Κουβέντα στην «αυλή» μας, με την ηθοποιό Κωνσταντίνα Μαρία Σπυροπούλου, με αφορμή την συμμετοχή της στην παράσταση «Ρίζες» στο Red Jasper Cabaret Theatre
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Η αλήθεια είναι πως ξεκίνησα να ασχολούμαι γενικά με τις τέχνες στο ευρύτερο πλαίσιο τους. Αρχικά με τον χορό, έπειτα με το θέατρο και με το τραγούδι. Ασχολούμαι με το θέατρο τα τελευταία 6 χρόνια και πιστεύω αυτό που με ώθησε ήταν η ανάγκη μου για εκτόνωση και κοινωνικοποίηση. Μου Αρέσει πολύ να δημιουργώ, να εκφράζομαι και να πολιτικοποιούμαι μέσα από το θέατρο. Βέβαια θα αναφέρω πως η ενασχόληση μου με την υποκριτική ξεκίνησε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, μιας και μεγάλωσα σε σπίτι με άλλες τρεις αδελφές οπότε έπρεπε να πείθω τους γονείς μου ότι αν γινόταν κάποια ζημιά μέσα στο σπίτι δεν την είχα κάνει εγώ. Όποτε η επιβίωση με ώθησε να ασχοληθώ με την υποκριτική. Last but not least ασχολούμαι με το drag τα τελευταία δύο χρόνια και γι’ αυτό η παράσταση έχει πολλά στοιχεία drag μέσα.
Τι σας έκανε να συμμετέχετε στην παράσταση «Ρίζες» & ποιος είναι ο ρόλος σας σε αυτή;
Το να πω πως απλά συμμετέχω σε μια παράσταση που έχω επιμεληθεί εξ ολοκλήρου πιστεύω πως θα αφαιρούσε πολλά και από το έργο μιας και το έχω επιμεληθεί όλο . Η drag performance «Ριζες ή πως να στολίσεις τη στάμνα σου με γκλιτερ» είναι ένα πρότζεκτ που ξεκίνησα τον Απρίλιο του 2023 και βασίζεται σε έρευνα πάνω στους Βλάχους, τους Καραγκούνηδες και τους Σαρακατσάνους της Θεσσαλίας, καθώς και στην έννοια της ταυτότητας και της οικοδόμησης της. Είναι με κάποιο τρόπο θέατρο documento μιας και τα βιώματα που ακούγονται στην παράσταση είναι πραγματικά μιας και είμαι και εγώ Καραγκούνα. Όποτε θα απαντήσω στην ερώτηση τι με έκανε να δημιουργήσω αυτή την παράσταση και ο λόγος είναι η ανάγκη μου να συμπεριλάβω τις ρίζες μου στην ταυτότητα μου, μιας και έχω καταγωγή από τη Θεσσαλία. Ήθελα να μιλήσω για το πως νέα άτομα σαν και μένα θέλουν να κρατάνε το κομμάτι της παράδοσης στην ταυτότητα τους με τον δικό τους τρόπο. Ουσιαστικά ο ρόλος μου στην παράσταση είναι όλα. Από τον ρόλο της ερευνήτριας, στο ρόλο της performer μέχρι στο να μαζέψω τα σκηνικά. Μόνο φώτα δεν κάνω και ταμείο.
Θα μπορούσε οι «Ρίζες» να έχουν πλήρη ταύτιση με τη σημερινή κοινωνία;
Σίγουρα θα μπορούσαν να έχουν ταύτιση σε ένα πολύ μεγάλο μέρος του μιας και το drag και η παράδοση μπλέκονται μαζί. Έχει πολλά στοιχεία που παραπέμπουν στην σύγχρονη κοινωνία καθώς και κρυμμένα μηνύματα (ααα δεν λέω ποια, να έρθετε να μας δείτε). Ζούμε σε μια κοινωνία που η ερημοποίηση (από την επαρχία στην πρωτεύουσα, από τα χωριά στις πόλεις, από την Ελλάδα στο εξωτερικό) είναι ένα υπαρκτό φαινόμενο. Και με κάποιον τρόπο η παράσταση το πραγματεύεται καθώς εμείς δημιουργούμε τις συνδέσεις με τον τόπο μας. Με κάποιο τρόπο γινόμαστε μετανάστες ή και παρατηρητές της μετανάστευσης και της ποικιλομορφίας μιας και η Αθήνα ειδικά είναι πολυπολιτισμική. Όποτε το θέμα της καταγωγής, της ταυτότητας και την απώλειας μνήμης είναι πράγματα που μας απασχολούν πιστεύω, τουλάχιστον εμένα. Θεωρώ πως η παράσταση έχει και ρόλο υπενθύμισης, επιμόρφωσης και διασκέδασης και μπορεί να ταυτιστεί αρκετά με θέματα της σημερινής.
Ποιο μήνυμα θα «στέλνατε» σ’ έναν υποψήφιο θεατή της παράστασης;
Να αυτοπροσδιορίζεται με όποιο τρόπο θέλει και να συνδυάζει αντιθετικές ταυτότητες όπως για παράδειγμα drag Καραγκούνα (τυχαία ταυτότητα μόλις μου ήρθε). Και ένα ακόμα το οποίο το λέω και στην παράσταση όποτε θυμηθώ, είναι πως αν ρίξεις τσιμέντο πάνω σε ένα κομμένο δέντρο, τότε θα υπάρξει κάποια στιγμή που το δέντρο θα σπάσει το τσιμέντο καθώς θα μεγαλώνει. Έχω να δώσω και άλλα μηνύματα στο υποψήφιο θεατή αλλά θα δώσω και την ευκαιρία πέρα από υποψήφιος θεατής να γίνει απλά θεατής, να έρθει να με καμαρώσει και να κρατήσει οποία μηνύματα θέλει αυτός.
Τι σημαίνει η λέξη «σανίδι» για εσάς και πόσο αγγίζει τον ψυχισμό σας το «χειροκρότημα» του θεατή;
Πάντα μου άρεσαν γενικά, οι μαύρες αίθουσες των θέατρων αλλά προσωπικά με ενδιαφέρουν οι site specific παραστάσεις, δηλαδή οι παραστάσεις που γίνονται κυριολεκτικά παντού κι έτσι λαμβάνεται και υπόψιν ο ήδη υπάρχων χώρος. Με αυτή την έννοια, το σανίδι για μένα σημαίνει περιορισμός αλλά και αυτά που έχω κάτω από το στρώμα μου. Όσον αφορά την δεύτερη ερώτηση, με αγγίζει περισσότερο το πως θα είναι το κοινό κατά τη διάρκεια της παράστασης παρά στο χειροκρότημα. Αν δω ανθρώπους να γελάνε ή να συγκινούνται με επηρεάζει άμεσα κατά την διάρκεια της παράστασης. Εννοώ πως εάν έχει έρθει κάποιο άτομο να με δει , και είναι με το κινητό κατά την διάρκεια της παράστασης, αλλά στο τέλος με χειροκροτήσει εμένα δεν μου λέει κάτι το χειροκρότημα στο τέλος(έν τω μεταξύ έχω υπάρξει κι εγώ κακό κοινό, αλλά άλλο αυτό). Αν όμως έχει αγγιχτεί καθόλη τη διάρκεια του έργου, τότε θα το καταλάβω και στο τέλος . Εν κατακλείδι το χειροκρότημα είναι το κερασάκι και όχι η τούρτα ολόκληρη.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Μου ήρθε το Ηλία Ριχτο για λόγους που δεν μπορώ να καταλάβω και το ΠΑΡΤΕ ΣΒΑΡΑ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΙΣ ΚΟΡΦΕΣ. Η πιο αγαπημένη μου ατάκα όμως είναι «ΕΛΑΤΕ ΚΑΛΕ ΠΕΡΔΙΚΟΜΑΤΕΣ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ, ΓΙΑ ΤΡΕΙΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ».
Λίγα λόγια για την Κωνσταντίνα Μαρία Σπυροπούλου
Η Κωνσταντίνα Μαρία Σπυροπούλου (drag persona: Destiny Poulos) είναι performer με καταγωγή από τα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Ξεκίνησε να ασχολείται με το θέατρο το 2017 μέσω αυτό οργανωμένων ερασιτεχνικών ομάδων.
Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια πάνω στο χορό ( λάτιν, χιπ χοπ, σύγχρονο, capoeira, Bollywood, tango, movement), στο τραγούδι ( Balkan, ηπειρωτικό πολυφωνικό), το θέατρο και το drag τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Κάποια από τα σεμινάρια είναι το Θερινό Μαντείο 2021 με εμψυχωτές την Τζωρτζινα Κακουδάκη, Δημήτρη Σωτηρίου στην κίνηση και Γεωργία Τέντα στο πολυφωνικό τραγούδι και το Θερινό Μαντείο 2023 με εμψυχωτές την Μαρία Κεχαγιόγλου στην υποκριτική, Κικη Μπάκα στην κίνηση και Ελένη Κρασάκη στην φωνητική.
Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια «Θέατρο της Έρευνας» από τον Φανή Κατέχο από την ομάδα της Fabrica Athens. Τον Οκτώβριο του 2023 συμμετείχε στο project Human Mosaic - Rock Opera 2023 κατά το οποίο συνεργάστηκε με Θέατρα από Ελλάδα και εξωτερικό όπως το Teatro Nucleo από Ιταλία, Teatr Brama από Πολωνία, Fabrica Athens από Ελλάδα και την Γεωργία Μαυραγάνη.
Ακόμη έχει συμμετάσχει σε προγράμματα Erasmus+ με διάφορες θεματικές που σχετίζονται με το θέατρο, το χορό, την μουσική, το storytelling, το γκράφιτι, το drag και το τσίρκο.
Τον Απρίλιο του 2023 ξεκίνησε να δουλεύει πάνω στο project «Ρίζες ή πως να στολίσεις τη στάμνα σου με γκλιτερ» το οποίο και επιμελήθηκε εξ ολοκλήρου. Η drag παράσταση έχει να κάνει με βιώματα νέων Βλάχων, Καραγκούνηδων και Σαρακατσαναίων και το ποσό εν τελεί επηρεάζεται η ταυτότητα από την καταγωγή και την παράδοση. Περιέχει στοιχεία θεάτρου documento καθώς υπήρξε βιβλιογραφική και ποιοτική έρευνα με την μορφή ημιδομημένων συνεντεύξεων, σωματικό θέατρο, χορό, παραδοσιακό τραγούδι και stand up.
Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο 2ο Φεστιβάλ Σύγχρονου Καλλιτεχνικού Καμπαρέ του Red Jasper Cabaret Theatre όπου και απέσπασε το 1ο βραβείο στο διαγωνιστικό κομμάτι. Έπειτα ήταν στην θεατρική σεζόν του Red Jasper για 6 συνολικά παραστάσεις. Τέλος, πέρα από την ενασχόληση με τις τέχνες, σπουδάζει Μάρκετινγκ στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση, πατήστε ΕΔΩ
Παύλος Ανδριάς για τον aylogyros news
