαυτός του. Μην προσπαθήσει ποτέ να γίνει κάποιος άλλος όσο σκληρό και να είναι το τίμημα της αλήθειας του…
Η Κατερίνα Κλήμη σπούδασε υποκριτική στην «Αθηναϊκή Σχολή» (Ανώτερη Δραματική Σχολή Kάλβου-Kαλαμπόκη). Έκανε σεμινάρια υποκριτικής στο Θέατρο των Αλλαγών (2007), καθώς και με τους δημιουργούς: Δημήτρη Μαυρίκιο (2007), Σοτιγκί Κουγιατέ (2008), Leon Herbet (Acting on Camera, 2009), Ε.Μελά- Γ.Καρούνη (2010), Γιώργο Βούρο (2014), Κώστα Αρζόγλου (θέμα «Ιοκάστη», 2017).
Έχει εμφανιστεί στην τηλεόραση, σε διαφημιστικό spot της Vodafone (2008) και στην σειρά «Εργαζόμενη Γυναίκα» (2008), Στο θέατρο, έπαιξε στις παραστάσεις «Ποτέ πια» (σκηνοθεσία Αλέξανδρος Ζαχαρέας, Θέατρο Άρτι, 2010), «8 Γυναίκες κατηγορούν εσένα» (σκηνοθεσία Έφη Μεράβογλου, Excalibur bar, 2012), «Pizza Mercedes» σε δικό της κείμενο (σκηνοθεσία Γιώργος Λιβανός, Studio Κυψέλης, 2012), «Δείπνο Θανάτου» (σκηνοθεσία Δημήτρης Παραδείσης, Θέατρο Λύχνος, 2019), «Ανάσα Ζωής» (σκηνοθεσία Κώστας Αρζόγλου, θέατρο Αλεξάνδρεια, 2020)
Φέτος πρόκειται να συμμετέχει στην νέα παράσταση «Γίνε η Βασίλισσά Μου» της Magda Morian, που θα την δούμε σύντομα στο θέατρο ΗΜΕΡΑΣ κάθε Σάββατο και Κυριακή.
Πρόκειται για ένα σύγχρονο έργο με τη μάτια στο σημερινό γίγνεσθαι, που περιγράφει μια πραγματικότητα που πολλοί ακόμα δεν είναι έτοιμοι να αποδεχτούν. Το έργο πραγματεύεται την διαφορετικότητα που προέρχεται από την μοναξιά, το αδιέξοδο, την λανθασμένη εκτίμηση των ανθρώπων μέσα σε σ’ ένα κοινωνικό σύστημα που όλα είναι λάθος αλλά επιβάλλεται το λάθος ως σωστό.
Δυο γυναίκες διαφορετικές: η μία απηυδισμένη αστή... η άλλη νησιώτισσα γεροντοκόρη… Δύο διαφορετικοί κόσμοι. Δύο κόσμοι με έναν σύζυγο, μια πεθερά, μια επαρχιώτισσα μάνα, ένα σαχλοκούδουνο, όλοι τους εν έξαλλο! Δύο κόσμοι με τάμπλετ, διαδίκτυο και… κατσίκια!
Μια συνάντηση τραγελαφική αλλά αληθινή που φτάνει στα άκρα. Μια συνάντηση που το μόνο που τους υποδεικνύει είναι η αρχή ενός απροσδόκητου έρωτα… Θα μπορέσουν;
Για τον aylogyros news και τον Παύλο Ανδριά