Κουβέντα στην «αυλή» μας, με τον ηθοποιό Χρίστο Γεωργίου με αφορμή την συμμετοχή του στην παράσταση «Ο Ποπολάρος» του Γρηγόρη Ξενόπουλου, στο Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού «ΘΥΜΕΛΗ-ΕΛΛΗ ΒΟΖΙΚΙΑΔΟΥ»
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Το θέατρο, ως ένας από τους πυλώνες του πολιτισμού μας, έχει σκοπό και λόγο ύπαρξης. Να κάνει τον κόσμο που ζούμε καλύτερο και δικαιότερο. Έχοντας πάντα αυτό στο μυαλό μου, θέλησα από πολύ νωρίς να το μάθω, να το υπηρετήσω και να στρατευτώ κι εγώ σ’ αυτό τον αγώνα. Η επιλογή μου να ασχοληθώ μ’ αυτό ήταν για μένα θέμα εσωτερικής ανάγκης, προσωπικής έκφρασης, διαμαρτυρίας, συνδικαλισμού, εκτόνωσης συναισθημάτων, κάθαρσης.
Τι σας έκανε να συμμετέχετε στην παράσταση «Ο Ποπολάρος» & ποιος είναι ο ρόλος σας σε αυτή;
Η Λόρνα Κούτση επικεφαλής και συνεχίστρια του θεάτρου Θυμέλη Τέχνης και Πολιτισμού της Έλλης Βοζικιάδου μου έκανε την τιμή να μου προτείνει το ρόλο του κόντε Ντιμάρα στο θεατρικό έργο «Ποπολάρος» του Γρηγόρη Ξενόπουλου, ένα σπουδαίο και διαχρονικό έργο. Δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε ένα λόγο που θα με έκανε να μη θέλω να συμμετέχω.
Θα μπορούσε το «Ο Ποπολάρος», να έχει πλήρη ταύτιση με το σήμερα, σε ότι έχει σχέση με ανθρώπινες σχέσεις και αντιλήψεις;
Φυσικά, γι’ αυτό και είναι ακόμα επίκαιρο. Αν στη θέση του ποπολάρου Ζέπου βάλεις κάποιον αλλόθρησκο, αλλόφυλο έχεις ένα θεατρικό έργο που ταυτίζεται με το σήμερα. Οι αντιλήψεις και οι ανθρώπινες σχέσεις δεν άλλαξαν όσο θα έπρεπε, παρά μόνο οι στόχοι των διακρίσεων και της περιθωριοποίησης.
Ποιο μήνυμα θα «στέλνατε» σ’ έναν υποψήφιο θεατή της παράστασης;
Ο «Ποπολάρος» είναι ένα έργο που ψυχαγωγεί και προβληματίζει. Η γλώσσα του έργου γοητεύει και τον ερμηνευτή και το θεατή. Η παράσταση στήθηκε με πολύ αγάπη και η συνεργασία ήταν άψογη. Θα παρότρυνα τον υποψήφιο θεατή να αφιερώσει δύο ώρες από το χρόνο του για να δει ένα σπουδαίο έργο σε ένα θεατρικό χώρο με ιστορία.
Τι σημαίνει η λέξη «σανίδι» για εσάς και πόσο αγγίζει τον ψυχισμό σας το «χειροκρότημα» του θεατή;
Το θεατρικό σανίδι είναι ο χώρος εργασίας μου, είτε κάνω πρόβα, είτε παίζω. Είναι χώρος συγκέντρωσης, δημιουργίας, συνεργασίας, έμπνευσης αλλά και απομόνωσης από τον κόσμο. Το χειροκρότημα είναι η επιβράβευση της δουλειάς σου, μόνο αγαλλίαση μπορεί να νιώθει κανείς όταν είναι ειλικρινά ένθερμο.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
ΝΤΙΜΑΡΑΣ: «Άσε τα αστεία γιατρέ! Με συμπαθάς που είναι συγγενής σου αλλά ένας Ντιμάρας δε θα συγγένευε ποτέ με τον Πεμπονάρη το σταφιδά, μακάρι ο γιος του να γινόταν κι υπουργός. Μπορεί να αλλάξει ο κόσμος, αλλά όχι ίσαμε εκεί. Όχι!» Ελπίζουμε να αλλάζει πάντα προς το καλύτερο… ευχαριστώ!
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση, πατήστε ΕΔΩ
Παύλος Ανδριάς για τον aylogyros news
