Στις σύγχρονες ευρωπαϊκές μητροπόλεις εφαρμόζεται ένας ανθρωποκεντρικός αστικός σχεδιασμός με εξελιγμένα δίκτυα ποδηλατοδρόμων, υψηλού επιπέδου δρόμους και ασφαλή πεζοδρόμια. Παράλληλα, βασιλεύει η κουλτούρα του αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ οδηγών και πεζών, έχοντας ριζωθεί στη συλλογική συνείδηση ότι ο οδηγός της μια στιγμής είναι ο πεζός της άλλης στιγμής.
Ως μια σύγχρονη ευρωπαϊκή μητρόπολη θέλει να λογίζεται και η Αθήνα, χωρίς, ωστόσο, να έχει καταφέρει να απαλλαχθεί από τις παθογένειες του παρελθόντος και να μεταβεί στο στάδιο της ομαλής συμβίωσης μεταξύ πεζών και οχημάτων.
Ένας από τους αθηναϊκούς αστικούς πυρήνες στους οποίους εντοπίζονται φαινόμενα αναλγησίας και αναρχίας είναι οι περιοχές των Ιλισίων, του Γουδή, και του Ζωγράφου, όπου οι πεζοί δείχνουν να έχουν εκτοπιστεί από τα αυτοκίνητα εξαιτίας της πάγιας συνήθειας των ιδιοκτητών τους να τα σταθμεύουν πάνω σε πεζοδρόμια, καθιστώντας εφιαλτικές τις καθημερινές μετακινήσεις των πολιτών.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου, ΕΔΩ
