Από τη σειρά «Κλασικοί θησαυροί» των Εκδόσεων Μίνωας κυκλοφορεί το βιβλίο «Ο Πέτρος και ο λύκος» του Σεργκέι Προκόφιερ, σε μετάφραση της Μαρίας Δασκαλάκη και εικόνες του Νίκου Γιαννόπουλου, για παιδιά από 2 ετών.
Το μαγευτικό κείμενο του Ρώσου συνθέτη Σεργκέι Προκόφιεφ γράφτηκε το 1936 και θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά μουσικά παραμύθια όλων των εποχών.
Ο Πέτρος δε φοβάται τους λύκους κι ας λέει ο παππούς ότι είναι επικίνδυνοι… Είναι επειδή ο παππούς είχε δει λύκους εκεί τριγύρω, ενώ το αγόρι όχι. Μέχρι βέβαια τη μέρα που άφησε ανοιχτή την πόρτα του φράχτη και βγήκε έξω από το κτήμα τους. Η συντροφιά του παράξενη: Το μικρό πουλί που τσακώνεται με τη στρουμπουλή πάπια στη λίμνη, η παρδαλή γάτα που παραμονεύει να τους φάει και κάπου πιο πέρα κρυμμένος… ο λύκος!
Όμως, όταν αποφασίσει να επιτεθεί, ο Πέτρος θα φανεί πιο έξυπνος από τον λύκο και θα του στήσει παγίδα. Θα σώσει τους μικρούς του φίλους; Κι ο λύκος τι θα απογίνει τώρα που στο αγρόκτημα έφτασαν οι κυνηγοί;
Διαβάστε ένα απόσπασμα εδώ:
https://minoas.gr/PDF/14313_Preview.pdf
Αποκτήστε το εδώ:
https://minoas.gr/product/o-petros-kai-o-lykos-2/
Ο Σεργκέι Προκόφιεφ , ο Σεργκέι Σεργκέεβιτς Προκόφιεφ , (γεννήθηκε στις 23 Απριλίου [11 Απριλίου, Παλιό Στυλ], 1891, Σόντσβκα, Ουκρανία , Ρωσική Αυτοκρατορία - πέθανε στις 5 Μαρτίου 1953, Μόσχα , Ρωσία , ΕΣΣΔ), Ρωσικός του 20ου αιώνα (και Σοβιετικός) ) συνθέτης που έγραψε σε ένα ευρύ φάσμα μουσικών ειδών , όπως συμφωνίες, συναυλίες, κινηματογραφική μουσική , όπερες, μπαλέτα και κομμάτια προγράμματος.
Ο Νίκος Γιαννόπουλος γεννήθηκε το 1986. Μεγαλωμένος σε μια μικρή επαρχιακή πόλη από μικρός στράφηκε στην ζωγραφική για συντροφιά. Λάτρης των κόμικς από παιδί, είχε την συνήθεια να ζωγραφίζει πάνω στα ζωάκια των παραμυθιών του μακριά κυματιστά μαλλιά και μπέρτες. Έτσι λοιπόν από πολύ μικρός, μπορούμε να πούμε, ότι συνέβαλε στην εικονογράφηση των δικών του παραμυθιών... Δυστυχώς τότε δεν είχε την ευκαιρία να αναπτύξει αυτή την αγάπη και στράφηκε στα πρακτικά ζητήματα της ζωής. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του ως ηλεκτρολόγος μηχανικός ενώ παράλληλα έγινε γονιός και σύζυγος. Η σύζυγος και τα παιδιά του ήταν η αιτία που αποφάσισε και πάλι να στραφεί στην ζωγραφική, και συγκεκριμένα στην εικονογράφηση. Πέρασαν λίγοι μήνες πολλής δουλειάς και η αγάπη του για αυτή την τέχνη τον οδήγησαν σήμερα στην ευχάριστη θέση να περιμένει να μπουν στα ράφια τα πρώτα του βιβλία...
